ΗVolkssturm (σε ελεύθερη απόδοση «λαϊκή θύελλα», ουσιαστικά "Εθνοφυλακή") ήταν ειδικό σώμα ενόπλων πολιτών (militia), το οποίο συγκροτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 1944 με ειδική διαταγή τουΑδόλφου Χίτλερ. Σύμφωνα με αυτήν, όλοι οι πολίτες ηλικίας μεταξύ 16 και 60 ετών και ικανοί να φέρουν όπλο[1] όφειλαν να κινητοποιηθούν γιατην υπεράσπιση του «πατρώου εδάφους» καιτην «εξασφάλιση της τελικής νίκης γιατη Γερμανία». Κατά τους μήνες που ακολούθησαν, ηΝεολαία Χίτλερκαιοι γηραιότεροι άνδρες, άσχημα εξοπλισμένοι και ακόμα χειρότερα εκπαιδευμένοι, ενεπλάκησαν σε μάταιο αγώνα εναντίον ενός κατά πολύ υπέρτερου αντιπάλου.[2]
Το 1944 ηΝαζιστική Γερμανία, ύστερα από τηναπόβαση της Νορμανδίας έχει βρεθεί να μάχεται σε δύο μέτωπα. Η απώλεια της 6ης Στρατιάς στοΣτάλινγκραντ αλλά καιοι συνακόλουθες μάχες αποδυνάμωσαν σημαντικά τηΒέρμαχτ από πλευράς έμψυχου υλικού. ΟΚόκκινος Στρατός, αριθμητικά κατά πολύ υπέρτερος, απωθεί τα γερμανικά στρατεύματα προς ανατολάς και ήδη βρίσκεται προτων πυλών της Γερμανίας. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, η ηγεσία της OKW (Oberkommando des Wehrmacht, Ανώτατη Διοίκηση Ενόπλων Δυνάμεων) καιο Γκαουλάιτερ ΚαρλΚοχ προτείνει να μιμηθεί η Γερμανία την τότε Πρωσσία: Εκεί, κατά το χρονικό διάστημα 1813 - 1815 είχε δημιουργηθεί ηLandsturm, μια συγκροτημένη δύναμη από ένοπλους πολίτες, γιανα αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του Ναπολέοντα, δρώντας κυρίως με ενέργειες ανταρτοπολέμου. Η ιδέα υιοθετήθηκε τόσο από τονΒίλχελμ Κάιτελ όσο και από τον τότε επικεφαλής της OKW Χάιντς Γκουντέριανκαι ήταν δελεαστική γιατον Χίτλερ, ο οποίος διέταξε τονΜάρτιν Μπόρμαννα ενεργοποιήσει την από το 1925 δημιουργημένη μόνο "στα χαρτιά" Volkssturmκαινατην επανδρώσει με έξι εκατομμύρια μαχητές.[3]Γιατο σκοπό αυτό έπρεπε να στρατολογήσει άνδρες που ασκούσαν εργασίες πουδεν κρίνονταν πλέον απαραίτητες, νέους αλλά και συνταξιούχους, βετεράνους τουΑ' Παγκοσμίου Πολέμου, ικανούς να φέρουν ακόμη όπλο. Ο στόχος των έξι εκατομμυρίων ανδρών δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Σύμφωνα μετην αναφορά τουIntelligence bulletinο στόχος δεν ήταν μόνο να αυξηθεί ο αριθμός των διαθέσιμων μαχητών, αλλά καιη διατήρηση του πληθυσμού υπό στρατιωτικό έλεγχο, ώστε να αποφευχθούν τυχόν εξεγέρσεις κατά του καθεστώτος[4]
Ο Μπόρμαν χρησιμοποίησε τη Νεολαία Χίτλερ και πολλούς βετεράνους γιανα επανδρώσει την Εθνοφυλακή. Βοηθήθηκε σημαντικά από τονΓιόζεφ Γκέμπελς, ο οποίος διακήρυξε ότι "η Εθνοφυλακή είναι ένα αυθόρμητα συγκροτούμενο σώμα, που στοχεύει στην άμυνα του πατρίου εδάφους". Ανκαιοι προσπάθειές του είχαν ένα κάποιο αποτέλεσμα, από το σώμα αυτό έλειπε ο επαρκής εξοπλισμός: Δεν υπήρχαν καν στολές και αποφασίστηκε οι συμμετέχοντες να φορούν απλά ένα περιβραχιόνιο μετην ένδειξη Volkssturmκαιτην κανονική πολιτική περιβολή τους. Αυτό, ωστόσο, δημιούργησε εξ αρχής πρόβλημα, καθώς υπήρχε ο φόβος να εκτελούνται αδιακρίτως από τους Σοβιετικούς πολίτες και εθνοφύλακες, καθώς οι εθνοφύλακες δεν διέθεταν στολή, όπως όριζε για τους στρατιωτικούς ηΣυνθήκη της Γενεύης.
Ο εξοπλισμός περιοριζόταν σε απλά τυφέκια (κυρίως το πεπαλαιωμένο Karabiner 98k αλλά και πολλά τυφέκια που είχαν λαφυραγωγηθεί από το γαλλικό, το βελγικό καιτο σοβιετικό στρατό) καιαντιαρματικές γροθιές (panzerfaust). Αργότερα χρησιμοποιήθηκε καιτο υποπολυβόλο "Volksmaschinengewehr VMG-27". Δεν υπήρχαν ούτε πολυβόλα ούτε κανόνια. Ανκαιη οργάνωση ακολουθούσε αυτή των στρατιωτικών μονάδων, η εκπαίδευση ήταν ελλειπέστατη[5], καθώς δεν υπήρχαν επαρκή μέσα, άνδρες και, κυρίως, χρόνος. Οι βαθμοί που χρησιμοποιήθηκαν στην Volkssturm ήσαν οι εξής:
Γιατην στρατολόγηση, οργάνωση και βασική εκπαίδευση της Volkssturm σε τοπικό επίπεδο, υπεύθυνος οριζόταν ο εκάστοτε Γκαουλάιτερσε συνεργασία με τους Κράισλάιτερ (επικεφαλής τουΚράις (Kreis), το επόμενο - μικρότερο - τοπικό επίπεδο διοίκησης από τογκάου (Gau)).[4]
Όταν οι άνδρες συμπλήρωναν τη βασική τους εκπαίδευση, έδιναν ένα καθιερωμένο όρκο προς το πρόσωπο τουΦύρερκαι αποστέλλονταν σε επιχειρήσεις. Μολονότι η Volkssturm προοριζόταν γιατην επιτόπια άμυνα, πολλοί άνδρες και ανήλικοι στάλθηκαν γιανα επανδρώσουν κανονικές στρατιωτικές μονάδες, ιδιαίτερα όταν αυτές αποδεκατίζονταν στο πεδίο της μάχης. Αυτή η πρακτική εξηγεί τον μεγάλο αριθμό ανήλικων και υπερήλικων αιχμαλώτων που συνέλαβαν οι Σύμμαχοι κατά τις τελευταίες ημέρες του Πολέμου.[5]Τα μέλη της Volkssturm είχαν σημαντική συμβολή στημάχη του Βερολίνου.
↑Weinberg, Gerhard L. (1994). A World at Arms - A Global History of War World II. Cambridge: Cambridge University Press. σελ. 755. ISBN0-521-55879-4. to include all males from 16 to 60 who could possibly bear arms if any could be supplied.