(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Ali Bongo - Wikipedia Saltar al conteníu

Ali Bongo

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
La revisión del 23 feb 2024 a les 12:12 por XabatuBot (alderique | contribuciones) (iguo testu: les resultaos => los resultaos)
Ali Bongo
Presidente de Gabón

16 ochobre 2009 - 30 agostu 2023
← Rose Francine Rogombé - Brice Oligui Nguema (es) Traducir →
Minister for Foreign Affairs (en) Traducir

1989 - 1991
← Martin Bongo - Pascaline Bongo Ondimba →
Vida
Nacimientu Brazzaville[1], 9 de febreru de 1959[2] (65 años)
Nacionalidá Bandera de Gabón Gabón
Familia
Padre Omar Bongo
Madre Patience Dabany
Casáu con Sylvia Bongo Ondimba (1989 – )
Inge Lynn Collins Bongo (1994 – 2015)[3]
Fíos/es
Familia
Estudios
Estudios Universidá de París I Panthéon-Sorbonne
Llingües falaes francés
inglés[4]
Oficiu diplomáticu, políticu, abogáu
Premios
Creencies
Relixón islam[5]
Partíu políticu Partido Democrático Gabonés (es) Traducir
presidentalibongo.com
Cambiar los datos en Wikidata

Alain Bernard Bongo (9 de febreru de 1959, Brazzaville)[7], más conocíu como Ali-Ben Bongo Ondimba, ye un políticu de Gabón, anguaño presidente d'esi país, qu'ocupó enantes el cargu de ministru de Rellaciones Esteriores del so país ente 1989 y 1991 y el de ministru de Defensa ente 1999 y 2009. Ye fíu del ex-presidente gabonés Omar Bongo y tamién se desempeña como vicepresidente del Partíu Democráticu Gabonés (PDG)[8]. Foi candidatu por esti partíu a la presidencia del so país nes eleiciones presidenciales d'agostu de 2009[9], nes que resultó escoyíu con un 41,73% de los votos.

Primeros años

Bongo nació en Brazaville,[7] como fíu d'Albert-Bernard (más tarde Omar) Bongo y Josephine Kama (depués Patience Dabany). Siendo concebíu 18 meses antes del matrimoniu de los sos padres, haise rumoreado llargamente que se trata d'un fíu adoptivu,[10] afirmación qu'él desmintió.[11] Tomó'l so nome actual cuando'l so padre convirtió a la so familia al Islam en 1973. Fixo los sos estudios en Francia, nun colexu protestante de Cevennes, los sos estudios secundarios nel colexu Sainte-Croix de Neuilly-sur-Seine, y depués estudió derechu na Universidá Paris 1 Panthéon Sorbonne.

Carrera política

Entamos

Ingresó a l'actividá política, entrando al PDG en 1981; foi electu pal Comité Central del PDG nel tercer Congresu Estraordinariu del partíu en marzu de 1983. De siguío, foi representante personal del so padre nel PDG y en tal calter ingresó al Buró Políticu del PDG en 1984. Foi depués electu pal Buró Políticu nun congresu ordinariu del partíu en setiembre de 1986.[12]

Bongo ocupó'l cargu d'Altu representante personal del Presidente de la República ente 1987 y 1989.[7] En 1989 el so padre introducir nel gobiernu como ministru de Rellaciones Esteriores y Cooperación,[7][13] reemplazando a Martin Bongo.[13] Yera consideráu un reformista dientro del gobernante PDG a empiezos de los años 90; creó, con André Mba Obame, un grupu d'allegaos (Alfred Mabika Mouyama, Germain Ngoyo Moussavou), que buscaba anovar la vida política gabonesa.[14][11] Nes eleiciones parllamentaries de 1990 (la primer eleición tres la introducción del multipartidismu políticu), foi electu a l'Asamblea Nacional como candidatu del PDG pola provincia de Haut-Ogooué.[7] Tres dos años como ministru de Rellaciones Esteriores, una reforma constitucional de 1991 que llevó a 35 años la edá mínima pa desempeñase en ministerios obligar a abandonar el gobiernu, yá que daquella solo tenía 32 años.[11]

Diputáu nacional

Depués d'ello, Bongo tomó posesión del so escañu como diputáu na Asamblea Nacional en 1991.[12] En febreru de 1992,[15] entamó una visita del cantante pop norteamericanu Michael Jackson a Gabón.[16] Bongo convertir en presidente del Conseyu Cimeru d'Asuntos Islámicos de Gabón (CSAIG) en 1996. Nes eleiciones parllamentaries d'avientu d'esi añu, foi nuevamente electu como candidatu del PDG na provincia de Haut-Ogooué.[7] Tres más de siete años como diputáu,[12] ingresó nuevamente al gobiernu como ministru de Defensa Nacional el 25 de xineru de 1999.[17]

