Agripina

Agripina
Vida
Nacimientu	Colonia, 6 de payares de 15
Nacionalidá	Antigua Roma
Muerte	Miseno, 17 de marzu de 59 (43 años)
Causa de la muerte	pena de muerte
Familia
Padre	Xuliu César Xermánicu
Madre	Agripina la Mayor
Casada con	Claudiu ; Cayo Salustio Crispo Pasieno (es) ; Cneo Domicio Enobarbo (es)
Fíos/es	Nerón
Hermanos/es	Drusila (es) ; Julia Livila (es) ; Calígula; Druso César (es) ; Nerón César (es) ; Gaius Julius Caesar Germanicus Major (en) ; Tiberius Julius Caesar Germanicus (en) ; Anónimo (es)
Pueblu	Dinastía Xulio-Claudia; Julios Césares (es)
Estudios
Llingües falaes	llatín
Oficiu	política
Llugares de trabayu	Antigua Roma

Pa ver otros usos d'esti términu, Agripina (dixebra).

Julia Agripina (posiblemente n'Oppidum Ubiorum, 15 d.C.-59 d.C), más conocida como Agripina la Menor^[4] —pa estremala de la so madre— o Agripina, foi la fía mayor de Xermánicu y Agripina la Mayor, bisnieta por tanto de Marcu Antoniu y Octavia. Foi amás hermana de Calígula, esposa y sobrina de Claudiu y madre de Nerón.

Biografía

Primer matrimoniu y nacencia del so fíu

Nel añu 28 d.C, con tan solo 13 años, casar por primer vegada col cónsul romanu Enobarbu.^[5] Foi ésti quien dixo del so futuru fíu: «De la unión de Agripina y yo namái puede salir una bisarma.» Y de la unión nació nueve años más tarde Lucio Domicio Enobarbo, conocíu como Nerón.

En xineru del añu 40 d.C, a los 25 años d'edá y 12 de matrimoniu, Agripina enviudó per primer vegada.

Na corte de Calígula

Cuando'l so hermanu Calígula convertir n'emperador, ella y los sos dos hermanes empezaron a gociar de ciertos privilexos que tan solo podía tener la familia imperial. Entá tando casada con Enobarbu, Agripina caltuvo rellaciones sexuales col so hermanu, al igual que faíen les sos hermanes, y prostituyóse con miembros de la corte, como les sos hermanes Drusila y Livila, que tamién taben casaes.

Los privilexos de los qu'esfrutaba Agripina empezaron a sumir tres la muerte de la hermana preferida de Calígula, Drusila. Tres esti acontecimientu, l'emperador empezó a sufrir una enfermedá mental que provocó qu'Agripina perdiera'l favor del so hermanu.

Combalechadura y exiliu

Ambiciosa como'l so madre, Agripina quería siguir con esos privilexos qu'agora'l so hermanu nun-y ufiertaba. Por ello al pie del so amante Tixelín, Xetuliu Léntulu, la so hermana pequeña Livila y l'amante de dambes y cuñáu viudu Lépidu entamaben derrocar a Calígula. Al afayar la intriga, l'emperador ordenó la muerte de Lépidu y Xetuliu, y l'exiliu, previu xuiciu, de los sos dos hermanes y Tixelín.

Separada de la so fíu, que quedóse en Roma al cuidu de la so tía paterna, Agripina empecipió'l so exiliu cola humildación pública de tresportar les cenices d'unu de los sos amantes. Foi según punxo camín de la islla de Pandataria.

Torna a Roma

L'asesinatu de Calígula y el nomamientu como emperador del so tíu Claudiu, portó la vuelta a Roma de Agripina y la so hermana. En realcontrándose col so fíu, Agripina casóse con Gayu Salustiu Pasienu Crispu, el so antiguu cuñáu y cónsul ente 27 y 44 d. C. Cuando esti morrió, antes de 47 d. C., se rumoreó que fuera envelenáu.

Una vegada más, Agripina foi teniendo una rellación más íntima cola so tíu, l'emperador. Esti, n'afayando que la so esposa Mesalina, madre de los sos fíos Británicu y Claudia Octavia, yéra-y infiel, decidió executala y casase cola so sobrina, a pesar de que'l matrimoniu de tíos y sobrines yera illegal ya incestuosu según la llei romana. La tema resolver por aciu un alcuerdu especial del Senáu.^[6]

Na corte de Claudiu

Con 34 años (49 d.C.) casar por tercera y última vegada col so tíu, l'emperador Claudiu. Amás, aconseyó al so fíu que se casara cola so nueva hermanasca, Octavia. Una vegada llográu'l títulu de emperatriz y Augusta, la primera dempués de Livia, y de llograr honores y privilexos estraordinarios, Agripina convenció al so home de qu'adoptara como herederu a Nerón, fíu d'ella, en cuenta de al fíu biolóxicu d'él.^[7] Y asina asocedió. Una vegada consiguíu'l so propósitu, díxose qu'ordenara qu'envelenaren al so home con un platu de cogordes onde entemecieron comestibles con venenoses, anque nun hai prueba histórica d'ello.

Na corte del so fíu Nerón

Cuando a los 16 años Nerón foi nomáu emperador, Agripina utilizó al so fíu, col que se diz que caltenía rellaciones sexuales, pa gobernar Roma. Suetoniu esplica que Nerón soportaba cada vez menos a la so madre, amenaciándola con abdicar y exiliase a Rodes. Ella dio-y motivos, averándose al so fiyascu Británicu. Tres l'asesinatu d'ésti mientres una llacuada, la so influyencia menguó notablemente y foi convidada a abandonar el palaciu imperial.

