Ηουρά είναι το τμήμα στο πίσω μέρος του σώματος ενός ζώου· γενικά, ο όρος αναφέρεται σε ένα ευδιάκριτο, εύκαμπτο άκρο στονκορμό. Είναι το μέρος του σώματος που αντιστοιχεί περίπου στοιερό οστόκαιτονκόκκυγασταθηλαστικά, ταερπετάκαιταπουλιά. Ενώ οι ουρές είναι κατά κύριο λόγο χαρακτηριστικό τωνσπονδυλωτών, μερικά ασπόνδυλα, συμπεριλαμβανομένων τωνσκορπιώνκαιτωνκολλεμβόλων, καθώς καιτασαλιγκάριακαιοιγυμνοσάλιαγκες, έχουν άκρα σαν ουρές που μερικές φορές αναφέρονται ως ουρές. Αυτά που φέρουν ουρά αναφέρονται μερικές φορές ως «κερκοφόρα» καιτο τμήμα του σώματος που συνδέεται με ή κοντά στην ουρά δίνεται σε αυτά το επίθετο «ουραία».
Οι ουρές των ζώων έχουν διάφορους τρόπους χρήσης. Αποτελούν τρόπο μετακίνησης γιαταψάριακαι ορισμένες άλλες μορφές θαλάσσιας ζωής.[1] Πολλά ζώα της ξηράς χρησιμοποιούν τις ουρές τους γιανα απομακρύνουν τις μύγεςκαι άλλα έντομα που τσιμπάνε.[2] Ορισμένα είδη, συμπεριλαμβανομένων τωνγατώνκαιτωνκαγκουρό, χρησιμοποιούν τις ουρές τους γιαισορροπία·[3][4] μερικά, όπως οιμαϊμούδεςτου Νέου Κόσμου καιταοπόσουμ έχουν συλληπτήριες ουρές, οι οποίες είναι προσαρμοσμένες ώστε νατα επιτρέπουν να γραπώνουν τα κλαδιά των δέντρων.[5]
Οι ουρές χρησιμοποιούνται επίσης για κοινωνική σηματοδότηση. Ορισμένα είδη ελαφιών επιδεικνύουν την άσπρη κάτω πλευρά των ουρών τους γιανα προειδοποιήσουν τα άλλα ελάφια που βρίσκονται κοντά σε πιθανούς κινδύνους,[6]οι κάστορες χτυπούν το νερό με τις ουρές τους γιανα υποδείξουν κίνδυνο[7]καιοικυνίδες (συμπεριλαμβανομένων των κατοικίδιων σκύλων) δείχνουν συναισθήματα μέσω της θέσης και της κίνησης των ουρών τους.[8]Οι ουρές ορισμένων ειδών είναι θωρακισμένες και μερικές, όπως αυτές τωνσκορπιών, περιέχουν δηλητήριο.[9]
Μερικά είδη σαύρας μπορούν να αποσυνδέσουν (δηλαδή να ρίξουν) τις ουρές τους από το σώμα τους. Αυτό μπορεί να τους βοηθήσει να ξεφύγουν από τα αρπακτικά ζώα, στα οποία είτε αποσπάται η προσοχή από την αποσυνδεδεμένη ουρά που κουνιέται είτε μένουν μόνο μετην ουρά ενώ η σαύρα απομακρύνεται. Οι ουρές που πέφτουν με αυτόν τον τρόπο γενικά αναπτύσσονται μετην πάροδο του χρόνου, ανκαιη αντικατεστημένη είναι συνήθως πιο σκούρα σε σχέση μετην αρχική.[10] Διάφορα είδη αρουραίων επιδεικνύουν μια παρόμοια λειτουργία με τις ουρές τους, στην οποία το εξωτερικό στρώμα αποβάλλεται προκειμένου το ζώο να διαφύγει από ένα θηρευτή.[11]
Οι ουρές των περισσότερων πτηνών τελειώνουν σε μακριά φτεράπου ονομάζονται πηδαλιώδη. Αυτά τα φτερά χρησιμοποιούνται ως πηδάλιο, βοηθώντας το πτηνό να κατευθυνθεί καινα μανουβράρει κατά την πτήση· βοηθούν επίσης το πουλί να ισορροπήσει ενώ είναι σκαρφαλωμένο.[12]Σε ορισμένα είδη - όπως ταπαραδείσια πουλιά, οιμήνουροι, καιπιο γνωστό το παγόνι - τα τροποποιημένα φτερά ουράς παίζουν σημαντικό ρόλο στην ερωτοτροπία.[13]Τα εξαιρετικά άκαμπτα φτερά ουράς άλλων ειδών, συμπεριλαμβανομένων τωνδρυοκολαπτώνκαιτωνδενδροκολαπτών, τούς επιτρέπουν να στηριχθούν σταθερά στους κορμούς των δέντρων.[14]
Οι ουρές των ζώων βοσκής, όπως σταάλογα, χρησιμοποιούνται γιανα παρασέρνουν τα έντομα καινα τοποθετείται ή να μετακινείται με τρόπους που υποδηλώνουν τη σωματική ή συναισθηματική κατάσταση του ζώου.[15]