Η νήσος Χοκκάιντο [(ιαπωνικά: 北海道) κυριολεκτικά Ο δρόμος της βόρειας θάλασσας] με έκταση 77.984 τ.χλμ.[1]και πληθυσμό 5.407.928 κατοίκους (2015), είναι το δεύτερο σε μέγεθος, μετά την νήσο Χονσού, καιτο βορειότερο σε θέση από τα κύρια νησιά της Ιαπωνίας. Σε αντίθεση μετα υπόλοιπα, δε χωρίζεται σε επιμέρους νομούς αλλά αποτελεί, ολόκληρο, το μεγαλύτερο σε έκταση νομό της Ιαπωνίας.
Βρίσκεται νότια της Οχοτσκικής θάλασσαςκαι βορείως της νήσου Χονσού, από την οποία χωρίζεται μετονπορθμό Τσουγκάρου. Τα δύο νησιά επικοινωνούν, όμως, μετην υποθαλάσσια Σήραγγα Σεϊκάν, τη μεγαλύτερη στον κόσμο. Βορειοδυτικά από το Χοκκάιντο βρίσκονται ταΝησιά Κουρίλες, ενώ βόρεια (προς βορειοανατολικά) από αυτό του βρίσκεται το νησί της Σαχαλίνης.
Άλλα ονόματα του Χοκκάιντο περιλαμβάνουν τοΈζο ή Γιέζο (παλαιότερη ονομασία) καιΜόσιρ, όπως είναι γνωστό στη γλώσσα τωνΑϊνού, των αρχέγονων κατοίκων της Ιαπωνίας. Το Χοκκάιντο παραμένει σήμερα η μεγαλύτερη κοιτίδα των εναπομεινάντων Αϊνού.
Το κλίμα του Χοκκάιντο είναι ηπειρωτικό, με δροσερά καλοκαίρια και παγωμένους χειμώνες. Οι μέσες θερμοκρασίες γιατον Αύγουστο κυμαίνονται στους 17 °C με 22 °C, ενώ γιατον Ιανουάριο στους −12 °C με −4 °C.
Σχετικά πολυμέσα
