ΗΚάρντιφ Σίτι Φούτμπολ Κλαμπ (ουαλικά: Clwb Pêl-droed Dinas Caerdydd, αγγλικά: Cardiff City Football Club) είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος με έδρα την πόλη τουΚάρντιφστηνΟυαλία. Η ποδοσφαιρική ομάδα, έπειτα από την αποχώρησή της από τοΝίνιαν Παρκτο 2009, διεξάγει τους εντός έδρας αγώνες της στοΚάρντιφ Σίτι Στέιντιουμ της ουαλικής πρωτεύουσας, χωρητικότητας 33.280 θεατών.
Ιδρύθηκε το 1899 ως «Ρίβερσαϊντ» (Riverside), μετονομάστηκε σε «Κάρντιφ Σίτι» το 1908 με χρώματα τομπλεκαιτο λευκό, ενώ προσχώρησε στοσύστημα ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων Αγγλίαςτο 1910. Η επονομαζόμενη και ως The Bluebirds (ΤαΜπλε Πουλιά), έχει μακρόχρονη αντιπαλότητα με τους συλλόγους Σουόνσι Σίτι, στο γνωστό ως ντέρμπι της Νότιας Ουαλίας, καιΜπρίστολ Σίτι, που είναι γνωστό ως ντέρμπι του Σέβερνσαϊντ.
Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1899 ως «Ρίβερσαϊντ ΑΦΚ» (Riverside AFC),[1] μετά από μια συνάντηση στο σπίτι τουΜπάρτλεϊ Γουίλσονστο Κάρντιφ,[2]με σκοπό να προπονεί τους παίκτες της Ρίβερσαϊντ Κρίκετ Κλαμπ (Riverside Cricket Club) κατά τους χειμερινούς μήνες.[3]Η πρώτη περίοδος της ομάδας αφορούσε φιλικούς αγώνες ενάντια στις τοπικές ομάδες στο γήπεδο του Σόφια Γκάρντενς, αλλά το 1900 μετείχε στο Πρωτάθλημα Κάρντιφ και Επικράτειας, στην πρώτη της περίοδο σε διοργάνωση. Το 1905, το Κάρντιφ απέκτησε καθεστώς πόλης από τονβασιλιά Εδουάρδο Ζ΄και ως εκ τούτου ο σύλλογος ζήτησε από τηνΠοδοσφαιρική Ομοσπονδία Νότιας Ουαλίας και Μόνμουθσαϊρνα μετονομαστεί σε Κάρντιφ Σίτι,[1] αλλά το αίτημα απορρίφθηκε καθώς θεωρήθηκε ότι δεν αγωνιζόταν σε αρκετά υψηλό επίπεδο. Γιατην αντιμετώπιση του πρωβλήματος, εντάχθηκε στο Ερασιτεχνικό Πρωτάθλημα Νότιας Ουαλίας το 1907 και το επόμενο έτος δόθηκε άδεια μετονομασίας του συλλόγου σε «Κάρντιφ Σίτι» (Cardiff City).[4][5]
Μετην ανάπτυξη του συλλόγου, οι ιθύνοντες της ομάδας αναγκάστηκαν να χάσουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν στη νεοσυσταθείσα Σέκοντ Ντιβίζιον της Σάδερν Φούτμπολ Λιγκ λόγω έλλειψης εγκαταστάσεων στο γήπεδο του Σόφια Γκάρντενς. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο ετών, η Κάρντιφ μετείχε σε φιλικά εναντίον ορισμένων από τις κορυφαίες επαγγελματικές ομάδες της Βρετανίας, όπως ηΜίντλεσμπρο, ηΜπρίστολ ΣίτικαιηΚρίσταλ Πάλας, ενώ οι αγώνες διεξάγονταν σε διάφορες τοποθεσίες στο Κάρντιφ και τις κοντινές πόλεις. Ο σύλλογος τελικά εξασφάλισε γηγιανα χτιστεί το δικό του γήπεδο, μετακομίζοντας στοΝίνιαν Παρκτο 1910, και έκανε την πρώτη της προσθήκη το επόμενο έτος μετην εξαγορά τουΤζακ Έβανς από την έτερη ουαλική Κιούμπαρκ.[5]
