Διάφορα παραδείγματα δωματίων και εσωτερικών χώρων
Σε ένα κτίριο, ένα δωμάτιο είναι οποιοσδήποτε χώροςπου περικλείεται από έναν αριθμό τοίχων στους οποίους η είσοδος είναι δυνατή μόνο από μιαπόρτα ή άλλη διαχωριστική δομή πουτο συνδέει είτε με ένα διάδρομο, σε ένα άλλο δωμάτιο ή στον εξωτερικό χώρο, που είναι αρκετά μεγάλο ώστε να κινούνται αρκετά άτομα καιτων οποίων το μέγεθος, τα φωτιστικά, τα έπιπλα και μερικές φορές η τοποθέτηση εντός του κτιρίου υποστηρίζουν τη δραστηριότητα που πρέπει να διεξαχθεί σε αυτό.
Ιστορικά, η χρήση δωματίων χρονολογείται τουλάχιστον στους πρώιμους μινωικούς πολιτισμούς περίπου το 2200 π.Χ., όπου οι ανασκαφές στοΑκρωτήρι της Θήρας αποκάλυψαν σαφώς καθορισμένα δωμάτια μέσα σε ορισμένες δομές.[1][2]
Στις πρώιμες κατασκευές, οι διαφορετικοί τύποι δωματίων μπορούσαν να προσδιοριστούν ώστε να περιλαμβάνουν υπνοδωμάτια, κουζίνες, αίθουσες λουτρών, αίθουσες υποδοχής και άλλες εξειδικευμένες χρήσεις. Οι προαναφερθείσες ανασκαφές στο Ακρωτήρι αποκάλυψαν δωμάτια που είναι χτισμένα μερικές φορές πάνω από άλλα δωμάτια που συνδέονται μεσκάλες, μπάνια με συσκευές αλάβαστρου, όπως νιπτήρες, μπανιέρες και τουαλέτες, όλα συνδεδεμένα με περίπλοκα δίδυμα υδραυλικά συστήματα κεραμικών σωλήνων για κρύο και ζεστό νερό ξεχωριστά.[1]Η αρχαία Ρώμη επέδειξε πολύπλοκες οικοδομικές μορφές μεμια ποικιλία τύπων δωματίων, συμπεριλαμβανομένων μερικών από τα πρώτα παραδείγματα δωματίων για κολύμβηση σε εσωτερικούς χώρους. Ο πολιτισμός Ανασάζι είχε επίσης μια πρώιμη περίπλοκη ανάπτυξη δομών δωματίων, πιθανώς την παλαιότερη στηΒόρεια Αμερική, ενώ οιΜάγια της Κεντρικής Αμερικής είχαν πολύ προηγμένες διαμορφώσεις δωματίων ήδη από αρκετές εκατοντάδες χρόνια μ.Χ.. Τουλάχιστον από την πρώιμη δυναστεία τωνΧανστηνΚίνα (π.χ. περίπου 200 π.Χ.) , εμφανίστηκαν κτίρια συγκροτημάτων πολυεπίπεδων άνετων δωματίων, ειδικά για θρησκευτικούς και δημόσιους σκοπούς. Αυτά τα σχέδια περιλάμβαναν πολλές δομές και κάθετες συνδέσεις δωματίων.
Ορισμένα δωμάτια έχουν σχεδιαστεί ειδικά γιανα υποστηρίξουν την εργασία του νοικοκυριού, όπως κουζίνες, αποθήκες τροφίμων και κελάρια, όλα προοριζόμενα γιατην προετοιμασία καιτην αποθήκευση τροφίμων. Ένα γραφείο στο σπίτι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για οικιακή γραφική εργασία ή εξωτερικούς επαγγελματικούς σκοπούς. Ορισμένες αίθουσες εργασίας καθορίζονται από την προβλεπόμενη δραστηριότητα: για παράδειγμα, ένα δωμάτιο ραπτικής χρησιμοποιείται γιαράψιμοκαιτο πλυσταριό χρησιμοποιείται για πλύσιμο και σιδέρωμα ρούχων.
