|
|
| Prowadzący: |
dr Grzegorz Janusz |
| Wymiar: |
75 godz. (30 godz. wykł., 45 godz. lab.), 6,5 p. |
| Semestr: |
semestr V |
| Wymagania: |
zaliczony kurs biochemii |
| Rozliczenie: |
egzamin pisemny |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Zna fizyczne podstawy metod stosowanych w instrumentalnej analizie biochemicznej; zna budowę i zasady działania aparatury niezbędnej do pracy w laboratorium biochemicznym oraz środki ostrożności, jakie należy zachować przy jej obsłudze. Umiejętnie obsługuje sprzęt i aparaturę z zachowaniem zasad BHP i ergonomii; potrafi dobrać rodzaj sprzętu i zakres możliwości pomiarowych aparatu do założonych celów analitycznych lub preparatywnych. Dba o kondycję i czystość używanego sprzętu i umie bezkonfliktowo korzystać z niego wraz z innymi studentami. |
| Treść: |
Metody sterylizacji podłóż hodowlanych i sprzętu laboratoryjnego, sprzęt ciśnieniowy, sprzęt termostatujący. Instrumentalne metody optyczne, elektrometryczne, rozdzielcze. Urządzenia i aparaty pomocnicze oraz zastosowanie technik komputerowych w analizie instrumentalnej. Ćwiczenia: praktyczna obsługa aparatów, zasada działania oraz codzienna obsługa, interpretacja uzyskanych wyników. |
| Literatura: |
Witkiewicz Z. Podstawy chromatografii. WNT 1995; Szyszko E. Instrumentalne metody analityczne. PZWL 1985; Adamowicz A. i in. Analiza instrumentalna. PZWL 1983. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr hab. Krystyna Winiarczyk |
| Wymiar: |
60 godz. (30 godz. wykł., 30 godz. lab.), 4 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczony kurs botaniki |
| Rozliczenie: |
zaliczenie z oceną liczoną do średniej - pisemne lub ustne |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Rozpoznaje i opisuje anatomię mszaków, paprotników oraz roślin nasiennych; zna podstawowe pojęcia i terminologię z zakresu anatomii roślin. Umie stosować różne techniki laboratoryjne do badania materiału botanicznego; sporządza i interpretuje preparaty uzyskane tymi technikami; korzysta z dostępnych źródeł literaturowych i elektronicznych. Dostrzega różnorodność świata roślin i rozumie jej znaczenie dla całości biosfery. |
| Treść: |
Budowa anatomiczna: mszaków, paprotników - modyfikacje układu przewodzącego, roślin nago- i okrytonasiennych. Budowa organów: korzenia, pędu, liścia, kwiatu, owocu. Rozwój endogenny korzeni bocznych. Rozwój egzogenny liści. Merystemy wierzchołkowe korzeni i pędów paprotników, nago- i okrytonasiennych. Merystemy wstawowe i boczne. Merystem generatywny. Histogeneza i organogeneza w ujęciu ewolucyjnym. Eksperymenty morfogenetyczne. |
| Literatura: |
Hejnowicz Z. Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. PWN 2002; Cebrat J. Atlas anatomii roślin. Wyd. Uniwersytetu Przyrodniczego 2007; Wędzony M. Mikroskopia fluorescencyjna dla botaników. PAN Kraków 1996. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr hab. Krzysztof Grzywnowicz, dr Magdalena Jaszek |
| Wymiar: |
15 godz. wykł., 1 p. |
| Semestr: |
semestr IV |
| Wymagania: |
zaliczony kurs biochemii |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemna praca zaliczeniowa na podstawie wysłuchanych wykładów |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Definiuje i opisuje cząsteczki biologicznie aktywne zawarte w żywności; w oparciu o wiedzę z zakresu chemii organicznej i biochemii charakteryzuje i tłumaczy procesy biochemiczne zachodzące w trakcie pobierania pożywienia, trawienia oraz metabolizowania. Wykazuje aktywną postawę w zdobywaniu, uzupełnianiu i aktualizowaniu wiedzy z zakresu biochemii żywienia. |
| Treść: |
Molekularne aspekty żywienia. Integracja metabolizmu składników pożywienia: aminokwasów, białek, węglowodanów, lipidów, nieaminokwasowych związków azotu, kwasów nukleinowych. Podstawy żywienia w odniesieniu do organów i układów organizmu człowieka oraz stanów fizjologicznych (np. ciąża, laktacja, wzrost, dojrzewanie, starzenie się). |
| Literatura: |
Gertig H., Gawęcki J. Żywienie człowieka. Słownik terminologiczny. PWN 2008; Gibney M.J., Macdonald I.A., Roche H.M. Nutrition and metabolism. Blackwell Science 2003; Mann J., Truswell A.S. Essentials of human nutrition. Oxford University Press 2007. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr hab. Marek Tchórzewski |
| Wymiar: |
90 godz. (30 godz. wykł., 60 godz. lab.), 7 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczony kurs biochemii |
| Rozliczenie: |
egzamin pisemny |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Opisuje mechanizm i regulację procesów ekspresji informacji genetycznej oraz funkcje czynników biorących udział w tych procesach; charakteryzuje budowę receptorów i mechanizmy transmisji sygnałów zewnątrzkomórkowych; objaśnia molekularne podstawy procesów: nowotworzenia, apoptozy, cyklu komórkowego. Planuje i przeprowadza izolację struktur wewnątrzkomórkowych; izoluje i analizuje elektroforetycznie kwasy nukleinowe i białka, interpretuje otrzymane wyniki. Docenia znaczenie rozumienia wzajemnych oddziaływań procesów na poziomie molekularnym oraz stałego aktualizowania wiedzy biologicznej; jest świadom zagrożeń i odpowiedzialności za bezpieczeństwo w pracy doświadczalnej z aparaturą, chemikaliami i materiałem biologicznym. |
| Treść: |
Synteza białek u wirusów. Regulacja translacji. Białka sekrecyjne. Receptory sygnałów. Cykl komórkowy i jego regulacja. Mechanizm onkogenezy. Molekularne podstawy procesów odpornościowych. Priony i choroby prionowe. |
| Literatura: |
Węgleński P. (red.) Genetyka molekularna. PWN 1995; Lewin B. Genes VII. Oxford University Press 2000; Lassota Z. (red.) Biologia molekularna. PWN 1989. |
| |
| Biologia praktyczna w medycynie | |
|---|
|
| Prowadzący: |
pracownicy Zakładów: Botaniki i Mykologii (biologia roślin) oraz Zoologii (biologia zwierząt) |
| Wymiar: |
40 godz. lab., 3 p. |
| Semestr: |
semestr V |
