27 Δεκεμβρίου 2000 (μουσική[1]) 30 Δεκεμβρίου 2000 (στίχοι[1])
Ο "Κρατικός Ύμνος της Ρωσικής Ομοσπονδίας" (ρωσικά: Госуда́рственный гимн Росси́йской Федера́ции, μεταγραφή. Γκοσουντάρστβενι γκιμν Ρασίισκοϊ Φεντεράτσιι, IPA: [ɡəsʊˈdarstvʲɪnɨj ˈɡʲimn rɐˈsʲijskəj fʲɪdʲɪˈratsɨj]) είναι το όνομα του επίσημου εθνικού ύμνου της Ρωσίας. Χρησιμοποιεί την ίδια μουσική μετον «κρατικό ύμνο της Σοβιετικής Ένωσης», με σύνθεση του Αλεξάντερ Αλεξάνδροφ και νέους στίχους από τονΣεργκέι Μιχαλκόφ, ο οποίος συνεργάστηκε μετον Γκαβριέλ Ελ-Ρεγκιστάν στον αρχικό ύμνο[2]. Από το 1944 η μελωδία έχει αντικαταστήσει τη Διεθνή, ως το νέο περισσότερο Σοβιετοκεντρικό και ρωσοκεντρικό σοβιετικό ύμνο. Η ίδια μελωδία χωρίς στίχους χρησιμοποιήθηκε μετά το 1956. Μια δεύτερη εκδοχή των στίχων γράφτηκε από τον Μιχάλκοφ το 1970 και υιοθετήθηκε το 1977, δίνοντας λιγότερη έμφαση στονΒ΄ Παγκόσμιο Πόλεμοκαι περισσότερο στη νίκη του κομμουνισμού.
ΗΡωσική ΣΟΣΔ ήταν η μοναδική συστατική δημοκρατία της Σοβιετικής Ένωσης χωρίς τον δικό της περιφερειακό ύμνο. Το 1990 το Ανώτατο Σοβιέτ της Ρωσίας[3] ενέκρινε τοΠατριοτιτσέσκαγια ΠέσνιατουΜιχαήλ Γκλίνκα (χωρίς στίχους) και επιβεβαιώθηκε το 1993[4], μετά τηδιάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, από τονΠρόεδρο της Ρωσικής ΟμοσπονδίαςΜπόρις Γέλτσιν. Αυτός ο ύμνος αποδείχθηκε μη δημοφιλής στο ρωσικό κοινό καισε πολλούς πολιτικούς και δημόσια πρόσωπα, εξαιτίας της μελωδίας και της έλλειψης στίχων. Έτσι δεν μπόρεσε να εμπνεύσει τους Ρώσους αθλητές κατά τη διάρκεια διεθνών διαγωνισμών[5]. Η κυβέρνηση προώθησε διαγωνισμούς γιατη δημιουργία στίχων γιατονμη δημοφιλή ύμνο, αλλά καμία από τις συμμετοχές δεν εγκρίθηκε.
Ο ύμνος του Γκλίνκα αντικαταστάθηκε μερικούς μήνες μετά τη διαδοχή του Γέλτσιν από τον Βλαντιμίρ Πούτιν, στις 7 Μαΐου 2000. Το ομοσπονδιακό νομοθετικό σώμα καθιέρωσε και ενέκρινε τη μουσική του Εθνικού Ύμνου της Σοβιετικής Ένωσης με νέους στίχους τον Δεκέμβριο 2000, και έγινε ο δεύτερος ύμνος που χρησιμοποίησε η Ρωσία μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Η κυβέρνηση προώθησε ένα διαγωνισμό γιαναβρει στίχους αλλά τελικά τους νέους στίχους έγραψε ο Μιχάλκοφ. Σύμφωνα μετην κυβέρνηση, οι στίχοι επελέγησαν γιανα προσελκύσουν καινα ευλογήσουν την ιστορία και τις παραδόσεις της Ρωσίας[6]. Ο Γέλτσιν επέκρινε τον Πούτιν γιατην υποστήριξη της επανεισαγωγής του εθνικού ύμνου της Σοβιετικής περιόδου, παρόλο πουοι δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι πολλοί Ρώσοι υποστήριζαν αυτή την απόφαση[7].
Η δημόσια αντίληψη του ύμνου διαφέρει μεταξύ των Ρώσων. Μια δημοσκόπηση του 2009 έδειξε ότι το 56% των ερωτηθέντων αισθάνονταν υπερήφανοι όταν άκουγαν τον εθνικό ύμνο και ότι το 25% του άρεσε.
Ρωσία – άγιο μας κράτος,
Ρωσία – αγαπημένη μας χώρα.
Ισχυρή θέληση, μεγάλη δόξα
Είναι τα κεκτημένα σουσε όλους τους καιρούς!
Δόξα σοι Πατρίδα δική μας ελεύθερη, Αδελφών λαών ένωση αιώνια, Κληροδοτημένη από τους προγόνους σοφία λαϊκή! Δόξα σοι χώρα μας! Είμαστε περήφανοι για σένα!
Από τις νότιες θάλασσες μέχρι τις πολικές επαρχίες
Απλώνονται τα δάση και λιβάδια μας.
Είσαι μοναδική στο κόσμο,
Από τον Θεό προστατευμένη πατρώα γη!
Ευρείς ορίζοντες για όνειρα καιγια ζωή,
Μας ανοίγονται στα χρόνια που έρχονται.
Δύναμη μας δίνει η πιστή στην πατρίδα μας.
Έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα είναι πάντα!
1 Τμήμα της χώρας ανήκει στηνΑφρική. 2 Συνήθως γεωγραφικά θεωρείται Ασιατική χώρα, αλλά ωστόσο για πολιτισμικούς και ιστορικούς λόγους εντάσσεται συχνά στηνΕυρώπη. 3 Τμήμα της χώρας ανήκει στην Ευρώπη.