Άλλα δωμάτια προορίζονται γιατην προώθηση της άνεσης και της καθαριότητας, όπως ητουαλέτακαιτομπάνιο, τα οποία μπορούν να συνδυαστούν ή τα οποία μπορεί να βρίσκονται σε ξεχωριστά δωμάτια. Το κοινό ισοδύναμο είναι το δωμάτιο WC, το οποίο συνήθως διαθέτει τουαλέτακαι εγκαταστάσεις πλυσίματος χεριών, αλλά συνήθως καθόλου ντουζιέρα ή μπανιέρα.
Στον 17ο, 18οκαι 19ο αιώνα, μεταξύ εκείνων που μπορούσαν νατο αντέξουν οικονομικά, αυτές οι εγκαταστάσεις διατηρούνταν σε ξεχωριστούς χώρους. Η κουζίνα αποσπάστηκε από το κύριο μέρος του σπιτιού, ή αργότερα τοποθετήθηκε στο υπόγειο, γιανα μειώσει τον κίνδυνο πυρκαγιάς καινα διατηρήσει τη θερμότητα καιτη μυρωδιά του μαγειρέματος μακριά από το κυρίως σπίτι τους ζεστούς μήνες.[3]Η τουαλέτα, συχνά ένα απλό αποχωρητήριο, τοποθετούταν σε ένα εξωτερικό κτίσμα ή αποχωρητήριο, γιανα κρατήσει τη μυρωδιά καιτα έντομα μακριά από το κυρίως σπίτι.
Μια ποικιλία τύπων δωματίων ξεχώρισε μετην πάροδο του χρόνου των οποίων ο κύριος σκοπός ήταν η κοινωνικοποίηση με άλλους ανθρώπους.
Τους προηγούμενους αιώνες, πολύ μεγάλα σπίτια συχνά είχαν μιαμεγάλη αίθουσα. Αυτό το δωμάτιο ονομάστηκε έτσι επειδή ήταν πολύ μεγάλο, ανεξάρτητα από την ουσιώδη χρήση του. Αρχικά ήταν κοινόχρηστος χώρος και πιθανότατα εμφανιζόταν στην κύρια κατοικία ενός κτήματος ευγενούς. Σε αυτό το δωμάτιο, μπορούσαν να συναντηθούν άτομα που είχαν δουλειά μετον ντόπιο γαιοκτήμονα ή το νοικοκυριό του. Ως το μεγαλύτερο δωμάτιο, θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως τραπεζαρίαγια μεγάλα συμπόσια, ή κενό από έπιπλα καιμε μουσική μπορούσε να μετατραπεί σε αίθουσα χορού. Στο πλάι, ή σε διαφορετικό μέρος του σπιτιού, μπορεί να βρίσκεται μια αίθουσα υποδοχής, που χρησιμοποιείται ως δωμάτιο με μεγαλύτερη ιδιωτικότητα, γιανα μιλήσουν η οικογένεια του ιδιοκτήτη καιοι φίλοι τους.
Ένα υπνοδωμάτιο είναι το δωμάτιο όπου βρίσκεται ένα κρεβάτικαιτου οποίου πρωταρχικός σκοπός είναι ο ύπνος. Ένα μεγάλο υπνοδωμάτιο μπορεί να έχει ιδιωτικό μπάνιο. Ένας ξενώνας είναι ένα υπνοδωμάτιο που χρησιμοποιείται κυρίως από τους επισκέπτες που διανυκτερεύουν. Το παιδικό δωμάτιο είναι ένα υπνοδωμάτιο για μωρά ή μικρά παιδιά. Μπορεί να είναι ξεχωριστό από το δωμάτιο παιχνιδιών, το οποίο είναι ένα δωμάτιο όπου φυλάσσονται τα παιδικά παιχνίδια.
