Το βιβλίο «Αθήνα, η ζωή στους δρόμους» του κυρίου Κώστα Θεοχάρη είναι το πιο συγκινητικό βιβλιαράκι του φετινού μου χειμώνα. Είναι μια νοσταλγική ελεγεία στους «μικρούς ήρωες» των αθηναϊκών δρόμων της δεκαετίας του ’50 και του ’60. Από τις σελίδες του περνούν αμαξάδες, λουστράκοι, γαλατάδες, περιπτεράδες, κουταλιανοί, καστανάδες… θαυμάσια όλοι τους εικονογραφημένοι από το εκλεπτυσμένο σκίτσο του Θεοχάρη. Αν δεν ήταν βιβλίο θα μπορούσε να είναι μουσική (του Γιώργου Μουζάκη), τραγούδι του Λευτέρη Παπαδόπουλου (όχι τυχαία προλογίζει το βιβλίο), σκηνή από ταινία του παλιού ελληνικού σινεμά (Κλωτσοσκούφι), αφίσα του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού (κάποτε). Θα το έβλεπα ακόμα σαν τη «δροσερή συνέχεια» του παλιού Αναγνωστικού της Α΄ Δημοτικού με τη Λόλα και τον Μίμη. Είναι πράγματι τόσο ωραίο. Τα σκίτσα και οι ομοιοκατάληκτες λεζάντες-στιχάκια διατρέχουν τις σελίδες με τέτοια γλύκα και αθωότητα που σου φέρνουν δάκρυα στα μάτια. Αυτό το περιεχόμενο συμπληρώνει η εξίσου στιλάτη έκδοσή του σε χαρτί palatina και σκληρό εξώφυλλο, που σχεδίασαν με σπάνια καλαισθησία οι εκδόσεις Gramma.
Σε ποια συνοικία της Αθήνας μεγαλώσατε;
Μεγάλωσα στη δεκαετία του ’80 στο κέντρο της Αθήνας, στα Πετράλωνα.
Τι νοσταλγείτε από την Αθήνα των παιδικών σας χρόνων;
Ίσως έναν πιο ανεπιτήδευτο χαρακτήρα που είχε.
Στο βιβλίο σας «Αθήνα, η ζωή στους δρόμους» υπάρχουν αναφορές στην Ελλάδα του ’50 και του ’60. Εσείς πώς γνωρίσατε αυτή την Ελλάδα;
Μικρός περνούσα πολλές ώρες στο καφενείο του πατέρα μου, που βρισκόταν σε μια λαϊκή γειτονιά του κέντρου. Κάποιοι από τους χαρακτήρες του βιβλίου ήταν καθημερινοί θαμώνες του καφενείου, από το λαχειοπώλη και τον ψαρά με το τρίκυκλο μέχρι τη λουλουδού και τον παγωτατζή. Άνθρωποι που έκαναν την ίδια δουλειά από το ’50 και το ’60. Πολλές φορές κρυφάκουγα τις ιστορίες και τις περιγραφές τους για εκείνες τις εποχές, αλλά ταυτόχρονα, θέλοντας να δώσω ένα μεγαλύτερο εύρος, έκανα και αρκετή έρευνα.
Το βιβλίο σας θυμίζει ένα όμορφο παλιό αναγνωστικό. Ήταν σκόπιμο αυτό; Και γιατί;
Σκοπός μου είναι να θυμίζει μια παλιά προσεγμένη έκδοση. Έχω μια μικρή συλλογή από εικονογραφημένα βιβλία περασμένων δεκαετιών και πάντα ζήλευα το μεράκι με το οποίο ήταν δουλεμένα. Από το δέσιμό τους μέχρι την υφασμάτινη ράχη, ήταν φτιαγμένα για να αντέξουν στο χρόνο.
Έχετε στιλ που θυμίζει τους μοντερνιστές σχεδιαστές και γραφίστες της δεκαετίας του ’60. Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Αγαπημένοι μου εικονογράφοι της εποχής του ’60 είναι ο Alain Gree, o Miroslav Sasek, ο Enzo Mari, οι Alice και Martin Pronensen. Tα κινούμενα σχέδια της Hanna Barbera, τα πολωνικά κινούμενα σχέδια, ο Φρέντι Κάραμποτ, ο Πάνος Βαλσαμάκης, ο Μόραλης. Τα εξώφυλλα των δίσκων του ’60, η ζωγραφική στα κεραμικά, τα εμπριμέ υφάσματα της εποχής.
Ποια σημεία και στοιχεία της Αθήνας σάς γοητεύουν;
Αγαπώ πολύ τη νεοκλασική της αρχιτεκτονική, τις μοντερνιστικές πολυκατοικίες του ’30, τις μπλε τέντες, τα ξύλινα θυρωρεία στις παλιές εισόδους, τις καλλιγραφικές επιγραφές, το χειρόγραφο «είσοδος» στα μαγαζιά, τα τρίκυκλα γεμάτα με φρούτα μέχρι πάνω, το παζάρι τα σαββατοκύριακα στο Μοναστηράκι, τα δισκάδικα, τα παλιά τυροπιτάδικα που κρατάνε την ίδια συσκευασία τόσα χρόνια, το χάος στους δρόμους, τα παλιά μηχανάκια με καφάσια για μπαγκαζιέρα. Μετά από τόσες βόλτες έχω ακόμα τη χαρά να ανακαλύπτω γωνιές της που με γοητεύουν.
Η αγαπημένη σας αθηναϊκή βόλτα;
Πετράλωνα - Θησειο - Μονατηρακι - Συνταγμα.
Info: «Αθήνα, η ζωή στους δρόμους» του Κώστα Θεοχάρη, εκδ. Gramma (grammabooks.gr), 64 σελ., €15