| Wymagania: |
zaliczone kursy botaniki i zoologii |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - końcowe pisemne, ocena ciągła umiejętności praktycznych |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Identyfikuje najważniejszych przedstawicieli wybranych grup taksonomicznych roślin i zwierząt istotnych z medycznego punktu widzenia; opisuje drogi przenoszenia chorób przez zwierzęta; zna naturalne rezerwuary patogenów. Umiejętnie ocenia pozytywne oraz negatywne skutki oddziaływania glonów, roślin, grzybów oraz zwierząt na człowieka i jego środowisko; analizuje czynniki warunkujące ich rozwój i rozprzestrzenianie; efektywnie korzysta z różnych źródeł wiedzy naukowej. Posiada umiejętność pracy w zespole; ma świadomość znaczenia i możliwości wykorzystania roślin, grzybów i zwierząt we współczesnej medycynie. |
| Treść: |
Wybrane elementy budowy roślin ważne z medycznego punktu widzenia: komórka - najważniejsze produkty przemiany materii oraz substancje zapasowe; tkanka wydzielnicza - utwory oraz produkty wydzielania zewnętrznego i wewnętrznego; pyłek, nasiona, owoce - identyfikacja, sposoby rozprzestrzeniania. Glony prokariotyczne i eukariotyczne, grzyby i porosty - sposoby rozprzestrzeniania, metabolity. Znaczenie roślin, porostów, grzybów oraz produktów ich metabolizmu w otoczeniu i życiu człowieka. Zwierzęta jako rezerwuar chorób i patogenów. Zwierzęta uciążliwe i niebezpieczne dla człowieka - rozpoznawanie, drogi przenoszenia patogenów, znaczenie, szkodliwość. Pospolite zwierzęta synantropijne. Związki biologicznie czynne produkowane przez zwierzęta. Zwierzęta w medycynie konwencjonalnej, w medycynie ludowej i tradycyjnych medycynach innych kultur. |
| Literatura: |
Szweykowska A., Szweykowski J. Botanika t. I i II. PWN 2004; Müller E., Loeffler W. Zarys mikologii dla przyrodników i lekarzy. PWRiL 1987; Horst A. Rośliny trujące i zwierzęta jadowite. Multico 1998; Pigulewski S. Jadowite zwierzęta bezkręgowe. PWN 1982. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
prof. dr hab. Antoni Gawron, dr hab. Krystyna Winiarczyk |
| Wymiar: |
30 godz. (15 godz. wykł., 15 godz. lab.), 2 p. |
| Semestr: |
semestr I |
| Wymagania: |
znajomość botaniki i zoologii w zakresie programu licealnego |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemny test |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Rozumie znaczenie rozmnażania płciowego dla bioróżnorodności i zmienności ewolucyjnej organizmów; opisuje etapy rozwoju roślin i zwierząt - gametogenezę, zapłodnienie, embriogenezę, organogenezę - ich mechanizmy i determinujące je czynniki; zna mechanizmy rozrodu i rozwoju zarodkowego i płodowego człowieka. Umie posługiwać się różnymi rodzajami mikroskopów świetlnych i sporządzać preparaty mikroskopowe, rozpoznaje tkanki roślinne i zwierzęce. Jest świadomy konieczności aktualizowania i uzupełniania nabytej wiedzy. |
| Treść: |
Istota rozmnażania płciowego. Rozród płciowy. Dobór płciowy. Gametogeneza, regulacja czynności gonad. Zapłodnienie, bruzdkowanie i gastrulacja. Mechanizmy rozwoju zarodkowego w okresie gastrulacji, narządy pierwotne. Przystosowanie do życia zarodkowego i narządy przejściowe. Procesy morfogenetyczne w późniejszych stadiach ontogenezy. Poród. Zapłodnienie in vitro i klonowanie. Formowanie tkanek i organów roślinnych. Rozmnażanie płciowe w obrębie grup systematycznych. Rozwój kwiatów, apomiksja, zarodki somatyczne, sztuczne nasiona. Pochodzenie roślin użytkowych. |
| Literatura: |
Jura Cz. i in. Podstawy embriologii zwierząt i człowieka. PWN 2005; Twyman R.M. Biologia rozwoju. PWN 2003; Hejnowicz Z. Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. PWN 2002; Olszewska M. (red.) Podstawy cytogenetyki roślin. PWN 1999. |
| |
| Biologiczne podstawy ziołolecznictwa | |
|---|
|
| Prowadzący: |
dr hab. Waldemar Maksymiec, dr Anna Rysiak |
| Wymiar: |
70 godz. (30 godz. wykł., 40 godz. lab.), 6 p. |
| Semestr: |
semestr V |
| Wymagania: |
zaliczony kurs botaniki, biochemii i biologii komórki |
| Rozliczenie: |
egzamin pisemny - test; ćwiczenia - zaliczenie ustne lub pisemne |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Charakteryzuje roślinne substancje biologicznie czynne, rozumie zależność aktywności biologicznej surowców zielarskich od sposobu pozyskiwania materiału roślinnego; opisuje podstawowe fitocenozy i właściwe dla nich gatunki zielarskie. Umie stosować podstawowe techniki izolacji preparatów leczniczych. Dostrzega możliwości praktycznego zastosowania osiągnięć z zakresu ziołolecznictwa; ma poczucie odpowiedzialności w wykorzystywaniu roślinnych produktów biologicznie czynnych; jest świadom konieczności ochrony siedlisk i fitocenoz roślin o znaczeniu leczniczym. |
| Treść: |
Historia ziołolecznictwa. Ogólna charakterystyka roślin leczniczych. Rodzaje stosowanych naturalnych preparatów leczniczych; surowce roślinne oraz wybrane produkty pszczele. Zależność pomiędzy działaniem leczniczym roślin a budową i zajmowanym siedliskiem. Przegląd wybranych zbiorowisk roślinnych charakteryzujących się udziałem ziół, z uwzględnieniem warunków siedliskowych, składu gatunkowego i rozmieszczenia na terenie Polski. Charakterystyka wybranych substancji biologicznie czynnych: podział, metabolizm, metody izolacji z materiału roślinnego. Rola metabolitów wtórnych w oddziaływaniu roślin na otoczenie. Zastosowanie substancji biologicznie czynnych w medycynie, przemyśle spożywczym, kosmetycznym i praktyce rolniczej. |
| Literatura: |
Anioł-Kwiatkowska J. i in. Rośliny lecznicze. Atlas. Arkady 1993; Lutomski J., Alkiewicz J. Leki roślinne w profilaktyce i terapii. PZWL 1993; Broda B., Mowszowicz J. Przewodnik do oznaczania roślin leczniczych, trujących i użytkowych. PZWL 1996. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
prof. dr hab. Jerzy Rogalski |
| Wymiar: |
