(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Stichting Lettergieten 1983


Het bewaren van oude en interessante dingen...


Terug naar vorige pagina
Velen houden zich tegenwoordig bezig met het verzamelen van het een of ander. Bij kunst en antiek telt de geldswaarde mee, maar in het algemeen gaat het bij verzamelen en bewaren vooral om het boeiende van de bezigheid, de gedachten, de betekenis er van. Zo kent ook de drukkerswereld heel mat lieden die wég kunnen zijn van een oude drukpers, een kast met letters, een fraai gedrukt en gaaf gebonden boek of mooie drukken-in-de-stijl-van-toen. Toen alles er nog zo ambachtelijk aan toe kon gaan...

In de middeleeuwen vermenigvuldigden kloosterlingen teksten door over te schrijven. Eerst tot meerdere glorie van het evangelie en dan van renaissance en humanisme. Boeken kunnen lezen was toen heel bijzonder, maar bezitten... Een boek was een kostbaar handwerk, letter voor letter getekend en voorzien van initialen en randmotieven in schitterend blauw, groen en goud.
De kunst van het drukken, gebruikmakend van losse loden letters, kwam niet zomaar uit de lucht vallen. Omstreeks 1450 was het zover. Van Laurens Jansz. Coster weet eigenlijk niemand of een paar weinig fraai te noemen werkstukken van hem zijn. Van Johan Gutenberg zijn veel zakelijke en persoonlijke gegevens en prachtige drukwerken bekend. Hij liet metalen stempels snijden, waarmee matrijzen in een koperlegering werden gemaakt. Daar werden letters van gegoten in een verstelbare handgietvorm. Gutenberg's pagina's vertonen volkomen gave regels waarin de letters in elke willekeurige volgorde harmonisch aansluiten. De drukpersen werden in die voorbije dagen zelf gebouwd.
De beroemde 42-regelige Gutenberg-bijbel had een oplaag van op z'n hoogst 200 exemplaren, merendeels op papier en een dertigtal op perkament. De tekst werd zwart gedrukt en initialen, randversieringen enz. werden door illustrators ingetekend in rood, blauw en goud.Aan de 645 pagina's werkten zes letterzetters en er waren zes persen voor in gebruik. Bewaard gebleven exemplaren zijn nu miljoenen waard. Maar we kunnen ze bekijken, in opperste verbazing dat in die dagen zó mooie boeken konden worden gemaakt. Overigens geldt de verbazing niet alleen de techniek, maar ook de commerciële prestatie om reeds toen dergelijke uitgaven tot stand te brengen.
Vijf eeuwen lang was de loden drukletter de basis van het drukkersbedrijf. Letters werden tot woorden, woorden tot regels en regels tot pagina's geformeerd. En later tot duizenden andersoortige drukwerken. Totdat - nog maar kort geleden - electronica en computer het produceren van de tekst in een paar jaar tijds nagenoeg geheel van de oude technieken overnamen. Daarin lag de reden tot oprichting van de Stichting Lettergieten 1983, met als doelstelling "de produktie van de loden drukletter ten behoeve van het hoogdrukprocédé in stand te houden". In de museumwerkplaats van deze stichting wordt het lettergiet-ambacht uitgeoefend. Met gebruikmaken van technisch hoogst vernuftige toetsenborden en gietmachines en allerlei bijbehorende hulpmiddelen. En met meer dan anderhalfduizend matrijzenramen van fraaie lettertypen uit het rijke verleden van de boekdrukkunst, als Bodoni, Garamond, Gill, Van Dijck, Plantijn en Times. De museumwerkplaats giet lettermateriaal in opdracht voor drukkerijen, drukkers in de marge, boekbinders, scholen en kunstinstellingen. Een verouderd letterbestand kan worden vernieuwd of aangevuld met een keuze uit de mooiste lettertypen. Al enige jaren worden letters en ornameten in harde legering gegoten, ook geschikt voor het stempelwerk van handboekbinders.
Welhaast volmaakte techniek...
De industriële revolutie bracht in de eerste helft van de vorige eeuw ook de uitvinding van de boekdruksnelpers, die de sedert eeuwen beoefende handpersdruk in betrekkelijk korte tijd uitschakelde. De versnelling van het drukken deed de wens ontstaan om ook het zetwerk te mechaniseren. En na veel ontoereikende pogingen lukte dat. Wie de nu toegepaste werkwijze nauwkeurig beziet, onderkent daarin het oude handwerk "vertaald" in mechanische techniek. De thans in de museumwerkplaats gebruikte toetsenborden en gietmachines zijn in oorsprong een Amerikaanse uitvinding van plm. 1890, door de Monotype Corporation Ltd. in Engeland ontwikkeld tot welhaast een monument van precisie en veelzijdigheid.
De stichting in 't kort
Het werk van de stichting wordt gedragen door vrijwillige medewerkers voor technische zowel als bestuurlijke taken. Schenkingen in de vorm van o.a. buiten gebruik gestelde apparatuur maakten de opbouw van een complete werkplaats mogelijk. Niet te schatten zijn de tijd en inspanningen die nodig waren voor het revideren van machines, uitvultrommels, letterwiggen , gietvormen enz. En om de talrijke aanwinsten aan matrijzen te ordenen. Een betekenend aantal donateurs - particulieren en ondernemingen- zorgt voor de nodige financiële basis. Maar interessant zijn ook zgn. adopties, waarbij "officieel op naam" een matrijzenraam wordt gekocht, dat echter meteen "bij overeenkoms" aan de stichting in bruikleen wordt gegeven. In 1986 kwam de werkplaats in gebruik, als museum en als lettergieterij, van echte fraaie loden drukletters.


Stichting lettergieten 1983

Correspondentie-adres: Postbus 33, 1550 AA Westzaan
Museumwerkplaats: Jacobus van Waertstraat 53, Westzaan
Telefoon 0756285753 (ma. en do. 10-14 uur)
Bank: ABN-Amro Zaandam giro 15150 rek. 588028762
Terug naar vorige pagina