Με νέο γήπεδο, η Κάρντιφ προσχώρησε στη Σέκοντ Ντιβίζιον της Σάδερν Φούτμπολ Λιγκ[6]και πρώτος προπονητής ορίστηκε οΝτέιβι ΜακΝτούγκαλ, ο οποίος έγινε παίκτης προπονητής.[7] Πήγαν γιανα τερματίσουν στην τέταρτη θέση στο πρώτο τους έτος στο πρωτάθλημα, αλλά το διοικητικό συμβούλιο αποφάσισε να αντικαταστήσει τον ΜακΝτούγκαλ μετονΦρεντ Στιούαρτ, ο οποίος είχε προηγούμενη προπονητική εμπειρία μετηνΣτόκπορτ Κάουντι.[2]Ο Στιούαρτ θέλησε να υιοθετήσει μιαπιο επαγγελματική προσέγγιση, υπογράφοντας αρκετούς παίκτες με εμπειρία από τη Φούτμπολ Λιγκ, συμπεριλαμβανομένων των αδελφών ΤζονκαιΤζορτζ ΜπάρτονκαιΜπίλι Χάρντι, και οδήγησε την ομάδα στην άνοδο στη δεύτερή του περίοδο, κερδίζοντας τον τίτλο της Σέκοντ Ντιβίζιον. Παρέμεινε στη Φέρστ Ντιβίζιον γιατην επόμενη δεκαετία, τερματίζοντας δύο φορές στις τέσσερις κορυφαίες θέσεις, ανκαιτο πρωτάθλημα ανακόπηκε μετο ξέσπασμα τουΑ΄ Παγκοσμίου Πολέμου μεταξύ 1915 και 1919.[5][8]
Το 1920, ο σύλλογος υπέβαλε μια επιτυχημένη αίτηση προσχώρησης στηΦούτμπολ Λιγκκαι τοποθετήθηκε στηΣέκοντ Ντιβίζιονγιατην περίοδο 1920–21.[5]Ο Στιούαρτ έφερε αρκετούς παίκτες με εμπειρία από τη Φούτμπολ Λιγκ, σπάζοντας το ρεκόρ μεταγραφής της ομάδας δύο φορές γιανα υπογράψει οΤζίμι Γκιλκαι αργότερα οΤζίμι Μπλερ από τηΓουένσντεϊ. Ο πρώτος αγώνας της ομάδας στο πρωτάθλημα πραγματοποιήθηκε στις 28 Αυγούστου 1920, όπου επικράτησε της Στόκπορτ Κάουντι με 5–2,[9] ενώ τερμάτησε στη δεύτερη θέση πίσω από τηνΜπέρμιγχαμ Σίτι κερδίζοντας την άνοδο στηνΦέρστ Ντιβίζιον,[6] ενώ έφτασε επίσης ως τα ημιτελικά τουΚυπέλλου Αγγλίας.[10]Την τρίτη περίοδο η ομάδα τερμάτησε δεύτερη πίσω από τηνΧάντερσφιλντ Τάουν λόγω μέσης διαφοράς τέρματος 0,024,[6][10][11] παραχωρώντας ισοπαλία 0–0 στην τελευταία αγωνιστική και ενώ οΛεν Ντέιβις έχασς πέναλτι.[10]
Την επόμενη περίοδο, για πρώτη φορά η Κάρντιφ Σίτι εμφανίστηκε στοΣτάδιο Γουέμπλεϊ, φθάνοντας στον πρώτο της τελικό Κυπέλλου Αγγλίας, όπου έχασε με 1–0 από τηΣέφιλντ Γιουνάιτεντ μετά από ένα γκολ από τον διεθνή μετηνΑγγλία, Φρεντ Τάνστολ. Ανκαιη περίοδος 1926–27 ήταν η χειρότερη της Κάρντιφ στην κορυφαία κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου έπειτα από τον προβιβασμό έξι περιόδους πριν, τερματίζοντας στην 14η θέση, έφτασε στο δεύτερο τελικό Κυπέλλου Αγγλίας μέσα σε διάστημα δύο ετών. ΣτηνΗμέρα του Αγίου Γεωργίου, στις 