60 godz. (30 godz. wykł., 30 godz. lab.), 4 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczone kursy biochemii i mikrobiologii |
| Rozliczenie: |
zaliczenie z oceną liczoną do średniej - pisemny test |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Zna podstawowe pojęcia biotechnologii i zasady przestrzegania prawa własności intelektualnej; charakteryzuje ważniejsze substancje biologiczne otrzymywane metodami biotechnologicznymi, wykazuje znajomość podstawowych technik przygotowawczych oraz badawczych stosowanych w biotechnologii. Potrafi zaplanować procedury zwiększania skali hodowli i przeprowadzić izolację biokatalizatorów wewnątrz- i zewnątrzkomórkowych; umie ocenić efektywność procesów opartych o stosowanie biokatalizatorów w porównaniu z klasycznymi technologiami chemicznymi; zna zasady praktycznego wdrażania określonych technologii. Dostrzega relacje pomiędzy procesami produkcyjnymi, wytwarzanymi odpadami oraz skażeniem środowiska i rozumie konieczność zastosowania tej wiedzy we wdrażanych procesach biotechnologicznych. |
| Treść: |
treści wykładu - patrz: Przedmioty podstawowe. Ćwiczenia poświęcone będą praktycznemu zastosowaniu procesów biotechnologicznych w gospodarstwie domowym. |
| Literatura: |
Chmiel A. Biotechnologia. Podstawy mikrobiologiczne i biochemiczne. PWN 1994; Malepszy S. Biotechnologia roślin. PWN 2001; Viestrus U.E., Szmite I.A., Żilewicz A.W. Biotechnologia - substancje biologicznie czynne, technologia, aparatura. WNT 1992. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr Małgorzata Wrzesień |
| Wymiar: |
75 godz. (30 godz. wykł., 40 godz. lab., 5 godz. ćwicz. ter. w Zakładzie Ekologii), 6,5 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczony kurs botaniki, znajomość podstaw technik mikroskopowania |
| Rozliczenie: |
zaliczenie z oceną liczoną do średniej; ćwiczenia - sprawdziany cząstkowe |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Różnicuje świat roślin pod względem gatunków farmakopealnych, dysponuje wiedzą o składnikach leczniczych zawartych w roślinach i sposobach ich wykorzystania w fitoterapii. Posiada umiejętność przeprowadzenia analizy makroskopowej roślinnych surowców leczniczych, rozpoznaje podstawowe gatunki zielarskie w terenie, określa ich przynależność do rodzin botanicznych. Ma świadomość konieczności ochrony gatunkowej roślin, w tym roślin leczniczych. |
| Treść: |
Przegląd taksonomiczny roślin leczniczych ze szczególnym uwzględnieniem gatunków farmakopealnych - charakterystyka morfologiczna, ekologiczna i chemiczna roślin okrytozalążkowych (jedno- i dwuliściennych), nagozalążkowych, paprotników i mszaków. Surowce zielarskie, źródła pozyskiwania, zasady ochrony gatunkowej. Terapeutyczne zastosowanie surowców zielarskich i ich składników. Diagnostyczne elementy roślin leczniczych i surowców roślinnych z zakresu morfologii i anatomii. Toksykologia roślin leczniczych, roślinne środki uzależniające. |
| Literatura: |
Broda B. Zarys botaniki farmaceutycznej. PZWL 2002; Szweykowscy A. J. Botanika. t.I i.II. PWN 2007; Frohne D. Leksykon roślin leczniczych. MedPharm Polska 2010. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr hab. Bogdan Lorens |
| Wymiar: |
30 godz. (15 godz. wykł., 15 godz. konw.), 2 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczony kurs biochemii |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemny sprawdzian wiadomości, sprawdziany cząstkowe i ocena pracy na ćwiczeniach |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Opisuje mechanizmy homeostazy osobniczej, biochemicznej, fizjologicznej oraz behawioralnej, mechanizmy adaptacji fizjologicznej człowieka do warunków środowiska. Umie określić specyfikę ekologii człowieka w odniesieniu do ekologii innych organizmów. Ma świadomość ścisłych relacji i wzajemnych oddziaływań człowieka i jego środowiska. |
| Treść: |
Podstawowe pojęcia ekologii człowieka. Wkład Polaków w rozwój ekologii człowieka. Człowiek jako jednostka biologiczna. Ewolucja biologiczna a ewolucja kulturowa człowieka. Cywilizacja. Formy istnienia społeczeństw ludzkich. Nisza ekologiczna człowieka. Populacja ludzka jako układ ekologiczny. Interakcje biocenotyczne, w których uczestniczy człowiek. Biologiczna zmienność międzypopulacyjna. Uboczne skutki cywilizacji: zmiany demograficzne i zdrowotne. Współczesne choroby cywilizacyjne. Ekologia medyczna, chorobotwórcze działania warunków środowiska na populacje człowieka. Ekologia i ewolucja żywienia. |
| Literatura: |
Wolański N. Ekologia człowieka. Podstawy ochrony środowiska i zdrowia człowieka, t. 1-2. PWN 2012; Kurnatowska A. Ekologia. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy medycznej. PWN 2001; Siemiński M. Środowiskowe zagrożenia zdrowia. PWN 2001. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr Aneta Unkiewicz-Winiarczyk |
| Wymiar: |
15 godz. wykł., 1 p. |
| Semestr: |
semestr IV |
| Wymagania: |
zaliczony kurs fizjologii zwierząt |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemne |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Wyjaśnia podstawowe mechanizmy powstawania zaburzeń czynnościowych organizmu. Rozpoznaje główne objawy stanów patologicznych; umie wskazać sposoby zapobiegania ich powstawaniu. Promuje zachowania prozdrowotne. |
| Treść: |
Przedmiot i zadania współczesnej fizjologii patologicznej. Zdrowie i choroba (homeostaza i adaptacja, czynniki chorobotwórcze zewnętrzne i wewnętrzne, metodyka diagnozowania chorób); choroby monogenowe, poligenowe, mitochondrialne; zaburzenia regulacji hormonalnej. Patofizjologia odżywiania: bilans energetyczny ustroju, głodzenie, otyłość, następstwa niedoboru białek, węglowodanów, tłuszczów i witamin. Zaburzenia przemiany materii: fenyloketonuria, albinizm, lipidozy, miażdżyca, cukrzyca. Patofizjologia układu nerwowego: arefleksja, hiporefleksja, hiperrefleksja, odruchy patologiczne, miopatie, spastycznośc, parkinsonizm, pląsawica, zaburzenia świadomości i snu. Patofizjologia krwi i układu krążenia. |
