(Translated by https://www.hiragana.jp/)
SU-4: Różnice pomiędzy wersjami – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

SU-4: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Holek.Bot (dyskusja | edycje)
m Robot zmienia szablon: Cytuj czasopismo
drobne techniczne
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 8 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Czołg infobox v2|
{{Czołg infobox
nazwa = SU-4|
|nazwa = SU-4
grafika = |
|grafika =
podpis = |<!-- opcjonalny podpis rysunku -->
|podpis grafiki =
kraj = {{państwo|SUN}}|
|kraj = {{Państwo|SUN|1924}}
producent = |
|producent =
typ = [[działo samobieżne]]|<!-- np. czołg lekki, ciężki, podstawowy, transporter opancerzony} -->
|typ pojazdu = [[działo samobieżne]]
trakcja = kołowa (6x4)|<!-- gąsienicowa, kołowa -->
|trakcja = kołowa (6x4)
załoga = 4 osoby|
|załoga = 4 osoby
|data prototypu =
konstrukcja = |<!-- data budowy prototypu -->
|lata produkcji =
produkcja = |<!-- lata produkcji -->
|data wycofania =
wycofany = |<!-- data wycofania z użytku -->
|wyprodukowano =
egzemplarze = |<!-- ilość wyprodukowanych egzemplarzy -->
silnik = [[silnik gaźnikowy]] Ford-A o mocy 40 KM|<!-- typ silnika, moc -->
|silnik = [[silnik gaźnikowy]] Ford-A o mocy 40 KM
transmisja = |<!-- układ przeniesienia napędu (mechaniczna, elektromechaniczna..) -->
|transmisja =
|pojemność zbiorników = ponad 30 l
zbiorniki = ponad 30 l|<!-- pojemność zbiorników paliwa -->
pancerz = |<!-- typ pancerza (reaktywny, warstwowy, kompozytowy, itd. -->
|pancerz =
długość = 4,50 m|<!-- długość całkowita czołgu -->
|długość = 4,50 m
szerokość = 1,70 m|<!-- szerokość kadłuba -->
|szerokość = 1,70 m
wysokość = 1,77 m|<!-- wysokość do stropu wieży -->
|wysokość = 1,77 m
prześwit = 0,24 m|
|rozstaw osi =
masa = ok. 2 t|
|prześwit = 0,24 m
mocjedn = |<!-- np. KM/t -->
|masa = ok. 2 t
|moc jednostkowa =
naciskjedn = |<!-- np. kg/cm³ -->
|nacisk jednostkowy =
prędkość = 80 km/h|<!-- prędkość maksymalna -->
zasięg = 250 km (po drodze)|
|prędkość = 80 km/h
brody = |<!-- głębokość brodzenia-->
|zasięg = 250 km (po drodze)
rowy = |<!-- zdolność przekraczanych rowów o szerokości -->
|brody =
ściany = |<!-- zdolność przekraczania pionowych ścian o wysokości -->
|rowy =
podjazd = |<!-- zdolność podjazdu na stoki o nachyleniu max -->
|ściany =
|kąt podjazdu =
przechył = |<!-- zdolność jazdy na stokach o pochyleniu bocznym max -->
uzbrojenie = 1 x [[działo bezodrzutowe]] K kalibru 76,2 mm (36 nab.)|
|przechył boczny =
|uzbrojenie = 1 x [[działo bezodrzutowe]] K kalibru 76,2 mm (36 nab.)
wyposażenie = |<!-- wyposażenie dodatkowe (moździerz, wyrzutnik granatów dymnych itd.) -->
|wyposażenie =
właściciele = |<!-- użytkownicy -->
|użytkownicy =
rzut = |<!-- rysunek w trzech/czterech rzutach-->
|rzuty =
|commons =
}}
}}
'''SU-4''' - sowieckie [[działo samobieżne]] wykorzystujące podwozie samochodu ciężarowego [[GAZ-TK]].
'''SU-4''' radzieckie prototypowe, bezodrzutowe [[działo samobieżne]], wykorzystujące podwozie samochodu ciężarowego [[GAZ-TK]].


