Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 1/10/2018.
Αναπαράσταση θυσίας σε ερυθρόμορφο αττικό κρατήρα, περ. 420 π.Χ., Λούβρο
Ηθυσία είναι η κυριότερη μορφή της λεγομένης δημοσίας λατρείας κυρίως στις παγανιστικές θρησκείες, όπως τουλάχιστον καταμαρτυρούν αμέτρητες έγκυρες ιστορικές πηγές.
Στους Αρχαίους θεωρείται αδιανόητη μία λατρεία χωρίς θυσιαστική πράξη, έχει δε αυτή πολλές μορφές καισε όλον τον προχριστιανικό κόσμο αποτελούσε για όλα τα έθνη ένα δώρο προς τους Θεούς, προσφερόμενο ευλαβικά μέσα από ένα συγκροτημένο τελετουργικό, μετο οποίο επιδιωκόταν από τους ευσεβείς η εύνοια των Θεών κατά την πανάρχαια αρχή «ένα δώρο πάντα για ένα δώρο».
Μία θυσία μπορεί να έχει την μορφή:
θανάτωσης ανθρώπου (ανθρωποθυσία) (αποδεκτή σε ορισμένες παγανιστικές λατρείες)
ζωοσφαγής, αφιέρωση κάποιων ειδικών τμημάτων του κρέατος στους Θεούς και χρησιμοποίηση των υπολοίπων για εορταστικό γεύμα των συμμετεχόντων,
συμβολικής καύσεως ή αποθέσεως μιας ποσότητος από τη γεωργική εσοδεία,
ταφής, αφιερώσεως, ή καταστροφής πολυτίμων αντικειμένων ή λαφύρων, ή, τέλος,
απλής σπονδής ακριβών υγρών επάνω στον βωμό.
της εκατόμβης (θυσιάζουμε βουβάλια)
Την επίσημη θεολογία της θυσίας περιγράφει πολύ ωραία οΣαλλούστιοςστο«Περί των Θεών Καιτου Κόσμου» (XVI, αδ) μετα εξής λόγια:
«Επειδή τα πάντα έχομεν εκτων Θεών, είναι δίκαιον να δίδωμεν εις τους παρέχοντας τμήμα εκτων δωρεών των. Ούτω, προσφέρομεν εκτων αγαθών μας τα διάφορα αναθήματα, εκτου σώματός μας την κόμην μας καιεκ της ζωής μας τας θυσίας. Αι προσευχαί χωρίς θυσίας είναι κενοί λόγοι, ενώ εκείναι που συνοδεύονται δια θυσιών, είναι λόγοι έμψυχοι, διότι ο λόγος ενισχύει την ζωήν καιη ζωή εμψυχώνει τον λόγον» (μετφ. Π. Γράβιγγερ).
Πολυμέσα σχετικά