| Literatura: |
Guzek J.W. Patofizjologia człowieka w zarysie. PZWL 2002; Maśliński S., Ryżewski J. Patofizjologia. PZWL 2002. |
| |
| Embriologia i histologia zwierząt | |
|---|
|
| Prowadzący: |
prof. dr hab. Antoni Gawron |
| Wymiar: |
75 godz. (30 godz. wykł., 45 godz. lab.), 6,5 p. |
| Semestr: |
semestr V |
| Wymagania: |
zaliczone kursy biologii komórki, anatomii, fizjologii zwierząt |
| Rozliczenie: |
egzamin ustny |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Charakteryzuje układy występujące w organizmach zwierzęcych oraz opisuje budowę i funkcje narządów wchodzących w ich skład; wyjaśnia procesy gametogenezy, zapłodnienia oraz poszczególne etapy rozwoju zarodkowego. Samodzielnie interpretuje preparaty histologiczne; sporządza rysunki (schematy) z przeprowadzonych obserwacji mikroskopowych; objaśnia zależności pomiędzy budową tkanek i narządów a pełnioną przez nie funkcją. Jest otwarty na stawianie i rozwiązywanie nowych problemów; potrafi pracować indywidualnie oraz w grupie. |
| Treść: |
Sposoby rozmnażania zwierząt. Istota rozmnażania płciowego. Rozród płciowy. Dobór płciowy. Gametogeneza, regulacja czynności gonad. Zapłodnienie, bruzdkowanie i gastrulacja. Sposoby i mechanizmy rozwoju zarodkowego w okresie gastrulacji, narządy pierwotne. Przystosowanie do życia zarodkowego i narządy przejściowe. Procesy morfogenetyczne w późniejszych stadiach ontogenezy. Etapy rozwoju zarodka ludzkiego. Poród. Zapłodnienie in vitro i klonowanie. Histologia ogólna (tkanki zwierzęce) i histologia szczegółowa (budowa narządów). |
| Literatura: |
Jura Cz. i in. Podstawy embriologii zwierząt i człowieka. PWN 2005; Twyman R.M. Biologia rozwoju. PWN 2003; Sawicki W. Histologia. PZWL 2005. |
| |
| Enzymologia - kurs rozszerzony [Ang.] | |
|---|
|
| Prowadzący: |
dr hab. Magdalena Staszczak |
| Wymiar: |
90 godz. (30 godz. wykł., 60 godz. lab.), 8 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczony kurs biochemii |
| Rozliczenie: |
egzamin pisemny; ćwiczenia - ocenianie ciągłe, dwa sprawdziany |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Charakteryzuje budowę, funkcje i mechanizm działania enzymów oraz mimetyków enzymów, jak również rodzaje biokatalizy; objaśnia istniejące i potencjalne zastosowania biokatalizy w medycynie i przemyśle. Obsługuje aparaturę laboratoryjną stosowaną przy izolacji enzymów z materiału biologicznego i oznaczaniu ich aktywności; umie oceniać wpływ różnych czynników na aktywność enzymów; przeprowadza obliczenia dotyczące kinetyki reakcji enzymatycznych, oczyszczania enzymów i oznaczania ich aktywności - do zastosowań w pracy naukowej i diagnostyce klinicznej. Umie pracować w zespole, przestrzegając zasad bezpieczeństwa pracy własnej i innych. |
| Treść: |
Historia enzymologii. Nomenklatura i klasyfikacja enzymów. Metody izolowania i oczyszczania enzymów. Struktura białek enzymatycznych. Kompleksy wieloenzymowe. Kofaktory enzymów: jony metali, kofaktory organiczne. Kinetyka reakcji enzymatycznych. Reakcje z więcej niż jednym substratem. Mechanizmy katalizy: efekty entropowe, efekt deformacji substratu, kataliza kwasowo-zasadowa, kataliza kowalencyjna. Inhibicja: nieodwracalna; odwracalna - kompetycyjna, niekompetycyjna, akompetycyjna. Enzymy allosteryczne: enzymy klasy K, enzymy klasy V, efektory allosteryczne, interakcje homo- i heterotropowe. Kontrola aktywności enzymów. Mechanizmy wewnątrzkomórkowej degradacji białek. Kliniczne aspekty enzymologii. |
| Literatura: |
Copeland R.A. Enzymes: A Practical Introduction to Structure, Mechanism, and Data Analysis. Wiley-VCH 2000; Price N.C., Stevens L. Fundamentals of enzymology: the cell and molecular biology of catalytic proteins. 3rd ed. Oxford University Press 1999; Witwicki J. , Ardelt W. (red.). Elementy enzymologii. PWN 1984; bieżąca literatura naukowa. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr hab. Marek Kucharczyk |
| Wymiar: |
30 godz. (15 godz. wykł., 15 godz. konw.), 2 p. |
| Semestr: |
semestr V |
| Wymagania: |
zaliczony kurs biologii ewolucyjnej |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemne |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Opisuje człowieka jako gatunek biologiczny, wskazuje na biologiczne związki Homo sapiens z innymi naczelnymi. Analizuje procesy ewolucyjne hominidów, wykorzystując wiedzę z różnych działów nauk przyrodniczych, umie interpretować zachowanie człowieka w świetle nauki o ewolucji. Ma świadomość ewolucyjnych uwarunkowań człowieka jako przedstawiciela gatunku Homo sapiens. |
| Treść: |
Poglądy na pochodzenie człowieka - rys historyczny. Człowiek jako gatunek biologiczny - pozycja systematyczna. Cechy specyficzne i zróżnicowanie naczelnych. Wielkość ciała i mózgu, zmysły, dieta, lokomocja, relacje międzyosobnicze oraz komunikacja u naczelnych. Wczesna ewolucja naczelnych i wczesne istoty człowiekowate. Ewolucja rodzaju Homo. Rekonstrukcje drzewa rodowego człowieka. Plejstoceńska ekspansja człowieka. Model "ewolucji multiregionalnej" a model "Arki Noego". Genetyczna odmienność człowieka. Czy biologiczna ewolucja człowieka zachodzi nadal? Geneza i ewolucja kultury. Psychologia ewolucyjna. |
| Literatura: |
Dzik J. Dzieje życia na Ziemi (Nowe wydanie). PWN 2011; Lewin R. Wprowadzenie do ewolucji człowieka. Prószyński i S-ka 2002; Conroy G.C. Reconstructing Human Origins: a modern synthesis. W.W. Norton 2005. |
| |
| Fizyczne podstawy diagnostyki instrumentalnej i fizykoterapii | |
|---|
|
| Prowadzący: |
prof. dr hab. Kazimierz Trębacz, dr hab. Mariusz Gagoś |
| Wymiar: |
30 godz. (20 godz. wykł., 10 godz. lab.), 1,5 p. |
| Semestr: |
semestr II |
| Wymagania: |
