Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

A.“ὀδυρέσκετο” Hdt.3.119 : fut. “ὀδでるたυうぷしろん^ρろーοおみくろんῦμみゅーαあるふぁιいおた” D.21.186, and prob. l. Isoc.18.35 : aor. “ὠδでるたυうぷしろん_ράμην” Id.12.9, Theoc.1.75 (cf. ἀνοδύρομαι) ; part. “ὀδでるたυうぷしろん_ράμενος” Il. 24.48 : aor. Pass. “κかっぱαあるふぁτたう-ωδύρθην” Plu.2.117f.—In Trag. the form δύρομαι is required by the metre in A.Pr.273, Pers.582 (lyr.), S.OT 1218 (lyr., ὀδでるた- codd.), E.Hec.740, Med.159 (lyr., ὀδでるた- codd.), and prob. in Id.Andr.397, v. infr. 4 ; in Id.Ph.1762, Apollod.Com.8, ὀδύρομαι is necessary ; elsewh. either form is possible :—lament, bewail, a person or thing :

1. c. acc. pers., “ὀδυρομένη φίλα τέκνα” Il.2.315 ; “Ἕκτορα δάκρυ χέοντες ὀδύροντο” 24.714, cf. S.OC1439, Ant. 693 : less freq. c. acc. rei, ὁ δでるた᾽ ὀδύρετο πατρίδα γがんまαあるふぁῖαあるふぁνにゅー mourned for it, i.e. for the want of it, Od.13.219 ; so “νόστον ὀ.” 5.153, 13.379 ; “προπηλακίσεις” Pl.R.329b ; “δυστυχίας” Isoc.4.169 ; “πάθη” D.18.41 ; “οおみくろんὐκかっぱ ὠδύραντο . . τたうὴνにゅー προκαταστροφήν” Epicur.Sent.40.

2. c. gen. pers., mourn for, for the sake of . . , “ὡς δでるたὲ πぱいαあるふぁτたうὴρろー οおみくろんὗ πぱいαあるふぁιいおたδでるたὸς ὀ.” Il.23.222, cf. 22.424, Od.4.104, etc. ; “ὑπέρ τινος” Pl.R.387d ; “ἐπぱいὶ πぱいᾶσしぐまιいおた” Arist.VV1251b21.

3. ὀ. τινί wail or lament to or before, “ἐξελθὼνにゅー λらむだαあるふぁιいおたοおみくろんῖσしぐまιいおたνにゅー ὀ.” Od.4.740 ; ἀλλήλοισιν ὀδύρονται wail aloud one to another, Il.2.290.

4. abs., wail, mourn, freq. in Hom., in part., “-όμενος στεναχίζω” Od.9.13 ; “στοναχῇ τたうεいぷしろん γόῳ τたうεいぷしろん ἧσται ὀ.” 16.145 ; “ὀ. κかっぱαあるふぁτたうὰ θυμόν” 18.203 ; τίταῦτたう᾽ ὀδύρομαι ; why mourn I thus? E.Andr.397 (where Pors. restores τたうαあるふぁῦτたうαあるふぁ δύρομαι for the caesura) ; “θρηνοῦντός τたうεいぷしろん μみゅーοおみくろんυうぷしろん κかっぱαあるふぁὶ ὀδυρομένου” Pl. Ap.38d, cf. Phld.Rh.1.381 S., etc.