Fenisies
| Fenisies | ||
|---|---|---|
| Gepraat in: | Kanaän, Noord-Afrika, Siprus, Iberië, Sisilië, Malta en Sardinië | |
| Totale sprekers: | Geen | |
| Taalfamilie: | Afro-Asiaties Wes-Semities Sentraal-Semities Noordwes-Semities Kanaänities Fenisies | |
| Skrifstelsel: | Fenisiese alfabet | |
| Taalkodes | ||
| ISO 639-1: | geen | |
| ISO 639-2: | phn | |
| ISO 639-3: | phn | |
| Nota: Hierdie bladsy kan IFA fonetiese simbole in Unicode bevat. | ||
Fenisies is 'n uitgestorwe Semitiese taal wat oorspronklik in die omgewing van die stede Tirus en Sidon gepraat is. Uitgebreide handel tussen dié twee stede en kommersiële oorheersing het daartoe gelei dat Fenisies in die Ystertydperk 'n lingua franca van die Mediterreense streek geword het. Die Fenisiese alfabet het in dié tyd na Griekeland versprei, waar dit die bron van alle hedendaagse alfabette geword het.
Die streek waar Fenisies gepraat is, sluit in die Noord-Levant, Anatolië, Sirië, Libanon, dele van Siprus en sommige aangrensende dele van Turkye.[1] Dit is ook gepraat in die gebied van die Fenisiese kolonisasie aan die kus van die suidwestelike Middellandse See, insluitende dié van die moderne Tunisië, Marokko, Libië en Algerië, asook in Malta, Wes-Sisilië, Sardinië, Korsika, die Baleariese Eilande en Suid-Spanje.
In moderne tye is die taal in 1758 die eerste keer deur die Franse geleerde Jean-Jacques Barthélemy ontsyfer, wat aangedui het die naam "Fenisies" is die eerste keer daaraan gegee deur Samuel Bochart, ook van Frankryk.[2]
Skryfstelsel
[wysig | wysig bron]- Die hoofartikel vir hierdie afdeling is: Fenisiese alfabet.
Fenisies is geskryf in die Fenisiese alfabet, 'n abjad (konsonantskrif) wat uit die Proto-Sinaïtiese skrif ontstaan het. Dit het later die basis van die Griekse alfabet en nog later van die Latynse alfabet geword. Alle hedendaagse alfabette het uit dié skrifte voortgevloei.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Lipiński, Edward (2004). Itineraria Phoenicia. pp. 139–41. ISBN 9789042913448.
- ↑ Bochart, Samuel (1692). Samuelis Bocharti Geographia sacra, seu Phaleg et Canaan. Cornelium Boutesteyn & Jordanum Luchtmans. p. 451.
Skakels
[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