zaliczony kurs fizyki z elementami biofizyki |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemne |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Zna zjawiska i prawa fizyczne stanowiące podstawę diagnostyki instrumentalnej; rozumie metody i zasady działania aparatury stosowanej w fizykoterapii. Umie ocenić przydatność metod instrumentalnych do określonych rodzajów terapii, dostrzega ich ograniczenia i przeciwwskazania ze względu na charakter fizycznych oddziaływań. Ma świadomość konieczności przestrzegania zasad BHP w stosowaniu aparatury diagnostycznej i zabiegów fizykoterapeutycznych. |
| Treść: |
Ultradźwięki - wytwarzanie, detekcja, ultrasonografia, litotrypsja. Transmisyjna tomografia komputerowa: promieniowanie X, budowa i zasada działania tomografu, zastosowanie. Pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa (PET) - fizyczne podstawy, zastosowanie w diagnostyce i testach behawioralnych. Spektroskopia i tomografia NMR - fizyczne podstawy, rozdzielczość, zastosowanie. Scyntygrafia: izotopy promieniotwórcze, rodzaje promieniowania, oddziaływanie promieniowania na organizm, zastosowanie scyntygrafii. Elektrokardiografia: zjawiska elektryczne w sercu, zasada pomiaru, analiza wyników; podstawy diagnostyki układu krążenia. Elektroencefalografia - zasada pomiaru, zastosowanie, analiza wyników. Biosensory i ich zastosowanie w diagnostyce medycznej. Podstawy diagnostyki narządów słuchu i wzroku. Fizyczne podstawy elektroterapii, magnetoterapii, ultrasonoterapii, hydroterapii, termoterapii, balneoterapii. |
| Literatura: |
Jaroszyk F. (red.). Biofizyka. PZWL 2008. |
| |
| Inżynieria biomateriałowa w medycynie | |
|---|
|
| Prowadzący: |
dr Monika Osińska-Jaroszuk |
| Wymiar: |
15 godz. wykł., 1 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
znajomość podstaw chemii ogólnej i fizyki |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemny sprawdzian |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Ma wiedzę o sposobach wytwarzania i budowie różnych rodzajów biomateriałów; wyjaśnia złożone procesy interakcji biomateriału z tkanką, opisuje i podaje różnice pomiędzy rodzajami biomateriałów i biopolimerów. Umie określić relacje pomiędzy strukturą i funkcją obecnie stosowanych biomateriałów a ich biozgodnością i biotolerancją w stosunku do żywego organizmu. Docenia znaczenie stosowania biomateriałów w różnych dziedzinach medycyny i dostrzega konieczność aktualizacji związanej z tym wiedzy. |
| Treść: |
Ogólna charakterystyka biomateriałów. Podział i rodzaje biomateriałów: biomateriały ceramiczne, metaliczne, stopy metali; biopolimery. Wymagania stawiane biomateriałom - biozgodność, biotolerancja, biofunkcyjność. Reakcja organizmu na wprowadzenie biomateriału. Przykłady zastosowania biomateriałów w chirurgii, stomatologii, kosmetologii. Biomateriały jako nośniki leków. Podstawy implantologii. |
| Literatura: |
Marcinak J. Biomateriały. Wyd. Politechniki Śląskiej 2002; Błażewicz S. i Stoch L. Biomateriały [w]: Nałęcz M. (red.) Biocybernetyka i inżynieria biomedyczna Tom 4. Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit 2003; Skręta A. Biomateriały. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej 2004. |
| |
| Metody biochemiczne w analityce medycznej | |
|---|
|
| Prowadzący: |
dr Marcin Grąz |
| Wymiar: |
45 godz. (15 godz. wykł., 30 godz. lab.), 3,5 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczony kurs biochemii |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemny sprawdzian |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Objaśnia pojęcie homeostazy organizmu, wskazuje odpowiednie metody potrzebne do jej charakterystyki. Umie stosować procedury wykorzystywane do oceny podstawowych parametrów biochemicznych, takich jak stężenie glukozy, mocznika, kreatyniny, enzymów; rozumie potrzebę krytycznej oceny otrzymanych wyników. Przestrzega zasad postępowania w laboratorium analitycznym. |
| Treść: |
Pojęcie homeostazy. Elementy enzymologii klinicznej. Enzymy i hormony jako markery diagnostyczne. Diagnostyka funkcjonowania wątroby i nerek. Podstawowe techniki używane w analityce medycznej. Organizacja pracy w laboratorium. Rodzaje błędów laboratoryjnych. Standaryzacja badań. |
| Literatura: |
Angielski S., Jakubowski Z., Dominiczak M.H. Biochemia kliniczna. Perseusz 1996. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr Monika Marek-Kozaczuk |
| Wymiar: |
45 godz. (15 godz. wykł., 30 godz. lab.), 3 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczony kurs mikrobiologii |
| Rozliczenie: |
zaliczenie z oceną liczoną do średniej - pisemne; ocenianie ciągłe |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Zna podstawowe pojęcia z zakresu mikologii; rozróżnia podstawowe struktury komórki grzybów drożdżopodobnych i strzępkowych, trafnie dobiera metody i techniki identyfikacji grzybów; opisuje działanie leków przeciwgrzybiczych. Rozpoznaje i nazywa istotne diagnostycznie elementy grzybni; wykonuje podstawowe testy biochemiczne i mikrobiologiczne, interpretuje wyniki i wyciąga wnioski na podstawie przeprowadzonych testów; wyszukuje i wykorzystuje informacje naukowe z różnych źródeł. Postępuje zgodnie z zasadami bezpieczeństwa pracy; jest otwarty na innowacyjne rozwiązania wprowadzane do diagnostyki klinicznej |
| Treść: |
Biologia i ekologia grzybów chorobotwórczych. Czynniki predysponujące do zakażeń grzybiczych. Antybiotyki i antybiotykoterapia. Mikotoksykozy. Podstawy diagnostyki mikologicznej. Przegląd najważniejszych grzybic powierzchniowych, podskórnych, układowych - objawy kliniczne oraz czynniki patogenezy. |
| Literatura: |
Kowalczuk E. Ćwiczenia z mikologii lekarskiej. UMCS 1998; Szepietowski J. Grzybice skóry i paznokci. WMP 2001; Adamski Z., Batura-Gabryel H. Mikologia lekarska. WNAM 2005. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr hab. Maria Grochowska |
| Wymiar: |
30 godz. (15 godz. wykł., 15 godz. lab.), 2 p. |
| Semestr: |
semestr II |
| Wymagania: |
