Gimjang
Gimjang ([김장] Error: {{Lang}}: aksara tidak diiktiraf: lang untuk kod: ko (bantuan)), juga dieja kimjang,[1] adalah proses tradisional penyediaan dan pemeliharaan kimchi, sayur jeruk pedas Korea, pada musim sejuk.[2] Pada bulan-bulan musim panas, kimchi dibuat segar, daripada sayur-sayuran bermusim.[2] Selama satu bulan, bermula dari bulan kesepuluh setiap tahun, penduduk Korea mula menyediakan kimchi dalam kuantiti yang banyak, untuk menyediakan makanan tersebut bagi kegunaan sepanjang musim sejuk.[3][4]
| Gimjang | |
|---|---|
 Penyuediaan untuk gimjang: bahan-bahan untuk membuat kimchi pada skala yang lebih besar | |
| Nama Korea | |
| Hangul | 김장 |
| Perumian Semakan | Gimjang |
| McCune–Reischauer | Kimjang |
Gimjang disenaraikan sebagai Warisan Budaya Tidak Ketara UNESCO pada Disember 2013.[5]
Adat
suntingKimchi boleh dimakan sebagai makanan sampingan untuk hampir segala jenis makanan, dan merupakan bahagian yang penting dalam budaya Korea.[2] Resipinya bermula pada sekurang-kurangnya abad ke-13,[3] apabila ia dibuat daripada sayur-sayuran, jeruk dan sama ada garam atau campuran alkohol dengan garam.[6] Lada merah telah ditambah kepada bahan pada abad ke-17.[3] Kimchi moden kini biasanya diperbuat daripada kubis dan lobak putih, walaupun terdapat beratus-ratus jenis;[2] ia juga mungkin mengandungi lobak, bawang, kubis Cina, lobak merah, dan bawang putih.[7]
Dalam cuaca yang lebih sejuk pada bulan November, terdapat banyak hasil tanaman di ladang dan pasar, dan proses Gimjang bermula.[2] Tugas intensif yang memerlukan tenaga kerja itu dilakukan bersama ahli keluarga, saudara-mara dan jiran-jiran.[2][8] Banyak kumpulan masyarakat Korea akan berkumpul untuk memotong sayur-sayuran, membasuh , dan menambah garam kepada makanan dan mula memeramnya.[2] Sifat kimchi menyebabkannya sukar untuk disimpan dalam tempoh masa yang lama; jika terlalu sejuk, ia akan membekukan, dan jika terlalu panas, ia akan terlebih menapai,[3] dan boleh menjadi masam.[9] Penyelesaian tradisional di kawasan luar bandar dan sebelum moden untuk penyejukan yang berkesan adalah untuk menyimpan kimchi di dalam balang tembikar di dalam tanah, ditanam sehingga paras leher balang untuk menghalang kandungannya daripada membeku.[2] Apabila suhu jatuh di bawah 0 °C, penapaian dihentikan dan makanan yang terpelihara; ia bermula sekali lagi apabila suhu bertambah semasa musim bunga.[10]
Bau kimchi yang kuat boleh merosakkan produk lain dalam peti sejuk,[3] dan walaupun kemajuan moden dalam teknologi peti sejuk semakin canggih, adat gimjang terus diturunkan dari satu generasi ke generasi lain. Bahkan beberapa warga kota moden menyimpan balang besar Gimjang di balkoni[2] manakala sesetengah keluarga mempunyai peti sejuk khas hanya untuk kimchi.[3]
Dalam usaha untuk menangani peningkatan populariti besar-besaran kimchi, yang menjadi semakin mudah untuk kehidupan masa kini, Seoul telah mewujudkan satu-satunya muzium kimchi di dunia, di mana pelancong dan penduduk tempatan boleh mencuba pelbagai jenis jeruk, dan belajar tentang proses gimjang tradisional.[2] Walaupun angka penggunaan telah jatuh, Korea masih mengambil 25 kilogram (55 lb) Kimchi per kepala setiap tahun.[3]
Bahan-bahan boleh termasuk kubis, lobak putih, daun bawang, bawang putih, halia, bawang, serbuk cili, garam dan gula.
Rujukan
sunting| Wikimedia Commons mempunyai media berkaitan Gimjang |
- ^ Dongyun Lee, Sunjoo Kim, Jinhee Cho and Jeongho Kim, "Microbial population dynamics and temperature changes during fermentation of kimjang kimchi", The Journal of Microbiology, Vol. 46, Number 5, 590-593
- ^ a b c d e f g h i j Jill DuBois (2004), Korea, Cultures of the world, 7 (ed. 2), Marshall Cavendish, ISBN 978-0-7614-1786-6, dicapai pada 2010-04-14
- ^ a b c d e f g Martin Robinson, Ray Bartlett, Rob Whyte (2007), "Lonely planet Korea", Country Guides, Travel Survival Kit Series (ed. 7), Lonely planet, ISBN 978-1-74104-558-1, dicapai pada 2010-04-14CS1 maint: multiple names: authors list (link)
- ^ Koreana Quarterly, 4, International Research Centre, 1962, dicapai pada 2010-04-14
- ^ "Kimchi-Making Culture Joins UNESCO Intangible Heritage List". Chosun Ilbo. 2013-12-06. Dicapai pada 2013-12-06.
- ^ Handbook of Korea (ed. 11), Korean Overseas Information Service, 2003, ISBN 978-89-7375-005-4
- ^ David E. Shaffer (2007), Seasonal Customs of Korea, Korean culture series, 7, Hollym, ISBN 978-1-56591-245-8
- ^ Haeoe Munhwa Hongbowŏn (2005), Pictorial Korea, Korean Overseas Culture and Information Service
- ^ Haeoe Hongbowŏn (2003), A guide to Korean cultural heritage, Korean Information Service
- ^ Kukche Haksurwŏn (1962), Koreana Quarterly, 4, Seoul, Korea: International Research Centre
- 농과대학 응용식물학부 원예학전공 시설원예학ㆍ채소원예 김장 설명 Diarkibkan 2012-12-19 di archive.today