23 Απριλίου 1927, στο Στάδιο Γουέμπλεϊ στο Λονδίνο, η Κάρντιφ έγινε η πρώτη μη αγγλική ομάδα που κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας κερδίζοντας τηνΆρσεναλμε 1–0 στον τελικό, ενώ οΧιούι Φέργκιουσον σημείωσε το μοναδικό τέρμα της αναμέτρισης. Ήταν το 74ο λεπτό, όταν πήρε την μπάλα από τονΈρνι Κέρτιςκαιτην έστειλε με δυνατό σουτστο τέρμα της Άρσεναλ.[12]Ο τερματοφύλακας της Άρσεναλ, Νταν Λιούις, φάνηκε να μπλοκάρει την μπάλα, αλλά υπό την πίεση του προωθημένου Λεν Ντέιβις, άφησε αδέξια την μπάλα να κυλήσει από το χέρι του. Σεμια περαιτέρω προσπάθεια να ανακτήσει τη μπάλα, ο Λιούις πέτυχε μόνο να στείλει την μπάλα μετον αγκώνα τουστα δικά του δίχτυα. Ο αρχηγός Φρεντ Κίνορ έλαβε το τρόπαιο του Κυπέλλου Αγγλίας στο τέλος του αγώνα από τονβασιλιά Γεώργιο Ε΄ μόλις επτά χρόνια μετά την προσχώρηση της Κάρντιφ Σίτι στη Φούτμπολ Λιγκ.[10]
Η ομάδα κέρδισε επίσης τοΚύπελλο Ουαλίαςτο 1927, νικώντας τηΡιλμε 2–0 και τοΤσάριτι Σιλντ επικρατώντας της ερασιτεχνικής Κορίνθιανμε 2–1 στοΣτάμφορντ Μπριτζ.[13][10][14] Εντούτοις, μετά την επιτυχία του κυπέλλου ήρθε η πτώση καιο υποβιβασμός από τηΦερστ Ντιβίζιον στην περίοδο 1928–29, παρά το γεγονός ότι δέχτηκε λιγότερα τέρματα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα του πρωταθλήματος,[15] ενώ υπέστη και δεύτερο υποβιβασμό δύο χρόνια αργότερα, φτάνοντας στηΘερντ Ντιβίζιον Σάουθγια πρώτη φορά από την ένταξή της στη Φούτμπολ Λιγκ.[6] Κατά τη διάρκεια της περιόδου, η Κάρντιφ κατέγραψε την ευρύτερη νίκη της όταν κέρδισε τηνΤέιμςμε 9–2,[16] αλλά, μετά τη 19η θέση του 1932–33, οο προπονητής Φρεντ Στιούαρτ υπέβαλε την παραίτησή του από τη θέση του μετά 22 χρόνια αδιάκοπης παραμονής στην ομάδα.[10]Ο ιδρυτής του συλλόγου, Μπάρτλεϊ Γουίλσον, παρενέβη γιανα αντικαταστήσει τον Στιούαρτ, ωστόσο τα αποτελέσματα συνέχισαν να είναι απογοητευτικά καιτο Μάρτιο του 1934 δόθηκε στηνΜπεν Γουότς-Τζόουνςτην ευκαιρία να διαχειριστεί το σύλλογο που υποστήριξε ως νεαρός. Ωστόσο, δεν ήταν σε θέση να φέρει καλυτερα αποτελέσματα, που σημαίνει ότι η Κάρντιφ Σιτι αναγκάστηκε να υποβάλει αίτηση για επανεκλογή μετά τον τερματισμό στην τελευταία θέση του πρωταθλήματος.[2]Ο Γουότς-Τζόουνς παρέμεινε στη θέση του προπονητή για άλλα τρία χρόνια μέχρι να αντικατασταθεί από τονΜπιλ Τζένινγκς, αλλά η Κάρντιφ παρέμεινε στηΘερντ Νιβίζιον Σάουθ μέχρι τη διακοπή της λειτουργίας της Φούτμπολ Λιγκμετο ξέσπασμα τουΒ΄ Παγκοσμίου Πολέμου.[6][10]
