Voyageurs
Skildery deur Frances Anne Hopkins (1871)
Voyageurs [vwajaʒœʁ] ('n Franse term wat as "reisigers" vertaal) was onafhanklike Frans-Kanadese kontrakteurs, werknemers of junior vennote in ondernemings wat in die Noord-Amerikaanse pelshandel in die Pays d’en haut (die "Boland", soos Franse setlaars die binneland, insluitende die gebied van die Groot Mere genoem het) betrokke was - 'n bedryf wat hoofsaaklik vanuit Montreal georganiseer is. Hulle is gelisensieer om goedere na handelsposte te vervoer, maar dit is hulle nie toegestaan om enige handel vir hul eie rekening en voordeel te dryf nie.[1]
Hul status as kontrakwerkers of junior vennote weerspieël die veranderinge wat die pelsbedryf met die loop van die tyd ondergaan het. Vir die grootste deel van die 17de eeu is die pelshandel nog deur coureurs des bois ("boslopers") oorheers - ongelisensieerde handelaars wat goedere in opdrag van die oorspronklike verskaffers na Indiaanse nedersettings vervoer het. Vanaf 1681 is handelslisensies uitgereik wat van coureurs des bois onwettige handelaars gemaak het.
Vandag wek die Franse terme voyageur en coureur de bois romantiese assosiasies van mans wat met hul kano's roetes dwarsdeur Noord-Amerika gevolg het op soek na velle, van avontuur en kamaraderie. 'n Lewe as pelshandelaar was nogtans gevaarlik en fisies uitputtend.