Οι κινηματογραφιστές Στεφάν Μπριζέ (δεύτερος από δεξιά) και Ροδρίγκο Μορένο (δεύτερος από αριστερά) σεμια προβολή της ταινίας "The Measure of a Man" στοΜπουένος Άιρεςτο 2019.
ΟΑνεξάρτητος κινηματογράφος (αγγλικά: Independent film) περιλαμβάνει τις ταινίες μεγάλου ή μικρού μήκους που παράγονται εκτός του συστήματος των μεγάλων κινηματογραφικών στούντιο, εκτός από την παραγωγή καιτη διανομή από ανεξάρτητες εταιρείες ψυχαγωγίας. Οι ανεξάρτητες αυτές ταινίες μερικές φορές διακρίνονται από το περιεχόμενο καιτο ύφος τους και από τον τρόπο μετον οποίο υλοποιείται το προσωπικό καλλιτεχνικό όραμα των κινηματογραφιστών. Συνήθως, αλλά όχι πάντα, γίνονται με πολύ χαμηλότερο προϋπολογισμό από τις μεγάλες ταινίες των στούντιο.[1]Στην πραγματικότητα, δεν είναι ασυνήθιστο για γνωστούς ηθοποιούς να παίρνουν μέρος σε ανεξάρτητες παραγωγές με σημαντικές μειώσεις αποδοχών, αν πιστεύουν πραγματικά στο μήνυμα της ταινίας ή επειδή θέλουν να δουλέψουν κάτω από έναν ανεξάρτητο σκηνοθέτη που έχει καλή φήμη, ή αν ανταποδίδουν μια χάρη (δηλαδή, αν έχει ειπωθεί ότι ο ανεξάρτητος σκηνοθέτης ήταν αυτός που έδωσε σε αυτόν τον ηθοποιό τη μεγάλη άνοδο στον κινηματογράφο). Υπάρχουν πολλά παραδείγματα σαντο τελευταίο, συμπεριλαμβανομένων τωνΤζον ΤραβόλτακαιΜπρους Γουίλιςπου δέχτηκαν μικρότερες αμοιβές προκειμένου να πρωταγωνιστήσουν στοPulp Fiction.[2]
Γενικά, τομάρκετινγκ ανεξάρτητων ταινιών χαρακτηρίζεται από περιορισμένη κυκλοφορία, συχνά σε ανεξάρτητες κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά μπορεί επίσης να έχουν μεγάλες εκστρατείες μάρκετινγκ και ευρεία κυκλοφορία. Οι ανεξάρτητες ταινίες προβάλλονται συχνά σε τοπικά, εθνικά ή διεθνή φεστιβάλ κινηματογράφου πριν από τη επίσημη διανομή σε αίθουσες. Μια ανεξάρτητη κινηματογραφική παραγωγή μπορεί να ανταγωνιστεί μια κύρια κινηματογραφική παραγωγή, εάν έχει την απαραίτητη χρηματοδότηση και διανομή.
Το 1908, ιδρύθηκε η "Motion Picture Patents Company" ή "Καταπίστευμα Έντισον", η οποία ήταν ένα καρτέλ που είχε τομονοπώλιοστην παραγωγή και διανομή ταινιών που περιλάμβανε όλες τις μεγάλες κινηματογραφικές εταιρείες της εποχής (Edison, Biograph, Vitagraph, Essanay, Selig, Lubin, Kalem, American Star, American Pathé), τον κορυφαίο διανομέα (Τζορτζ Κλέιν) καιτον μεγαλύτερο προμηθευτή ακατέργαστων φιλμ, τηνEastman Kodak. Ορισμένοι κινηματογραφιστές αρνήθηκαν να γίνουν μέλη στο καταπίστευμα και χαρακτηρίστηκαν ως «ανεξάρτητοι».
Την εποχή της δημιουργίας της, οΤόμας Έντισον κατείχε τα περισσότερα από ταδιπλώματα ευρεσιτεχνίας σχετικά με κινηματογραφικές ταινίες, συμπεριλαμβανομένου αυτού για αμοντάριστη ταινία. Το MPPC επέβαλε σθεναρά τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας του, ασκώντας συνεχώς μηνύσεις και λαμβάνοντας ασφαλιστικά μέτρα κατά ανεξάρτητων κινηματογραφιστών. Εξαιτίας αυτού, αρκετοί κινηματογραφιστές αντέδρασαν κατασκευάζοντας τις δικές τους κάμερες και μεταφέροντας τις δραστηριότητές τους στοΧόλυγουντ της Καλιφόρνια, όπου η απόσταση από την έδρα του Έντισον στοΝιου Τζέρσεϋ έκανε πιο δύσκολο γιατο MPPC να επιβάλει τις πατέντες του.[3]
Το Καταπίστευμα Έντισον έληξε σύντομα με δύο αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών : μιατο 1912, η οποία ακύρωσε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για αμοντάριστη ταινία καιμια δεύτερη το 1915, η οποία ακύρωσε όλες τις πατέντες της MPPC. Ανκαι αυτές οι αποφάσεις κατόρθωσαν να νομιμοποιήσουν τον ανεξάρτητο κινηματογράφο, δενθα έκαναν πολλά γιανα διορθώσουν την de facto απαγόρευση των μικρών παραγωγών, καθώς οι ανεξάρτητοι κινηματογραφιστές που είχαν καταφύγει στη Νότια Καλιφόρνια κατά τη διάρκεια της επιβολής του καταπιστεύματος είχαν ήδη θέσει τις βάσεις γιατο σύστημα στούντιο του κλασικού κινηματογράφου του Χόλιγουντ.