Μετην επαναλειτουργία της Φούτμπολ Λιγκ, την περίοδο 1946–47, η Κάρντιφ αναδείχθηκε πρωταθλήτρια της Θερντ Ντιβίζιον Σάουθ με νέο προπονητή τονΜπίλι ΜακΚαντλςκαι επέστρεψε στη Σέκοντ Ντιβίζιον.[17]Ο ΜακΚαντλς έφυγε από το σύλλογο σύντομα και αντικαταστάθηκε από τονΣίριλ Σπίερςο οποίος οδήγησε την ομάδα στην άνοδο την περίοδο 1951–52,[6][18] επιστρέφοντας στην κορυφέα κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου για πρώτη φορά μετά από 23 χρόνια.[10] Ωστόσο, ενώ παρέμεινε για πέντε συνεχείς περιόδους στηΦερστ Ντιβίζιον, η ομάδα βρισκόταν στη μέση και κάτω στο βαθμολογικό πίνακα και τελικά υποβιβάστηκε το 1957.[18] Επέστρεψε στηΦερστ Ντιβίζιον για δύο περιόδους μεταξύ του 1960 και του 1962 προτού υποστεί και πάλι.[6]
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, η Κάρντιφ μετείχε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκή διοργάνωση ως αποτέλεσμα της κατάκτησης τουΚυπέλλου Ουαλίας. Ο πρώτος αγώνας της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ήταν στοΚύπελλο Κυπελλούχων κατά τη διάρκεια της περιόδου 1964–65 εναντίων της Έσμπιεργκ από τη Δανία, κερδίζοντας με συνολικό σκορ 1–0 στους δύο αγώνες, ενώ το μοναδικό γκολ σημείωσε οΠίτερ Κινγκ.[19] Έφτασε ως τα προημιτελικά και ααποκλείστηκε από τηΡεάλ Σαραγόσα.[6] Παρά τα πλεονεκτήματά της στην Ευρώπη, η ομάδα είχε άσχημη πορεία στο πρωτάθλημα υπό την εποπτεία τουΤζίμι Σκούλαρ, κερματίζοντας στην 20ή θέση στη Σέκοντ Ντιβίζιον.[20] Δύο χρόνια αργότερα η ομάδα έφτασε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων, η καλύτερη πορεία ουαλικής ομάδας σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις,[21] μετά τις νίκες επί της Σάμροκ Ρόβερς, της ΝΑΚ Μπρέντακαι της Τορπέντο Μόσχας, όπως και της γερμανικής ομάδας τουΑμβούργου,[6]που διέθετε αρκετούς γερμανούς διεθνείς. Μετά από ισοπαλία 1–1 στο πρώτο παιχνίδι, πάνω από 43.000 οπαδοί βρέθηκαν στο Νίνιαν Παρκγιανα παρακολουθήσουν τη νίκη επί του Αμβούργου με 3–2.[20][22] Κατά τη διάρκεια της περιόδου 1970–71, η Κάρντιφ έφτασε στα προημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων όπου αντιμετώπισε την ισπανική Ρεάλ Μαδρίτης. Ο πρώτος αγώνας διεξήχθη στο Νίνιαν Παρκ, όπου 47.000 οπαδοί παρακολούθησαν μία από τις πιο γνωστές νίκες στην ιστορία της Κάρντιφ, όταν οΜπράιαν Κλαρκ έδωσε στην Κάρντιφ τη νίκη με 1–0,[4][23]ανκαι τελικά αποκλείστηκε καθώς στον επαναληπτικό ηττήθηκε με 2–0.[20]Η ομάδα παρέμεινε στη Σέκοντ Ντιβίζιον για 19 από τις 20 περιόδους μεταξύ 1962 και 1982, ενώ υποβιβάστηκε και αγωνίστηκε την πεδίοδο 1975–76 στη Θερντ Ντιβίζιον.[6][24]
