سالواتوره اسکیلاچی
 | |||
| اطلاعات شخصی | |||
|---|---|---|---|
| نام کامل | سالواتوره اسکیلاچی | ||
| زادروز | ۱ دسامبر ۱۹۶۴ | ||
| زادگاه | پالرمو، ایتالیا | ||
| تاریخ مرگ | ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴ (۵۹ سال) | ||
| محل مرگ | پالرمو، ایتالیا | ||
| قد | ۱٫۷۵ متر (۵ فوت ۹ اینچ) | ||
| پست | مهاجم | ||
| باشگاه‌های حرفه‌ای* | |||
| سال‌ها | باشگاه‌ها | بازی† | (گل)† |
| ۱۹۸۲–۱۹۸۹ | مسینا | ۲۱۹ | (۶۱) |
| ۱۹۸۹–۱۹۹۲ | یوونتوس | ۹۰ | (۲۶) |
| ۱۹۹۲–۱۹۹۴ | باشگاه فوتبال اینتر میلان | ۳۰ | (۱۱) |
| ۱۹۹۴–۱۹۹۷ | جوبیلو ایواتا | ۸۴ | (۵۶) |
| مجموع | ۴۱۷ | (۱۵۴) | |
| تیم ملی‡ | |||
| ۱۹۹۰–۱۹۹۱ | ایتالیا | ۱۷ | (۶) |
| |||
سالواتوره توتو اسکیلاچی[۱] یا سالواتوره سکیلاچی (به ایتالیایی: Salvatore Schillaci) (۱ دسامبر ۱۹۶۴ – ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴) که در ایران با نام شیلاچی هم شناخته می‌شود،[۲] بازیکن فوتبال اهل ایتالیا بود. وی در روز ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴ بر اثر بیماری سرطان روده بزرگ در سن ۵۹ سالگی درگذشت.
اسکیلاچی در پست مهاجم به میدان می‌رفت و سابقه بازی برای یوونتوس، اینتر میلان، مسینا و همچنین جوبیلو ایواتا در کارنامه او دیده می‌شود. دو قهرمانی لیگ اروپا با دو غول فوتبال ایتالیا مهم‌ترین افتخارات اسکیلاچی به حساب می‌آیند. اسکیلاچی در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ ستاره تیم ملی فوتبال ایتالیا بود و هرچند نتوانست طعم قهرمانی را بچشد، اما با ۶ گل آقای گل آن تورنمنت لقب گرفت. جالب است بدانید که اسکیلاچی تنها ۱۶ مرتبه پیراهن آتزوری را به تن کرد و در مجموع ۷ گل به ثمر رساند.[۱]
زندگی حرفه ای
[ویرایش]زندگی حرفه ای اسکیلاچی را باید از عجایب دنیای فوتبال بدانیم چرا که فاصله او از دسته سوم فوتبال ایتالیا تا کسب عناوین (آقای گل) و (بهترین بازیکن) جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰ فقط دو سال است. وی به مدت هفت سال در مسینا توپ زد. با این تیم قهرمان سری دی ایتالیا شد و یک بار هم قهرمان سری سی شد و به سری بی را یافت ولی سقوط کرد و به سری سی بازگشت. در سال ۱۹۸۹ که آقای گل این رقابت‌ها شد، شانس بزرگی به وی رخ نشان داد و به باشگاه فوتبال یوونتوس پیوست. در همان اولین فصل حضور خود در سری آ پانزده گل زد. در جام حذفی و لیگ اروپا با یوونتوس قهرمان ایتالیا و اروپا شد. اسکیلاچی در پایان فصل با ۲۰ گل زده در ۳ جام به تیم ملی فوتبال ایتالیا دعوت شد. ایتالیا که میزبان جام جهانی بود در بازیهای تدارکاتی هم از اسکیلاچی فقط یک بار آن هم به عنوان یار تعویضی در دقایق اندکی استفاده کرد. با آغاز جام جهانی تیم ایتالیا در اولین بازی به مصاف اتریش رفت. بازی ایتالیا در نیمهٔ اول چنگی به دل نزد و مهاجمان موفق به گلزنی نشدند. ضعف در خط حمله، کادر فنی را واداشت با ناامیدی اسکیلاچی را دقیقه ۷۴ وارد زمین کنند و سالواتوره تنها ۳ دقیقه زمان نیاز داشت تا مرد اول ایتالیا شود. او در بازی سوم مقابل چکسلواکی هم باز گل زد و با ایتالیا صعود کرد. در مرحله حذفی که ایتالیا در نیمه نهایی ضربات پنالتی را به آرژانتین واگذار کرد و با شکست انگلستان به مدال برنز بسنده کرد، اسکیلاچی در هر ۴بازی به عنوان یار ثابت وارد زمین شد و در هر چهار دیدار گلزنی کرد. ۶ گل او برای کسب آقای گلی جام جهانی کافی بود. با وجود ناکامی ایتالیا در کسب جام اما بازی بی نظیر اسکیلاچی باعث شد تا با وجود ستارگان بزرگ جایزه بهترین بازیکن جام جهانی هم نصیب او شود. البته اسکیلاچی با همان سرعتی که آمده بود به همان سرعت از نگاه‌ها محو شد. آمار تعداد بازیهای ملی و تعداد گلهای او گواه این مدعاست. اسکیلاچی در ۱۶ بازی ملی حضور داشته و ۷ گل به ثمر رسانده است.[۳] وی آخرین بازی خود برای تیم ملی فوتبال ایتالیا] را در سال ۱۹۹۱ انجام داد.