- |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemne; ocenianie ciągłe ustne i testowe |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Opisuje genezę pasożytnictwa i kształtowanie się relacji między pasożytem a żywicielem; charakteryzuje morfologiczne i fizjologiczne przystosowania zwierząt do pasożytniczego trybu życia; wyjaśnia reakcje immunologiczne towarzyszące infekcjom pasożytniczym. Na podstawie preparatów potrafi zidentyfikować omawiane gatunki pasożytów; analizuje morfologię, biologię i znaczenie medyczne najczęściej spotykanych pasożytów człowieka, wskazuje sposoby profilaktyki i zwalczania chorób pasożytniczych. Ma świadomość znaczenia upowszechniania wiedzy z zakresu parazytologii dla profilaktyki zdrowotnej. |
| Treść: |
Pojęcia związane z pasożytnictwem. Morfologia, systematyka, biologia, znaczenie medyczne i rozprzestrzenienie pasożytów człowieka (pierwotniaków, helmintów, pajęczaków i owadów). Diagnostyka i patogeneza chorób pasożytniczych. Epidemiologia, profilaktyka i leczenie. Charakterystyka pasożytnictwa. Przystosowanie morfologiczne do pasożytniczego trybu życia. Fizjologia układu pasożyt-żywiciel. Czynniki immunologiczne w układzie pasożyt-żywiciel. |
| Literatura: |
Deryło A. (red.) Parazytologia i akaroentomologia. PWN 2002; Kadłubowski R., Kurnatowska A. (red.) Zarys parazytologii lekarskiej. PZWL 2001; Niewiadomska K. i in. Zarys parazytologii ogólnej. PWN 2001. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
prof. dr hab. Piotr Wlaź |
| Wymiar: |
45 godz. (15 godz. wykł., 30 godz. lab.), 3 p. |
| Semestr: |
semestr IV |
| Wymagania: |
znajomość podstawowych zagadnień z zakresu anatomii i fizjologii zwierząt, oraz z chemii nieorganicznej i organicznej |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemny sprawdzian |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Opisuje podstawowe pojęcia i zagadnienia związane z działaniem leków, wyjaśnia komórkowe i molekularne mechanizmy działania leków, charakteryzuje właściwości farmakologiczne wybranych grup leków i czynniki wpływające na ich działanie. Prawidłowo operuje podstawowymi pojęciami z zakresu farmakologii; analizuje przyczyny niepożądanych działań leków oraz przyczyny i skutki interakcji leków ze sobą i z pożywieniem; korzystając z podręczników akademickich przewiduje skutki niekorzystnych interakcji leków i wskazuje właściwe metody postępowania w przypadku przedawkowania leków i zatruć lekami. Jest otwarty na aktualizowanie wiedzy z zakresu farmakologii, dba o zdrowy styl życia. |
| Treść: |
Definicja leku, mechanizmy działania leków i ich losy w organizmie. Parametry farmakokinetyczne, czynniki wpływające na działanie leków, interakcje leków, działania niepożądane i toksyczne leków, uzależnienie. Farmakodynamika, poszukiwanie i badanie nowych leków, farmakogenetyka. Farmakologia szczegółowa - charakterystyka wybranych grup leków: leki przeciwbólowe i znieczulające, przeciwdrgawkowe, psychotropowe; farmakologia wegetatywnego układu nerwowego; leki stosowane w chorobach układów: pokarmowego, sercowo-naczyniowego, oddechowego; leki moczopędne, przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe, witaminy. |
| Literatura: |
Korbut R. (red.) Farmakologia. PZWL 2012; Mutschler E., Geisslinger G., Kroemer H.K., Schafer-Korting M. Farmakologia i toksykologia. Podręcznik. Elsevier 2013; Kostowski W. (red.) Farmakologia: podstawy farmakoterapii: podręcznik dla studentów medycyny i lekarzy. T. I i II. Warszawa PZWL 2008. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
prof. dr hab. Wiesław Mułenko |
| Wymiar: |
60 godz. (15 godz. wykł., 45 godz. lab.), 5 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczony kurs botaniki i/lub mikologii |
| Rozliczenie: |
zaliczenie z oceną liczoną do średniej - pisemny sprawdzian |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Zna zasady klasyfikacji grup organizmów patogenicznych; rozróżnia i opisuje struktury morfologiczne i anatomiczne w cyklach rozwojowych najważniejszych gatunków pasożytniczych; rozumie znaczenie organizmów patogenicznych w przyrodzie jako grupy destruentów materii organicznej. Rozpoznaje najważniejsze gatunki patogeniczne; rozpoznaje symptomy chorobowe u roślin; umie ocenić stopień degeneracji roślin. Dostrzega możliwość wykorzystania wiedzy o organizmach patogenicznych w działaniach na rzecz środowiska oraz w życiu codziennym. |
| Treść: |
Podstawowe działy fitopatologii (symptomatologia, etiologia i epidemiologia, profilaktyka i terapia). Definicja choroby. Fenotypowe objawy degeneracji roślin. Podział chorób, klasyfikacja objawów chorobowych. Czynniki chorobotwórcze biotyczne i abiotyczne. Sposoby wnikania patogenów do ciała roślin. Źródła infekcji roślin. Czynniki środowiskowe warunkujące rozwój chorób. Podstawy epidemiologii, epifitozy, choroby endemiczne, pandemie. Przegląd najważniejszych grup organizmów fitopatogenicznych; gatunki inwazyjne. |
| Literatura: |
Borecki Z. Nauka o chorobach roślin. PWRiL 2001; Mańka K. Fitopatologia leśna. PWRiL 1998; Kochman J. Zarys mikologii dla fitopatologów. SGGW 1981. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr Marta Palusińska-Szysz |
| Wymiar: |
30 godz. (15 godz. wykł., 15 godz. lab.), 2 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczone kursy zoologii i biologii komórki |
| Rozliczenie: |
zaliczenie pisemne |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Opisuje budowę struktur komórkowych pierwotniaków, charakteryzuje ich cykle życiowe; rozpoznaje najważniejsze grupy taksonomiczne Protista; ma wiedzę na temat znaczenia pasożytniczych pierwotniaków dla zwierząt i człowieka. Umie powiązać budowę i funkcje pierwotniaków ze środowiskiem ich bytowania, umie odróżniać gatunki chorobotwórcze od komensali; posługuje się metodami i technikami mikroskopowymi; planuje i wykonuje badania z zakresu diagnostyki zakażeń pierwotniaczych. Ma świadomość potrzeby stałego aktualizowania wiedzy z zakresu nowych metod diagnostyki chorobotwórczych pierwotniaków; jest zdolny do pracy w zespole, postępuje zgodnie z zasadami bezpieczeństwa pracy własnej i innych; rozumie i stosuje normy etyczne w pracy zawodowej biologa. |