Μετά τον υποβιβασμό στηΘερντ Ντιβίζιον, η Κάρντιφ βρισκόταν συνεχώς στις δύο χαμηλότερες κατηγορίες της Φούτμπολ Λιγκ μεταξύ 1985 και 1993, καθώς ο σύλλογος άλλαξε αρκετούς προπονητές στην προσπάθεια να σταθεροποιήσει τις επιδόσεις της ομάδας.[24] Υποβιβάστηκε στηΦορθ Ντιβίζιοντην περίοδο 1985–86 και παρά την επιστροφή στηΘερντ Ντιβίζιον σε δύο περιπτώσεις, το 1996 τερμάτησε στη χαμηλότερη θέση από κάθε άλλη φορά - 22η από 24 στη Θερντ Ντιβίζιον.[25]Το 1995, η Κάρντιφ και άλλοι ποδοσφαιρικοί σύλλογοι της Ουαλίας που αγωνίζονται σε αγγλικά πρωταθλήματα δεν έγιναν δεκτές στο Κύπελλο Ουαλίας από τηνΠοδοσφαιρική Ομοσπονδία Ουαλίας μετά από πίεση της ΟΥΕΦΑ,[26]η οποία δεν ήθελε οι ομάδες να παίζουν σε δύο θεσμούς εθνικού κυπέλλου. Ο τελευταίος της αγώνας ήταν η ήττα μετη Ρέξαμ με 2–1 στον τελικό του 1995.[6]
Τον Αύγουστο του 2000, ο Λιβανέζος επιχειρηματίας Σαμ Χαμάμ αγόρασε τον έλεγχο του συλλόγου.[27] Λίγο μετά την ανάληψη, ο Χαμάμ έδωσε μια αμφιλεγόμενη υπόσχεση ότι θα προσεταιριζόταν ολόκληρο το έθνος της Ουαλίας με σκοπό να υποστηρίξει την Κάρντιφ στη μετονομασία του συλλόγου σεΔε Κάρντιφ Κελτς (The Cardiff Celts) καιτην αλλαγή των χρωμάτων του συλλόγου σε πράσινο, κόκκινο και λευκό.[28] Ωστόσο, μετά από μακρές συνομιλίες με παίκτες και οπαδούς, αποφάσισε ότι η καλύτερη πολιτική ήταν ναμην αλλάξει το όνομα του συλλόγου. Ωστόσο, το έμβλημα του συλλόγου επανασχεδιάστηκε. Αυτός ο νέος σχεδιασμός ενσωμάτωσε τομπλε πουλί της πόλης του Κάρντιφ μπροστά από τησημαία του Αγίου Δαβίδ, καιτο ψευδώνυμο του συλλόγου τοποθετήθηκε στην κορυφή του εμβλήματος.[29]Ο Χαμάμ επένδυσε σε μεγάλο βαθμό στην ομάδα, χρηματοδοτώντας τις μεταγραφές πολλών νέων παικτών όπως οΛένι Λόρενςπου οδήγησε την Κάρντιφ στην άνοδο μέσω ενός θρίαμβου στηΣέκοντ Ντιβίζιοντο 2003 εναντίον της Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς,[30] καθώς ο αναπληρωματικός Άντι Κάμπελ βγήκε από τον πάγκο γιανα πετύχει το μοναδικό τέρμα της αναμέτρισης καινα εξασφαλίσει την άνοδο της Κάρντιφ στην Ντιβίζιον Ουάν μετά από απουσία 18 ετών.[27]