Τα υπνοδωμάτια μπορούν να χρησιμοποιηθούν καιγια άλλους σκοπούς. Ένα μεγάλο σπίτι μπορεί να έχει ξεχωριστά δωμάτια για αυτές τις άλλες λειτουργίες, όπως δωμάτιο γκαρνταρόμπας για αλλαγή ρούχων (επίσης υπάρχει σε καταστήματα ρούχων και επιχειρήσεις όπου οι άνθρωποι πρέπει να αλλάζουν ρούχα). Στην εποχή του Τούντορ, μια κρεβατοκάμαρα μπορεί να είχε ξεχωριστή ντουλάπα, για προσευχή και αναζήτηση ιδιωτικότητας. Αυτή η αρχιτεκτονική ιδέα ζειστο ντουλάπι αποθήκευσης.[3]
ΣτοΗνωμένο Βασίλειο, πολλά σπίτια είναι χτισμένα ώστε να περιέχουν ένα δωμάτιο κουτί (box room) που είναι εύκολα αναγνωρίσιμο, καθώς είναι μικρότερο από τα άλλα. Το μικρό μέγεθος αυτών των δωματίων περιορίζει τη χρήση τους και τείνουν να χρησιμοποιούνται ως ένα μικρό μονόκλινο υπνοδωμάτιο, ένα μικρό παιδικό υπνοδωμάτιο ή ως αποθήκη. Άλλα δωμάτια κουτιά μπορούν να φιλοξενήσουν έναν οικιακό εργαζόμενο. Παραδοσιακά, και συχνά σεεξοχικά σπίτιακαισε μεγαλύτερα προαστιακά σπίτια μέχρι τη δεκαετία του 1930 στηΒρετανία, το δωμάτιο κουτί προοριζόταν γιατην αποθήκευση κιβωτίων, μπαούλων, βαλιτσών και παρόμοιων, αντί για χρήση ως υπνοδωμάτιο.[4]
Ένα δωμάτιο ασθενών είναι ένα εξειδικευμένο δωμάτιο, μερικές φορές αρκετά μεγάλο γιανα περιέχει ένα κρεβάτι, όπου ένα μέλος της οικογένειας θα μπορούσε να διαμένει άνετα καινα διατηρείται χωριστά από το υπόλοιπο νοικοκυριό, ενώ αναρρώνει από μιαασθένεια.
Σε μικρότερα σπίτια, τα περισσότερα δωμάτια ήταν πολλαπλών χρήσεων. Σε μία γκαρσονιέρα, ένα κοινόχρηστο διαμέρισμα ή ένα στούντιο, το κύριο δωμάτιο μπορεί να εξυπηρετήσει τις περισσότερες λειτουργίες, εκτός από την τουαλέτα καιτο μπάνιο. Οι τύποι δωματίων πολλαπλών χρήσεων περιλαμβάνουν το ενιαίο δωμάτιο, το οποίο αφαιρεί τους περισσότερους τοίχους και πόρτες μεταξύ της κουζίνας, της τραπεζαρίας καιτου καθιστικού, γιανα δημιουργήσει έναν μεγαλύτερο, ανοιχτό χώρο.
Σε ορισμένα μέρη, ένα γυναικείο μπουντουάρ ήταν ένας συνδυασμός υπνοδωματίου και ενός μέρους γιανα διασκεδάσει μικρός αριθμός φίλων. Σε άλλα μέρη, το μπουντουάρ ήταν προθάλαμος πριν από την κρεβατοκάμαρά της γυναίκας.
Το δωμάτιο με ιδιωτικό μπάνιο είναι ένας τύπος δωματίου που περιλαμβάνει ιδιωτικό δωμάτιο, ιδιωτικό μπάνιο και πρόσβαση σε κοινόχρηστη κουζίνα.[5]Το μπάνιο περιλαμβάνει γενικά ιδιωτικό μπάνιο, νιπτήρα και τουαλέτα. Τα δωμάτια με ιδιωτικό μπάνιο για φοιτητές έχουν σκοπό να παρέχουν χώρο μελέτης και ένα ήσυχο περιβάλλον.[6]