| Treść: |
Pierwotniaki jako samodzielne jednokomórkowe organizmy eukariotyczne. Miejsce Protozoa wśród Protista, relacja do Prokaryota i Metazoa. Molekularne podstawy taksonomii. Odżywianie. Patogeny i symbionty pierwotniaków. Pierwotniaki pasożytnicze człowieka. |
| Literatura: |
Raabe, Z. Zarys protozoologii. PWN 1964; Sleigh, M.A. Protozoa and other Protists. Arnold, London 1989; Smith, D. Molecular Biology of Parasitic Protozoa. Oxford Univ. Press 1996. |
| |
| Przygotowanie pracy dyplomowej i do egzaminu | |
|---|
|
| Prowadzący: |
opiekun pracy dyplomowej - nauczyciel akademicki Wydziału BiB ze stopniem naukowym doktora |
| Wymiar: |
praca własna, 3 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczenie wszystkich zajęć objętych programem i planem studiów |
| Rozliczenie: |
egzamin dyplomowy |
| Efekty: |
Student po zdanym egzaminie: Ma pogłębioną wiedzę specjalistyczną z zakresu tematyki pracy dyplomowej; zna podstawowe zasady pisania rozprawy naukowej i korzystania z literatury specjalistycznej z różnych źródeł. Potrafi językiem naukowym, z użyciem terminologii biologicznej, wyrażać swoje stanowisko i bronić prezentowanych przez siebie interpretacji opracowanego zagadnienia. Zlecone do realizacji zadanie analizuje pod kątem poprawnego i sprawnego wykonania, wyznaczając kolejność czynności; wykazuje aktywną postawę w zdobywaniu, uzupełnianiu i aktualizowaniu wiedzy biologicznej. |
| Treść: |
|
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr hab. Mariusz Gagoś |
| Wymiar: |
15 godz. wykł., 1 p. |
| Semestr: |
semestr III |
| Wymagania: |
zaliczony kurs fizyki z elementami biofizyki |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemny sprawdzian |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Ma wiedzę dotyczącą nowoczesnych metod obrazowania w zakresie radiologii; zna podstawy ochrony radiologicznej. Umie korzystać ze zdobytej wiedzy do projektowania i prowadzenia samodzielnych badań naukowych. Ma świadomość zagrożeń związanych ze stosowaniem metod radiologicznych w biologii i medycynie, rozumie konieczność odpowiedzialnego stosowania tych metod, z zachowaniem zasad ochrony radiologicznej. |
| Treść: |
Promieniotwórczość naturalna i sztuczna. Działanie promieniowania jonizującego na komórki i tkanki. Podstawy ochrony radiologicznej. Podstawy fizyczne i techniczne radiologii. Radiologia konwencjonalna (RTG). Tomografia komputerowa (CT). Tomografia rezonansu jądrowego (NMR). Metody scyntygraficzne medycyny nuklearnej. Tomografie: SPECT i PET. Ultrasonografia. Metody rejestracji i otrzymywania obrazów. Omówienie wyżej wymienionych metod diagnostycznych w oparciu o przykłady diagnostyki konkretnych jednostek chorobowych. |
| Literatura: |
Pruszyński B. (red.) Radiologia. Diagnostyka obrazowa. PZWL 2008; Brant W., Helms C. Podstawy diagnostyki radiologicznej. Tom 1-4. MediPage 2011; Królicki L. Medycyna nuklearna. Fundacja im. Ludwika Rydygiera 1996. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
nauczyciele akademiccy Wydziału BiB ze stopniem naukowym doktora |
| Wymiar: |
45 godz. sem., 3 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
- |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - sposób zaliczenia podawany przez prowadzącego na początku zajęć |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Ma pogłębioną wiedzę z zakresu specjalności będącej przedmiotem pracy dyplomowej; samodzielnie dokonuje wyboru tematu pracy dyplomowej. Przedstawia referaty (także z prezentacją multimedialną) i opracowuje krótkie eseje na uzgodnione tematy; w dyskusjach potrafi językiem naukowym, z użyciem terminologii biologicznej, wyrażać swoje stanowisko i bronić prezentowanych przez siebie interpretacji; rozumie i tłumaczy proste teksty specjalistyczne w języku angielskim, wykorzystuje znane mu słownictwo i terminy biologiczne w krótkich dyskusjach w tym języku. Potrafi pracować w grupie w celu wspólnego rozwiązywania problemów i przygotowywania wystąpień; zlecone do realizacji zadania analizuje pod kątem poprawnego i sprawnego ich wykonania, wyznaczając kolejność czynności i określając etapy priorytetowe.; rozumie potrzebę kontynuowania kształcenia na studiach II stopnia lub podyplomowych; wykazuje aktywną postawę w zdobywaniu, uzupełnianiu i aktualizowaniu wiedzy biologicznej. |
| Treść: |
treści związane z zakresem tematycznym wykonywanej pracy |
| |
| Specjalizacyjna praktyka zawodowa | |
|---|
|
| Prowadzący: |
opiekun dydaktyczny praktyk z Wydziału BiB |
| Wymiar: |
3 tyg., 4 p. |
| Semestr: |
semestr V |
| Wymagania: |
- |
| Rozliczenie: |
zaliczenie bez oceny - sposób zaliczenia zgodny z wydziałowym regulaminem praktyk |
| Efekty: |
Student wybiera miejsce praktyki zawodowej pod kątem własnych zainteresowań naukowych lub przyszłej pracy; poznaje problemy badawcze związane z miejscem wykonywanej praktyki; poznaje lokalne zagrożenia chemiczne i biologiczne oraz metody zapobiegania im. Stosuje techniki i narzędzia badawcze wykorzystywane w miejscu wykonywanej praktyki. Zlecone do realizacji zadania analizuje pod kątem poprawnego i sprawnego ich wykonania, wyznaczając kolejność czynności i uzgadniając zasady współdziałania w grupie; analizuje i ocenia lokalne problemy i konflikty natury etycznej i bioetycznej związane z pracą z materiałem biologicznym; prezentuje postawę postępowania zgodnego z zasadami etyki naukowej. |
| Treść: |
treści zajęć związane z miejscem odbywania praktyki |
| |
| Struktura a funkcja komórki | |
|---|
|
| Prowadzący: |
dr Mirosława Schoenborn |
| Wymiar: |
