Ver la fonte de Contratu social

=== Jean-Jacques Rousseau ===

[[Jean-Jacques Rousseau]] (1712-1778), nel so influyente tratáu ''[[El contratu social]]'', publicáu en [[1762]], dibuxó una versión bien distinta de la teoría contractual. La teoría de Rousseau tien munchos puntos de mancomún cola tradición individualista de Locke, anque tamién s'estrema d'aquella en munchos aspeutos. El postuláu de Rousseau, que da nome a esta teoría, emplega'l llinguaxe xurídicu propiu de les rellaciones privaes ente los homes. Esti pensador, a partir de la so observación de la sociedá, constituyida nesi entós por mases sometíes al Rei, alderica avera del venceyu qu'esiste ente'l soberanu y los súbditos. "L'home nació llibre y, sicasí perdayures atópase encadenáu".<ref>{{cita llibru|apellíos=Rousseau |nome=Jean-Jacques |títulu=Contrato social |añu=1762 |editorial=Espasa Calpe |ubicación=Madrid |páxina=35}}</ref> Refuga que'l venceyu topar na fuercia o la sumisión, sinón qu'otra manera, los homes voluntariamente arrenuncien a un estáu de natural inocencia pa sometese a les regles de la sociedá, en cuenta de beneficios mayores inherentes al intercambiu social. Esti consentimientu voluntariu materialízase al traviés d'un contratu, "el contratu social" nesti casu.

Pa Rousseau, l'home primixeniu (el que taba nel [[Estáu de naturaleza]]) ye un ser ensin maldá, nel que predominen dos sentimientos básicos: el '''amor de sí''', ye dicir l'instintu de autoprotección, y la piedá ('''repunancia pol sufrimientu ayenu'''), pero a midida que va creciendo la población van xuntándose grupos, esa unión crea falses necesidaes, pa cubrir l'home inventa l'[[agricultura]] y la [[ganadería]], pero cuanto más tien l'home más desea, y ciertes persones atropen riqueces, éstos tarreciendo poles sos vides y poles sos riqueza por cuenta de les rocees creaes promueven un pactu, esti pactu va ser el primer códigu.