Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί καινα αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 12/08/2015.
ΟΙππόλυτοςστεφανίας ή στεφανηφόρος είναι αρχαία τραγωδίαπου έγραψε οΕυριπίδηςκαι διδάχτηκε (παίχτηκε) το428 π.Χ.. Το έργο αποτελείται από 1.466 στίχους. Η τετραλογία πουτον περιελάμβανε ήταν μια από τις 5 τετραλογίες με τις οποίες ο Ευριπίδης κέρδισε ταπρωτεία, δηλαδή νίκη στους δραματικούς αγώνες. Δεύτερος κατετάχθη ο Ιόφων, γιος τουΣοφοκλή, ενώ τρίτος βγήκε οΊων ο Χίος.
Πριν από τη συγγραφή του Ιππόλυτου Στεφανηφόρου, ο Ευριπίδης έγραψε ακόμα ένα έργο γιατον Ιππόλυτο, τονΙππόλυτο Καλυπτόμενο, από το οποίο σώζονται αποσπάσματα. Σε αυτό, η Φαίδρα παρουσιαζόταν ακόλαστη και εξομολογούνταν η ίδια τον πόθο της στον Ιππόλυτο, ο οποίος κάλυψε το πρόσωπο του από ντροπή όταν το έμαθε (εξουκαι «Καλυπτόμενος»). Λέγεται πως ολόκληρο το στάδιο σείστηκε από τις αποδοκιμασίες του κοινού. Ακόμα καιοΣοφοκλής, ο οποίος σέβονταν τον νεότερο του συνεργάτη, έγραψε την τραγωδία Φαίδρα, έχοντας ως σκοπό να αντιταχθεί στην εκδοχή πουο Ευριπίδης προέβαλε.
Το έργο αυτό φέρεται καιμετο όνομα Στεφανηφόρος από το στέφανο που προσφέρει στηνΆρτεμηο ήρωας. Αλλά η αφοσίωσή του αυτή προς τη θεά διεγείρει την Αφροδίτη που προκειμένου να επιφέρει τον όλεθρο του αγνού ήρωα «εμπνέει» τη μητριά αυτού σε ανόσιο έρωτα μ΄ αυτόν. Καιημεν μητριά Φαίδρα συγκαλύπτει το πάθος της ενώ η τροφός το αποκαλύπτει στον ήρωα καιτου προκαλεί δίκαια φρίκη.
Κατόπιν αυτού η Φαίδρα αισχυνόμενη απαγχονίζεται αφού προηγουμένως με σημείωμα διαβάλει τον νέο στον πατέρα τουΘησέαο οποίος στη συνέχεια με σκληρή κατάρα προκαλεί τον κύριο όλεθρο του ήρωα.
Με βάση αυτή την τραγωδία ο Ρωμαίος Σενέκας αλλά καιο Γάλλος Ρακίνας δημιούργησαν αντίστοιχα έργα μετο όνομα Φαίδρα.
Τα πάντα Έρως χρυσόφωτος μαγεύει καιτ᾽ αποτρελαίνει! Τ᾽ αγρίμια των βουνών, τα ζωντανά της θάλασσας κι όσα η στεριά τα θρέφει καιτο μάτι του Ήλιου τ᾽ αψηλοβλέπει ολόφλογο — 1280και τους ανθρώπους! Σ᾽ όλα εσύ μονοκρατόρισσα, Αφροδίτη.