կոճակներ Դասական ուղղագրութեամբ՝ կօճակ
վանկեր ՝ կո•ճակ
զգեստը կոճկելու համար մետաղից, սադափից, ոսկորից և այլ նյութերից պատրաստված մեծ մասամբ գնդաձև իր
կոճականման բլթակ, որի սեղմումով միանում է էկկտրական շղթան և շարժման մեջ են դրվում զանազան մեխանիզմներ (կնոպկա)
ավտոմատ կերպով գործողությունը կատարել տվող հարմարանք՝ սարք սիգղ (հնց․) , սագակ, վուլ
ճարմանդ կոճակ անել (արևմտհ․) - փակել, վերջացնել (խոսքը, միտքը և այլն)
այն սերմը, որը ուռել է և շուտով ծլելու է տե՛ս կոկոն , ծիլ կոճակ կապել (գվռ․) - կոկոն արձակել, կապել
պարս, մեղվապարս տե՛ս պարս , մեղվապարս Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։
