Andre Eva Bosch
Andre Eva Bosch (*1952, Mpumalanga-) is ’n Suid-Afrikaanse skrywer en dogter van die keramiekkunstenaar Esias Bosch.
Lewe en werk
[wysig | wysig bron]Andre Eva Bosch is in 1952 in Mpumalanga gebore as die dogter van die bekende keramiekkunstenaar Esias Bosch. Sy het ’n ouer suster, Esra, en ouer broer, Anton. Haar skoolopleiding voltooi sy aan die Hoërskool Rob Ferreira in Witrivier. Daarna studeer sy van 1970 tot 1974 in tale (Engels en Afrikaans hoofvakke) aan die Universiteite van Stellenbosch en Suid-Afrika.[1] Sy werk in die sewentiger en vroeë tagtigerjare van die twintigste eeu as joernalis by Oggendblad, Beeld en Pretoria News. Op 12 November 1983 is sy op Witrivier getroud met die skrywer Johann de Waal. Die egpaar het twee dogters, Leandra en Lisa. Hulle bly ’n paar jaar lank in Londen en by hulle terugkeer na Suid-Afrika woon hulle ’n ruk in Pretoria en verhuis dan na Witrivier in Mpumalanga. Teen die einde van 1999 verbrokkel haar huwelik met haar man en is hulle geskei, waarna sy ’n boek skryf oor die egskeidingsproses.[2]
Skryfwerk
[wysig | wysig bron]Reeds as hoërskoolleerling word van haar werk in 1971 deur John Miles en Ampie Coetzee in “Drumpel 1” opgeneem, ’n keur uit die werk van hoërskoolleerlinge landswyd. “Esias Bosch” (wat sy saam met haar man skryf) is ’n biografie oor die lewe en kuns van haar pa. Sy ontvang in 1993 die Ou Mutual-prys vir “’n Blou kameelperdjie vir Oupa”.[3]
“One woman walking” met subtitel “Love, loss and liberation – a journey through divorce” is ’n boek wat sy na haar egskeiding publiseer om die proses, haar gevoelens en hoe sy hierdie trauma verwerk, te beskryf.[2]
Haar Engelse jeugverhaal “Alive again” wen in 2013 die Engelse Sanlamprys vir jeuglektuur. Die verhaal speel af in KaNyamazane, waar die intelligente en begaafde Nandile Dube graag ’n eerlike menseregte-prokureur wil word wat die hulpeloses wil bemagtig. In haar strewe word sy ondersteun deur haar hardwerkende ma. Nandile se konserwatiewe en tradisionele pa is egter van mening dat geleerdheid nie vir dogters is nie.[4]
Publikasies[5]
[wysig | wysig bron]| Jaar | Titel van pubikasies |
|---|---|
| 1988 | Esias Bosch (saam met Johann de Waal) |
| 1991 | ’n Blou kameelperdjie vir Oupa |
| 2005 | One woman walking |
| 2014 | Alive again |
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 November 2017. Besoek op 20 September 2016.
- ↑ 2,0 2,1 Smith, Carin “Egskeiding: Die pad wat ’n vrou stap” “Die Burger” 30 April 2005
- ↑ Beeld: http://152.111.1.88/argief/berigte/beeld/1993/05/19/1/2.html
- ↑ "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 November 2017. Besoek op 20 September 2016.
- ↑ NB-Uitgewers: http://www.nb.co.za/Authors/8527 Geargiveer 18 Augustus 2016 op Wayback Machine
Normdata  |
|
|---|