Zakończone niepowodzeniem próby uzbrojenia w działo bezodrzutowe K kalibru 76,2 mm tankietki [[T-27]] (działo samobieżne [[SU-3]]) sprawiły, że powstała koncepcja umieszczenia tego działa na podwoziu samochodu ciężarowego. Jako pojazd bazowy wybrano samochód GAZ-TK - odmianę ciężarówki [[GAZ-A]] z dodaną drugą osią napędową konstrukcji Kurczewskiego. W latach [[1933]]-[[1934]] wyprodukowano kilka serii ciężarówek GAZ-TK, z których część uzbrojona była w udoskonalone działo bezodrzutowe K (o donośności zwiększonej z 4000 do 6000 m). Poza niewielką tarczą pancerną osłaniającą obsługę armaty pojazd nie posiadał opancerzenia. Wozy uzbrojone w armatę miały desygnatę SU-4.
Zakończone niepowodzeniem próby uzbrojenia w działo bezodrzutowe K kalibru 76,2 mm tankietki [[T-27]] (działo samobieżne [[SU-3]]) sprawiły, że powstała koncepcja umieszczenia tego działa na podwoziu samochodu ciężarowego. Jako pojazd bazowy wybrano samochód GAZ-TK odmianę ciężarówki [[GAZ-A]] z dodaną drugą osią napędową konstrukcji Kurczewskiego. W latach 1933–1934 wyprodukowano kilka serii ciężarówek GAZ-TK, z których część uzbrojona była w udoskonalone działo bezodrzutowe K (o donośności zwiększonej z 4000 do 6000 m). Poza niewielką tarczą pancerną osłaniającą obsługę armaty pojazd nie posiadał opancerzenia.


===Bibliografia===
== Bibliografia ==
*{{Cytuj pismo |nazwisko=Magnuski |imię=Janusz |tytuł=Lekkie działa samobieżne 76 mm dla wsparcia ogniowego sowieckiej piechoty. Cz. I. Przedwojenne eksperymenty|czasopismo= [[Nowa Technika Wojskowa]]|oznaczenie=2000 |numer=nr 9|strony=str. 29-32|id={{ISSN|1230-1655}}}}
*{{Cytuj pismo |nazwisko=Magnuski |imię=Janusz |tytuł=Lekkie działa samobieżne 76 mm dla wsparcia ogniowego sowieckiej piechoty. Cz. I. Przedwojenne eksperymenty|czasopismo= [[Nowa Technika Wojskowa]]|oznaczenie=2000 |wolumin=nr 9|strony=str. 29-32|issn=1230-1655}}
{{Radzieckie pojazdy wojskowe do 1945}}


[[Kategoria:Samobieżne działa przeciwpancerne]]
[[Kategoria:Radzieckie samobieżne działa przeciwpancerne]]

Aktualna wersja na dzień 15:08, 4 sty 2024

SU-4
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Typ pojazdu

działo samobieżne

Trakcja

kołowa (6x4)

Załoga

4 osoby

Dane techniczne
Silnik

silnik gaźnikowy Ford-A o mocy 40 KM

Poj. zb. paliwa

ponad 30 l

Długość

4,50 m

Szerokość

1,70 m

Wysokość

1,77 m

Prześwit

0,24 m

Masa

ok. 2 t

Osiągi
Prędkość

80 km/h

Zasięg pojazdu

250 km (po drodze)

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x działo bezodrzutowe K kalibru 76,2 mm (36 nab.)

SU-4 – radzieckie prototypowe, bezodrzutowe działo samobieżne, wykorzystujące podwozie samochodu ciężarowego GAZ-TK.

Zakończone niepowodzeniem próby uzbrojenia w działo bezodrzutowe K kalibru 76,2 mm tankietki T-27 (działo samobieżne SU-3) sprawiły, że powstała koncepcja umieszczenia tego działa na podwoziu samochodu ciężarowego. Jako pojazd bazowy wybrano samochód GAZ-TK – odmianę ciężarówki GAZ-A z dodaną drugą osią napędową konstrukcji Kurczewskiego. W latach 1933–1934 wyprodukowano kilka serii ciężarówek GAZ-TK, z których część uzbrojona była w udoskonalone działo bezodrzutowe K (o donośności zwiększonej z 4000 do 6000 m). Poza niewielką tarczą pancerną osłaniającą obsługę armaty pojazd nie posiadał opancerzenia.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Janusz Magnuski. Lekkie działa samobieżne 76 mm dla wsparcia ogniowego sowieckiej piechoty. Cz. I. Przedwojenne eksperymenty. „Nowa Technika Wojskowa”. 2000. nr 9. s. str. 29-32. ISSN 1230-1655.