Η Κάρντιφ βρισκόταν στην Ντιβίζιον Ουάν, αλλά μετά την αποτυχία να λάβει άδεια γιατα σχέδια του νέου σταδίου από τοΣυμβούλιο της Πόλης του Κάρντιφ λόγω ανησυχιών σχετικά μετην οικονομική ασφάλεια το 2006,[27]Ο Χαμάμ συμφώνησε σε εξαγορά από μια κοινοπραξία με επικεφαλής τον νέο πρόεδρο Πίτερ Ρίντσντεϊλκαιτον προγραμματιστή του νέου σταδίου, Πολ Γκάι. Κατά τη διάρκεια της εξαγοράς, ο Χαμάμ κατηγορήθηκε για "ολική απληστία και ιδιοτέλεια" από το διοικητικό συμβούλιο του συλλόγου το οποίο και αποκάλυψε ότι το αυξανόμενο κόστος είχε αφήσει το σύλλογο παγιδευμένο από το χρέος.[31] Κατά τη διάρκεια της περιόδου 2007–08, η Κάρντιφ έφτασε στα ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας για πρώτη φορά σε 81 χρόνια μετά την ήττα από τηΜίντλεσμπρομε 2–0 στις 9 Μαρτίου 2008.[27] Έπειτα από τη νίκη με 1–0 τον ημιτελικό εναντίον της ΜπάρνσλεϊστοΣτάδιο Γουέμπλεϊ στις 6 Απριλίου με ένα γκολ από τονΤζόι Λέντλι,[32] ηττήθηκε τελικά με 1–0 από τηνΠόρτσμουθστον τελικό.[27]
Το Μάιο του 2010, ο Μαλαισιανός Ντατούκ ΤσανΝτιεΓκε ανέλαβε την προεδρία του συλλόγου, μετονΒίνσεντ Ταννα επενδύει καινα συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο.[33]Την επόμενη χρονιά, ο σύλλογος όρισε τονΜάλκι Μακάι ως προπονητή,[34]ο οποίος έφτασε την ομάδα στο τελικό τουΛιγκΚαπγια πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας στην πρώτη του περίοδο. Την επόμενη περίοδο, η Κάρντιφ κέρδισε τον τίτλο του Πρωταθλήματος 2012–13 και την άνοδο για πρώτη φορά στηνΠρέμιερ Λιγκ, επιστρέφοντας στην πρώτη βαθμίδα για πρώτη φορά μετά από 52 χρόνια.[35][36] Στις 18 Αυγούστου 2013, η Κάρντιφ έπαιξε τον πρώτο της αγώνα στην Πρέμιερ Λιγκ εκτός έδρας μετη Γουέστ Χαμ, χάνοντας με 2–0.[37]Η Κάρτνιφ κέρδισε μόνο τρία παιχνίδια στον πρώτο γύρο της περιόδου και στις 27 Δεκεμβρίου 2013 ο Μακάι απολύθηκε από τον Βίνσεντ Ταν μετά από συνομιλίες σε αναμέτρηση και αντικαταστάθηκε από τονΌλε Γκούναρ Σόλσκιερ.[38][39] Παρά την αλλαγή, η Κάρντιφ υποβιβάστηκε στην Τσάμπιονσιπ μετά από την ήττα με 3–0 από τηΝιούκασλ Γιουνάιτεντ.[40]Ο Σόλσκιερ απολύθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2014 μετά από το απογοητευτικό ξεκίνημα της επόμενης περιόδου στην Τσάμπιονσιπ και αντικαταστάθηκε από τον προπονητή της Λέιτον Όριεντ, Ράσελ Σλέιντ.[41]
Τον Οκτώβριο του 2016, οΝιλ Γουάρνοκ ανέλαβε προππονητής της Κάρντιφ.[42]Ο Γουάρνοκ ανέλαβε την ομάδα κάτω από τα μισά της βαθμολογίας μετά από δύο νίκες σε 11 παιχνίδια, ωστόσο, η Κάρντιφ τελρμάτησε 12ηστην περίοδο 2016–17 μετά από μια καλή πορεία. Στην έναρξη της περιόδου 2017–18 η Κάρντιφ έσπασε το ρεκόρ της κερδίζοντας τα τρία πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος της περιόδου για πρώτη φορά στην 107ετή επαγγελματική ιστορία του συλλόγου. Η ομάδα εξασφάλισε την άνοδο στην Πρέμιερ Λιγκ τερμάτιζοντας δεύτερη στη βαθμολογία.
