hallucination

Îngilîzî

Bilêvkirin

•  IPA: /həˌluːsɪˈneɪʃən/
• Deng (KY)^ⓘ

Navdêr

hallucination (jimarbar û nejimarbar, forma pirjimar hallucinations)

1. halusînasyon
2. Kiryara dîtina halusînasyonan.

Etîmolojî

Ji lêkera hallucinate çêbûye, ji latînî hallucinatus. Bide ber fransî hallucination. Bi îngilîzî bikaranîna pêşîn yê ku tê zanîn ji Sir Thomas Browne ye.

Fransî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /a.ly.si.na.sjɔ̃/
• Audio^ⓘ
• Hevdeng: hallucinations
• Deng (Fransa (Vosges))^ⓘ
• Deng (Swîsre (Lozan))^ⓘ
• Deng (Fransa (Mulhouse))^ⓘ

Navdêr

hallucination mê

1. halusînasyon

Têkildar

• hallucinant
• hallucinatoire
• halluciné
• halluciner
• hallucinogène
• hallucinose

Etîmolojî

Deyn ji latînî hallūcinātiō; bi senkronîze tevî halluciner +‎ -ation tê analîzkirin.