Στις αρχές του 1910, ο σκηνοθέτης Ντ. Γ. Γκρίφιθ στάλθηκε από την Biograph Company στη δυτική ακτή μετον θίασο του, αποτελούμενο από τους ηθοποιούς Μπλανς Σουίτ, Λίλιαν Γκις, Μαίρη Πίκφορντ, Λάιονελ Μπάριμορκαι άλλους. Άρχισαν να γυρίζουν σκηνές σε ένα κενό οικόπεδο κοντά στην οδό Τζόρτζια στο κέντρο τουΛος Άντζελες. Ενώ ήταν εκεί, η εταιρεία αποφάσισε να εξερευνήσει νέες περιοχές, ταξιδεύοντας αρκετά μίλια βόρεια στο Χόλιγουντ, σε ένα μικρό χωριό που ήταν φιλικό και θετικό γιατην κινηματογραφική εταιρεία που έκανε τα γυρίσματα εκεί. Στη συνέχεια, ο Γκρίφιθ γύρισε την πρώτη ταινία που γυρίστηκε ποτέ στο Χόλιγουντ, ένα μελόδραμα της Biograph γιατην Καλιφόρνια του 1800, ενώ ανήκε στοΜεξικό. Ο Γκρίφιθ έμεινε εκεί για μήνες και έκανε αρκετές ταινίες πριν επιστρέψει στηΝέα Υόρκη.
Κατά την εποχή του Έντισον στις αρχές του 1900, πολλοί Εβραίοι μετανάστες είχαν βρει δουλειά στην κινηματογραφική βιομηχανία τωνΗΠΑ. Κάτω από το Καταπίστευμα Έντισον μπόρεσαν να αφήσουν το στίγμα τους σεμια ολοκαίνουργια επιχείρηση. Μέσα σε λίγα χρόνια, φιλόδοξοι άνδρες όπως οΣάμιουελ Γκόλντγουιν, ο Άντολφ Ζούκορ, οΛουί Μπ. Μάγερκαιοι αδερφοί Γουόρνερ (Χάρι, Άλμπερτ, Σάμιουελ καιΤζακ) είχαν περάσει στην παραγωγική πλευρά της επιχείρησης. Όταν άκουσαν γιατην επιτυχία της Biograph στο Χόλυγουντ, το 1913 πολλοί τέτοιοι επίδοξοι κινηματογραφιστές κατευθύνθηκαν δυτικά γιανα αποφύγουν τα τέλη που επέβαλε ο Έντισον. Σύντομα ήταν οι επικεφαλής ενός νέου είδους επιχείρησης: του κινηματογραφικού στούντιο.
Καθιερώνοντας ένα νέο σύστημα παραγωγής, διανομής και προβολής που ήταν ανεξάρτητο από το Καταπίστευμα Έντισον στη Νέα Υόρκη, αυτά τα στούντιο άνοιξαν νέους ορίζοντες γιατον κινηματογράφο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το ολιγοπώλιο του Χόλυγουντ αντικατέστησε το μονοπώλιο του Έντισον. Στα μέσα της δεκαετίας του 1930, στην κορυφή βρλεθηκαν τα πέντε μεγάλα στούντιο: 20th Century Fox, Metro-Goldwyn-Mayer, Paramount Pictures, RKO PicturesκαιWarner Bros.. Στη συνέχεια εμφανίστηκαν τρεις μικρότερες εταιρείες, ηColumbia Pictures, ηUnited ArtistsκαιηUniversal Studios. Τέλος, υπήρχε το "Poverty Row", ένας όρος που χρησιμοποιείται γιανα συμπεριλάβει οποιοδήποτε άλλο μικρότερο στούντιο που κατάφερε να ανέβει στην ολοένα καιπιο αποκλειστική κινηματογραφική επιχείρηση.
Ενώ τα μικρά στούντιο που αποτελούσαν το Poverty Row θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως υπάρχοντα «ανεξάρτητα» από οποιοδήποτε μεγάλο στούντιο, χρησιμοποίησαν την ίδια μέθοδο με κάθετα και οριζόντια ολοκληρωμένα συστήματα επιχειρήσεων με τους μεγαλύτερους παίκτες στη αγορά. Ανκαιη τελική διάλυση του συστήματος στούντιο καιτου περιοριστικού δικτύου διανομήςκινηματογραφικών αλυσίδων θα άφηνε ανεξάρτητους κινηματογράφους πρόθυμους να συνεργαστούν μετο λαϊκιστικο προϊόν των στούντιο Poverty Row, αυτή η ίδια αλλαγή παραδείγματος θα οδηγούσε επίσης στην παρακμή καιτην τελική εξαφάνιση του «Poverty Row» ως φαινόμενο του Χόλιγουντ. Ενώ τα είδη ταινιών που παράγονταν από τα στούντιο Poverty Row αυξήθηκαν μόνο σε δημοτικότητα, τελικά θα γίνονταν όλο καιπιο διαθέσιμα τόσο από μεγάλες εταιρείες παραγωγής όσο και από ανεξάρτητους παραγωγούς πουδεν χρειαζόταν πλέον να βασίζονται στην ικανότητα ενός στούντιο να παράγει καινα κυκλοφορεί τη δουλειά τους.
Αυτός ο πίνακας παραθέτει τις εταιρείες που δραστηριοποιήθηκαν στα τέλη του 1935 και απεικονίζει τις κατηγορίες που χρησιμοποιούνται συνήθως γιανα χαρακτηρίσουν το σύστημα του Χόλυγουντ.
↑"La-La Land: The Origins" Peter Edidin. New York Times. New York, N.Y.: August 21, 2005. pg. 4.2. "Los Angeles's distance from New York was also comforting to independent film producers, making it easier for them to avoid being harassed or sued by the Motion Picture Patents Company, AKA the Trust, which Thomas Edison helped create in 1909."