Από το 1908, η Κάρντιφ αγωνιζόταν με φανέλες δίχως σχέδια. Αυτό άλλαξε το 1959, όταν αγωνίστηκε με φανέλες που εμπεριείχαν ένα Μπλε Πουλί. Την επόμενη περίοδο η φανέλες της ομάδας ήταν απλές και παρέμειναν μέχρι το 1965, όταν αγωνίστηκε με κεντημένη τη λέξη "Bluebirds". Ένα νέο έλβλημα παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιήθηκε προηγουμένως, καιτο οποία παρουσιάστηκε και πάλι με ένα Μπλε Πουλί, παρουσιάστηκε το 1969. Οι παραλλαγές σε αυτό το έμβλημα παρέμειναν μέχρι τη δεκαετία του 1980, όταν προστέθηκαν επιπλέον χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένων λέξεων και πρόσθετων μοτίβων. Μια σημαντική αλλαγή έγινε το 2012, όταν ο ιδιοκτήτης Βίνσεντ Ταν επιχείρησε να επαναπροσδιορίσει το σύλλογο προκειμένου να επεκτείνει τη φήμη του συλλόγου έξω από την Ουαλία.[43] Αυτή η αλλαγή έδωσε μεγάλη έμφαση στονΟυαλικό Δράκο, υποβαθμίζοντας τοΜπλε Πουλί σε ένα δευτερεύον στοιχείο. Το Μάρτιο του 2015, η Κάρντιφ ανακοίνωσε ένα νέο έμβλημα το οποίο θα εμπεριείχε ως κύριο στοιχείο τοΜπλε Πουλί για άλλη μια φορά, με έναν ανατολικό δράκο πουθα αντικαθιστούσε τον τυποποιημένο Ουαλικό Δράκο.[44]
Όταν συστάθηκε η Ρίβερσαιντ ΑΦΚτο 1899, ο σύλλογος χρησιμοποιούσε σοκολατί-καφέ και πορτοκαλί πλεκτή φανέλα.[1] Έπειτα από τη μετονομασία του συλλόγου σε Κάρντιφ Σίτι το 1908, υιοθετήθηκε ημπλε φανέλα καιτα λευκά ή μπλε σορτς και κάλτσες, ανκαιγιατα πρώτα εννέα χρόνια χρησιμοποιήθηκαν μαύρες κάλτσες. Οι αλλαγές της εμφάνισης στην ιστορία του συλλόγου περιλαμβάνουν μπλε φανέλες, την εισαγωγή μιας κίτρινης κάθετης λωρίδας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και τις εναλλακτικές μπλε λωρίδες.[29]
Το 2012, η Κάρντιφ χρησιμοποίησε αμφιλεγόμενα εντός έδρας χρώματα εν σχέση μετο παραδοσιακό μπλε, το λευκό καιτο κίτρινο στο κόκκινο καιτο μαύρο,[45]την πρώτη φορά πουο σύλλογος δεν φορούσε μπλε χρώμα ως το βασικό του χρώμα από το 1910. Το έμβλημα άλλαξε καιοΟυαλικός Δράκος ήταν πιο εμφανής από το παραδοσιακό Μπλε Πουλί. Το έβλημα άλλαξε σε «έκκληση στις διεθνείς αγορές» και αποτέλεσε μέρος ενός «μεγάλου επενδυτικού σχεδίου» που αποκαλύφθηκε από τον πρόεδρο Βίνσεντ Ταν.[46]Η αλλαγή εξόργισε τους οπαδούς, οι οποίοι εξέφρασαν την αντίθεσή τους στις ειδήσεις καιστα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης καθώς και απευθείας στη διοίκηση και πραγματοποιήθηκαν αρκετές πορείες διαμαρτυρίας και διαδηλώσεις γιανα εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους γιατην αλλαγή. Παρά την προηγούμενη ανακοίνωση τουΤαν ότι ο σύλλογος θα επέστρεφε στομπλε χρώμα μόνο αν βρισκόταν άλλος ιδιοκτήτης, στις 9 Ιανουαρίου 2015, μετά από τρεις περιόδους με κόκκινο χρώμα στις εμφανίσεις, ο σύλλογος επέστρεψε στομπλεμε κόκκινη εκτός έδρας εμφάνιση με σκοπό να «ενώσει» το σύλλογο.[47][48]