Tamién cunta Suetoniu, en Vides de los doce césares, que Nerón asesinó al supuestu amigu de la so madre, Aulu Plauciu, pos abarruntaba qu'Agripina pensaba sustituyi-y como emperador con aquel mozu. Cunten que primero qu'acabara cola so vida, Nerón obligó al supuestu amigu a face-y una felación y que, darréu a esto, dixo: “Que venga agora la mio madre y bese al mio socesor”.

La llegada de Popea Sabina a la corte imperial como pareya de la so fíu foi'l final de Agripina. Popea nun tardó en dase cuenta de que la so futura suegra influyía sobre'l so fíu pa satisfaer les sos necesidaes. Sabiendo que nun yera bien recibida por ella, Popea convenció a Nerón por que matara a la so madre.^[8]

En primer llugar intentó envelenala delles vegaes. Dempués escurrió baltar la so habitación mientres ella tuviera dormiendo dientro, pero afayó'l plan y se enfureció col so fíu. Aprovechando la mala rellación esistente ente él y la so madre, Nerón convidar a un barcu pa reconciliase. Ella, qu'aceptó, nun imaxinaba que la intención del so fíu yera fundilo con ella dientro.^[9] De nuevu, Agripina afayó los planes y fuxó a nadu. Desesperáu, l'emperador acusó a la so madre de ser miembru d'una conxuración ficticia y foi executada, anque los detalles d'esti crime tan meditáu nun tán claros.

La so muerte cumplió una profecía d'unos astrólogos caldeos que, cuando Agripina preguntó-yos si'l so fíu sería rei, dixéron-y: «Va Ser rei, pero va matar a la so madre». Dempués d'escuchar estes pallabres, ella contestó: «Occidat, dum imperet!» («¡Que me mate namás que reine!»).

L'asesinatu de Agripina tuvo siempres presente na mente de la so fíu, que dixo ver el so espíritu y tamién a les roxures ximelgando llátigos vengadores y antorches encendíes.

Árbol xenealóxicu de Agripina

16. Drusus Claudius Nero

8. Tiberius Claudius Nero

17. Claudia Livia Julia

4. Nero Claudius Drusus

18. Marcus Livius Drusus Claudianus

9. Livia Drusilla

19. Alfidia

2. Germanicus Iulius Caesar

20. Marcus Antonius Creticus

10. Marcus Antonius

21. Iulia Antonia

5. Antonia minor

22. Gaius Octavius

11. Octavia Thurina minor

23. Atia Balba Caesonia

1. Iulia Agrippina minor

12. Lucius Vipsanius Agrippa

6. Marcus Vipsanius Agrippa

3. Vipsania Agrippina maior

28. (= 22.)

14. Imperator Caesar Augustus

29. (= 23.)

7. Julia Caesaris maior

30. Lucius Scribonius Libo

15. Scribonia

31. Sentia

Agripina na ficción

Les Mémoires d'Agrippine, de Pierre Grimal: L'ambición ensin par de Agripina, bisnieta del divín Augustu, hermana de Calígula y sobrina y esposa del emperador Claudiu, va llevar a recurrir al asesinatu y al incestu namás que'l so fíu Nerón convertir n'amu del mundu.

Filmografía

Añu	Obra	Actriz
1956	Mio figlio Nerone	Gloria Swanson
1976	I, Claudius	Barbara Young
1979	Caligola	Lori Wagner
1985	Anno Domini	Ava Gardner.
2005	Imperium: Nerone	Laura Morante

Referencies

↑ valor desconocíu. «Agrippina» (en rusu). Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary. Volume I, 1890.
↑ ^2,0 ^2,1 «Agrippina» (en rusu). Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru.
↑ valor desconocíu. «Agrippina» (en rusu). Encyclopedic Lexicon. Volume I, 1835.
↑ Y. Groag, A. Stein, L. Petersen – y.a. (edd.), Prosopographia Imperii Romani saeculi I, II et III (PIR), Berlin, 1933 – I 641
↑ Tácitu. Annales. 4.75.
↑ Scramuzza (1940) pp. 91–92. Ver tamién Tac. Ann. XII 6, 7; Suet. Claud. 26.
↑ Tácito, Annales XII.25
↑ Tácitu, Annales XIV.1
↑ Tácitu, Annales XIV.3

Bibliografía

H. H. Scullard, From the Gracchi to Nero. Londres⁵, 1982.
Anthony A. Barrett, Agrippina: Sex, Power and Politics in the Early Roman Empire, Yale University Press, New Haven, 1996.
L. Foubert, Agrippina. Keizerin van Rome, Lovaina, 2006.
Susan Wood, "Diva Drusilla Panthea and the Sisters of Caligula", American Journal of Archaeology, 99, 1995, páxs. 457-482.

Enllaces esternos

[b462cd4a8983179ce994ee4be6b9afc15cf29193-1] valor desconocíu. «Agrippina» (en rusu). Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary. Volume I, 1890.

[aba71596f11ceb86386bce4533f7737211b29c56-2] 2,0 ^2,1 «Agrippina» (en rusu). Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru.

[816ba6b3315b55fbf027466d55ef0af25ab12d0e-3] valor desconocíu. «Agrippina» (en rusu). Encyclopedic Lexicon. Volume I, 1835.

[4] Y. Groag, A. Stein, L. Petersen – y.a. (edd.), Prosopographia Imperii Romani saeculi I, II et III (PIR), Berlin, 1933 – I 641

[5] Tácitu. Annales. 4.75.

[6] Scramuzza (1940) pp. 91–92. Ver tamién Tac. Ann. XII 6, 7; Suet. Claud. 26.

[7] Tácito, Annales XII.25

[8] Tácitu, Annales XIV.1

[9] Tácitu, Annales XIV.3

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]