Баухаус: Разлика помеѓу преработките

Баухаус било основано во [[Вајмар]] од страна на [[Валтер Гропиус]], а причина за основање на училиштето била идејата за создавање здружение на занаетчии-уметници, кои ќе бидат подучувани од уметници, со цел да се дојде до заедничко истражување на професорите и студентите во примената на новите техники, материјали и облици во архитектурата, производството на [[мебел]] и [[дизајн|обликувањето]] на употребните предмети. Основачите имале за цел да ги задоволат масовните потреби на населението и се стремеле да создадат допадливи предмети со поволна цена и максимална удобност.<ref>[http://www.4living.ru/guide/stili/bayhayz--bauhaus/ Баухауз (Bauhaus)] {{Семарх|url=https://web.archive.org/web/20101127162132/http://www.4living.ru/guide/stili/bayhayz--bauhaus/ |date=2010-11-27 }}, 4living.ru</ref>

Во 1902 година, белигскиот архитект, [[Хенри ван де Велде]], организирал уметничко-занаетчиски семинар, кој се одржал во [[Вајмар]], а во 1907 година прераснал во „Уметничко-занаетчиски институт“.<ref>[http://www.thueringen.de/imperia/md/content/staatsarchive/weimar/schaukasten/Folge_12.pdf ''Henry van de Velde in Weimar 1902 bis 1917''] {{Семарх|url=https://web.archive.org/web/20120131150934/http://www.thueringen.de/imperia/md/content/staatsarchive/weimar/schaukasten/Folge_12.pdf |date=2012-01-31 }}, www.thueringen.de</ref> Не е спорно дека ван де Велде веќе вовел значителен број на методи и принципи, по кои подоцнежниот Баухаус станал познат.<ref>[http://einestages.spiegel.de/static/topicalbumbackground/3862/der_unbekannte_mr_bauhaus.html Der unbekannte Mr. Bauhaus]''</ref>

Државното училиште Баухаус во Вајмар било основано на [[12 април]] [[1919]] година со здружување на СакскиотСаконскиот универзитет за визуелналуковна уметност во Вајмар и Уметничко-занаетчиското училиште, коешто било затворено во 1915 година.<ref>Zur Gründungsphase des Bauhauses siehe jetzt Volker Wahl: ''Wie Walter Gropius nach Weimar kam. Zur Gründungsgeschichte des Staatlichen Bauhauses in Weimar 1919''. In: ''Die große Stadt. Das kulturhistorische Archiv von Weimar-Jena''. Band 1, 2008, S. 167–211, der zeigt, dass die in der Literatur zu findenden Gründungsdaten 21. März oder 1. April 1919 auf Missverständnissen beruhen.</ref>

Како професори, Гропиус успеал да вработи познати уметници, како [[Лионел Фајнингер]], [[Јоханес Итен]], [[Јозеф Алберс]], [[Паул Кле]] (од 1921), [[Василиј Кандински]] (од 1922) и [[Оскар Шлемер]] (од 1921). Предавањето во Баухаус се сочинело со одржување на почетнички часови и работа во работилници. Со работилниците раководеле уметници познати како мајстори на формата и мајстори кои се занимавале со рачна изработка. На почетокот, постоела мешавина од романтичките елементи применувани во прединдустриското производство со современите пристапи. Проектите на Баухаус, како што бил „Haus Sommerfeld“, во овој период биле [[експресионизам|експресионистилки]]. Во 1923 година бил ангажиран конструктивистот [[Ласло Мохоли-Наѓ]] како замена на сликарот [[Јоханес Итен]]. Истата година, [[Haus am Horn]] во Вајмар бил првиот проект којшто бил конзистентендоследен во архитектурата и уредувњето на [[Нова објективност (архитектура)|новата објективност]], кој наликувал на проектите на холандското училиште од тој период, „[[Де СтијлСтајл]]“. Во јавноста, овие градби важеле за „студени“, „сиромашни“ и „машински“.

Во време на [[Вајмарска Република|Вајмарската Република]] важеле професорите и учениците во Баухаус, како и неговите обожавателите за „леви“ и „меѓународни“. Десничарските политички партии уште на почетокот се наслонле кон училиштето. По промената на власта во [[Тирингија]] на изборите во февруари 1924 година, новата влада на чело со [[Рихард Лојтхојсер]] го намалила буџетот за 50%. По тоа, се појавиле нови градови кои им се понудиле на професорите и учениците. Откако финансиски и политички било под притисок од страна на владата на Тирингија, во 1925, советот на училиштето донело одлука, истото да се пресели во [[Десау]]. Таму, конструкторот на авиони, [[Хуго Јункерс]], дал подршкаподдршка, а освен тоа во овој индустриски град владеело стабилно социјалдемократско и либерално мнозинство. Со тоа, Вајмарскиот Баухаус бил затворен во 1925 година.

На 4 декември 1926, свечено била отворена новата зграда на Ваухаус, чијшто архитект бил [[Валтер Гропиус]]. Страната од градбата, којашто била свртена кон улицата, била целосно застаклена и особено наликувала на куќите кои во тоа време ги конструирал Гропиус, а биле наменети за живеење и како и зградата на Баухаус биле конзистентнидоследни и одлични принероци на единството на живеењето и работата.

Во 1931 година, на локалните избори во Десау победила [[Национал-социјалистичкаНационалсоцијалистичка германска работничка партија|Национал-социјалистичкатаНационалсоцијалистичката работничка партија на Германија]]. Така, во 1932 година, Баухаус морало да се пресели по вторпат. Овој пат, новото место на училиштето бил градот [[Берлин]]. Сепак, кратко потоа, во 1933 година, институцијата била принудена од национал-социјалиститенационалсоцијалистите да биде трајно затворена.

Фотографијата и графиката, повторно биле откриени во Баухаус, каде што се експериментирало со бесконечниможности поврзани со употребата на [[фотографскиот апарат|фотографскиот апарат]], како: [[колаж]], [[фотографска монтажа]], двојна експозиција, зголемуање на негативот и други технички средства, кои денес се во секојдневна употреба.

* [[Annette Seemann]]: ''Aus Weimar in alle Welt - Die Bauhausmeister und ihre Wirkung''. Henschel, Leipzig 2009. ISBN 978-3-86502-183-0.

[[Категорија:ДекоративнаУкрасна уметност]]