45 godz. (15 godz. wykł., 30 godz. lab.), 3 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczony kurs biologii komórki |
| Rozliczenie: |
zaliczenie pisemne |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Opisuje strukturę i funkcje komórek w oparciu o wiedzę z biochemii; objaśnia zależności kształtu i wewnętrznej organizacji komórki od pełnionych przez nią funkcji. Posługuje się technikami i narzędziami badawczymi stosowanymi w cytobiologii, korzysta z dostępnych źródeł informacji; analizuje i interpretuje wyniki prowadzonych obserwacji i doświadczeń i wyciąga na ich podstawie wnioski; przygotowuje krótkie ustne wystąpienia. W pracy doświadczalnej postępuje zgodnie z przepisami BHP. |
| Treść: |
Bioenergetyka komórki, wydajność biologicznych procesów energetycznych. Mitochondria: inhibitory łańcucha oddechowego; "choroby mitochondrialne". Błony biologiczne: główny układ zgodności tkankowej, rola receptorów adhezyjnych w powstawaniu przerzutów nowotworowych; miejsca receptorowe wirusów. Przedziały komórkowe: komunikacja i wymiana materii i energii między przedziałami; udział lipidów w patologii błon, rola błon w apoptozie. Komunikacja międzykomórkowa, ogólne zasady sygnalizacji komórkowej; regulacja funkcji receptorów. Cykl życiowy komórki; starzenie się komórek in vivo i in vitro; kancerogeneza. Cytoszkielet - zaburzenia struktury i funkcji. Morfogeneza tkanek i organów. |
| Literatura: |
Browder L.W., Erickson C.A. Developmental Biology. Saunders College Publishing 1991; Kawiak J., Mirecka J., (red.) Podstawy cytofizjologii. PWN 1995; Bielańska-Osuchowska Z. Struktura funkcjonalna komórek i tkanek. PWN 1981. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr hab. Adam Choma, dr Przemysław Grela |
| Wymiar: |
60 godz. lab., 6,5 p. |
| Semestr: |
semestr V |
| Wymagania: |
- |
| Rozliczenie: |
zaliczenie - pisemny sprawdzian |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Rozumie i charakteryzuje teoretyczne zasady poszczególnych metod analitycznych stosowanych w naukach biologicznych; posługuje się fachowym słownictwem z zakresu technik laboratoryjnych. Dobiera podstawowe techniki do planowanych analiz, samodzielnie przeprowadza proste analizy preparatów biologicznych, interpretuje ich wyniki, weryfikuje je i wyciąga wnioski. Jest kreatywny w samodzielnym planowaniu analiz biochemicznych, wykazuje ciekawość naukową w rozwiązywaniu zadań badawczych na poziomie molekularnym. |
| Treść: |
Budowa i obsługa aparatów wraz z praktycznym wykorzystaniem odpowiednich urządzeń do oznaczeń: kolorymetrycznych, spektrofotometrycznych, fluorymetrycznych, nefelometrycznych, turbidymetrycznych, polarymetrycznych, refraktometrycznych oraz metodami chromatografii gazowej, cieczowej i cienkowarstwowej. Spektroskopia mas i magnetyczny rezonans jądrowy - nowoczesne techniki badań struktur biopolimerów. Metody dezintegracji komórek. Metody izolacji struktur komórkowych. Metody frakcjonowania i analizy biopolimerów; chromatografia jonowymienna, sitowa, powinowactwa. Techniki elektroforetyczne. Techniki immunochemiczne. Zastosowanie izotopów w enzymologii. |
| Literatura: |
Witkiewicz Z. Podstawy chromatografii. WNT 1995; Zieliński W. (red.) Metody spektroskopowe i ich zastosowanie do identyfikacji związków organicznych. WNT 2000; Hoffman E. i wsp. Spektrometria mas. WNT 1998. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
dr Mariola Andrejko |
| Wymiar: |
60 godz. (30 godz. wykł., 30 godz. lab.), 5 p. |
| Semestr: |
semestr III |
| Wymagania: |
zaliczone kursy chemii nieorganicznej i organicznej |
| Rozliczenie: |
egzamin pisemny |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Wymienia i charakteryzuje substancje toksyczne występujące w środowisku; opisuje skutki działania ksenobiotyków na organizmy żywe i środowisko; posługuje się terminologią właściwą dla toksykologii. Stosuje zaawansowane techniki i narzędzia badawcze; interpretuje wyniki i wyciąga wnioski na podstawie przeprowadzonych doświadczeń. Samodzielnie pogłębia wiedzę i doskonali umiejętności; umie współpracować w grupie. |
| Treść: |
Przyczyny zatruć i skażeń środowiska. Toksykodynamiczna, fizykochemiczna i biologiczna charakterystyka trucizn. Procesy biotransformacji trucizn w organizmie. Mikrosomalny układ enzymów metabolizujących ksenobiotyki. Toksyczność pestycydów (fosforoorganiczne, karbaminianowe, chloroorganiczne, herbicydy, fungicydy, pyretroidy). Charakterystyka wybranych metali ciężkich pod względem toksyczności. Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (WWA). Polichlorowane bifenyle (PCB), dibenzodioksyny (PCDD) i dibenzofurany (PCDF). Toksyczność nitrozoamin i mykotoksyn. Zanieczyszczenia żywności. Związki mutagenne i kancerogenne w żywności. Wpływ czynników środowiska na powstawanie nowotworów. Mechanizmy adaptacji zwierząt i roślin wyższych do ekstremalnych warunków środowiska. |
| Literatura: |
Manahan S.E.. Toksykologia środowiska. Aspekty chemiczne i biochemiczne. PWN 2006; Piotrowski J.K. (red.). Podstawy toksykologii. Kompendium dla studentów szkół wyższych. WNT 2008; Zakrzewski S.F. Podstawy toksykologii środowiska. PWN 1995. |
| |
|
|
| Prowadzący: |
pracownicy Zakładu Biochemii ze stopniem naukowym doktora |
| Wymiar: |
30 godz. wykł., 1,5 p. |
| Semestr: |
semestr VI |
| Wymagania: |
zaliczony kurs biochemii |
| Rozliczenie: |
zaliczenie w formie podanej przez wykładowcę |
| Efekty: |
Student, który zaliczył przedmiot: Posiada wiedzę na temat wybranych aktualnych kierunków badań i metod stosowanych w biochemii. Korzysta z bieżącej literatury naukowej, także w języku angielskim. Ma świadomość dynamicznego rozwoju biochemii i konieczności stałej aktualizacji wiedzy. |
| Treść: |
Tematyka zmienna, dotycząca aktualnych kierunków badań w biochemii. |
| Literatura: |
Wybrane artykuły z bieżącego piśmiennictwa naukowego. |
| |