بعد از جام جهانی اسکیلاچی تا ۱۹۹۲ با یوونتوس توفیقی کسب نکرد و بعد از جدایی به مدت دو سال به اینترمیلان پیوست. وی که با باشگاه فوتبال یوونتوس قهرمان جام یوفا شده بود برای دومین بار با باشگاه فوتبال اینتر میلان هم به این جام دست یافت. اسکیلاچی در سال ۱۹۹۴ به ژاپن رفت و به جوبیلو ایواتا پیوست. وی که قهرمانی در لیگ داخلی را در کارنامه خود کم داشت با این تیم قهرمان جی لیگ ژاپن شد و در ۸۶ بازی ۵۶ گل به ثمر رساند. اسکیلاچی در سال ۱۹۹۹ اعلام بازنشستگی کرد. به پالرمو بازگشت و یک آکادمی فوتبال برای جوانان ایجاد کرد.
زندگی شخصی و مرگ
[ویرایش]برادرزاده اسکیلاچی فرانچسکو دی ماریانو و پسر عموی آنتونیو اسکیلاچی نیز فوتبال حرفه‌ای بازی کرده‌اند. وی دو بار ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شد. او خود را کاتولیک رومی می‌دانست.
اسکیلاچی در سال ۲۰۲۲ به سرطان روده بزرگ مبتلا شد. او در سپتامبر ۲۰۲۴ به دلیل آریتمی دهلیزی در بیمارستان بستری شد. اسکیلاچی در صبح ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴ در سن ۵۹ سالگی درگذشت. باشگاه فوتبال اینتر میلان ادای احترام به اسکیلاچی را رهبری کرد و گفت: «او باعث شد یک ملت در طول شب‌های جادویی ایتالیا ۹۰ رویاپردازی کنند».
افتخارات
[ویرایش]باشگاهی
[ویرایش]- جی‌لیگ(۱): ۱۹۹۷
ملی
[ویرایش]- جام جهانی فوتبال: ۱۹۹۰ سوم
فردی
[ویرایش]- آقای گل سری دی ۸۹–۱۹۸۸
- کفش طلای جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰
- توپ طلای جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰
- دومین بازیکن فوتبال جهان ۱۹۹۰ از دید فرانس فوتبال
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «زندگینامه: سالواتوره اسکیلاچی (1964-)». همشهری آنلاین. ۲۵ مرداد ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۳۰ آذر ۱۳۹۴.
- ↑ «آلمان با ایتالیا و برزیل مساوی کرد». روزنامه شرق. ۲۳ خرداد ۱۳۹۳. پارامتر
|پیوند=ناموجود یا خالی (کمک); پارامتر|تاریخ بازیابی=نیاز به وارد کردن|پیوند=دارد (کمک) - ↑ "Italy international footballers of all-time" (به انگلیسی). eu-football.info. Retrieved 23 Sep 2013.
{{cite web}}: More than one of|کد زبان=و|زبان=specified (help)
 | ||
| بهترین بازیکن | |
|---|---|
| توپ طلایی | |
توپ طلایی اولین بار در ۱۹۸۲ اهدا شد. | |
| برترین گلزن | |
|---|---|
| کفش طلایی | |
| چکمه طلایی | |
 | این یک مقالهٔ خرد یک بازیکن فوتبال است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- بازیکنان باشگاه اینتر میلان
- بازیکنان باشگاه جوبیلو ایواتا
- بازیکنان باشگاه مسینا
- بازیکنان باشگاه یوونتوس
- بازیکنان برنده جام یوفا
- بازیکنان تیم ملی فوتبال ایتالیا
- بازیکنان تیم ملی فوتبال ب ایتالیا
- بازیکنان تیم ملی فوتبال زیر ۲۱ سال ایتالیا
- بازیکنان جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰
- بازیکنان جی‌لیگ
- بازیکنان دسته ۱ جی‌لیگ
- بازیکنان سری آ
- بازیکنان فوتبال دور از وطن در ژاپن
- بازیکنان فوتبال سری بی
- بازیکنان فوتبال مرد اهل ایتالیا
- بازیکنان فوتبال مهاجر اهل ایتالیا
- بازیکنان لیگا پرو
- درگذشتگان ۲۰۲۴ (میلادی)
- دریافتکنندگان نشان شایستگی شوالیههای جمهوری ایتالیا
- دور از وطنهای اهل ایتالیا در ژاپن
- زادگان ۱۹۶۴ (میلادی)
- کاتولیکهای رومی اهل ایتالیا
- مهاجمان فوتبال
- ورزشکاران اهل پالرمو
- ورزشکاران دور از وطن اهل ایتالیا در ژاپن