Nes eleiciones llexislatives d'avientu de 2001, Bongo foi electu miembru de l'Asamblea Nacional como candidatu pol PDG na provincia de Haut-Ogooué.[7] Nel octavu Congresu Ordinariu del PDG en xunetu de 2003, foi electu vicepresidente del partíu.[12] Mientres les eleiciones presidenciales de 2005, trabayó na campaña pa la reeleición del so padre como coordinador xeneral de la Mocedá.[18] Depués de la eleición, foi promovíu al rangu de ministru d'Estáu el 21 de xineru de 2006, anque calteniendo la cartera de Defensa.[17]

Bongo foi reelecto na Asamblea Nacional nes eleiciones parllamentaries d'avientu de 2006, nuevamente pola provincia de Haut-Ogooué.[19] Caltuvo'l so puestu de ministru d'Estáu de Defensa Nacional tres esta eleición, anque foi depués rebaxáu al rangu de ministru ordinariu'l 28 d'avientu de 2007.[17][20] Nel novenu Congresu ordinariu del partíu en setiembre de 2008 foi reelecto vicepresidente del PDG.[12]

Eleiciones presidenciales de Gabón de 2009

Artículu principal: Eleiciones presidenciales de Gabón de 2009
Propaganda política de Bongo en Libreville mientres la so campaña presidencial en 2009.

Omar Bongo morrió nun hospital español el 8 de xunu de 2009. Ali Bongo apaeció esa nueche na televisión pa convocar "al aselu y serenidá de los espíritus y a la reverencia pa caltener la unidá y la paz tan cares al nuesu difuntu padre".[21]

Siendo alzáu a posiciones clave pol so padre, yera llargamente consideráu como candidatu a remanecer como'l socesor del mesmu tres la so muerte.[22][23] Dalgunos reportes de prensa predixeron una llucha de poder, sicasí, suxuriendo qu'ente Bongo y la so hermana Pascaline, que foi direutora del Gabinete presidencial, esiste una "violenta rivalidá". El grau de sofitu a Ali Bongo na dirigencia del PDG tamién foi cuestionáu pola prensa, y señalóse que munchos gaboneses "ver como un neñu mimáu, nacíu en Congo-Brazaville, educáu en Francia, apenes capaz de falar llingües indíxenes y cola apariencia d'una estrella de hip-hop".[24]

Bongo foi unu de los diez aspirantes que presentaron solicitúes pa convertise nel candidatu del PDG na eleición presidencial afitada pal 30 d'agostu de 2009.[25] El subsecretariu xeneral del partíu, Angel Ondo, anunció'l 16 de xunetu que la direición del mesmu escoyera por consensu a Ali Bongo como candidatu presidencial, anque esta decisión inda tenía de ser formalmente confirmada nun congresu partidariu.[9][26] Un congresu estraordinariu del PDG designó a Bongo como'l candidatu del partíu'l 19 de xunetu. Nesta ocasión, Bongo estimó a los delegaos pola so eleición, diciendo que yera "consciente de les llexítimes mires" del pueblu; prometió combatir la corrupción y "redistribuir los resultaos de la crecedera económica".[27]

A pesar de ser candidatu presidencial, Bongo caltúvose como ministru de Defensa nel gobiernu designáu'l 22 de xunetu de 2009.[28] La presidenta interina Rose Francine Rogombé llamó al aselu y convocó a los candidatos a ser "dignos" de los votos que recibieren.[29]

La oposición protestó fuertemente pola continuidá de Bongo nel gobiernu, sol barruntu de qu'usaría'l so puestu pa manipoliar les eleiciones. Depués de que Rogombé dixera que Bongo tendría de ser reemplazáu por que tolos candidatos tuvieren n'igualdá de condiciones pa les eleiciones, el ministru del interior Jean-François Ndongou foi nomáu pa sustituyir a Bongo como ministru de Defensa en forma interina al empezar oficialmente la campaña eleutoral el 15 d'agostu de 2009.[30]

Los resultaos de les eleiciones fueron anunciaos a principios de setiembre de 2009. Ali Bongo ganó les eleiciones con un 41,73%, siguíu por André Mba Obame, ex ministru del Interior, con un 25,88% y Pierre Mamboundou col 25,22%. De les persones habilitaes pa votar, solo'l 44% aproximao, emitió'l sufraxu. La oposición, integrada ente otros por André Mba Obame, Pierre Mamboundou y Paul-Marie Gondjout refugó los resultaos afirmando que les eleiciones fueren fraudulentas.[31]

Vida personal

Ali Bongo ta casáu con Sylvia Ajma Valentin, fía de Édouard Valentin. La esposa de Édouard, Evelyne, trabaya nel secretariáu de la Presidencia,[32] y Édouard ye encargáu d'asuntos sociales na Confederación de Patrones Gabonesa (CPG).[33][34] Bongo tien trés fíos: una fía, Malika Bongo Ondimba, y dos varones, Noureddin Bongo Ondimba Valentin y Jalil Bongo Ondimba Valentin.[34]

Referencies

  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Identificador GND: 1064903207. Data de consulta: 14 agostu 2015. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w6d23stn. Apaez como: Ali Bongo Ondimba. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. ↑ URL de la referencia: https://web.archive.org/web/20201128233132/https://edaily.co.ke/entertainment/gabon-co-first-lady-files-for-divorce-102082/entertainment-top-stories/. Data de consulta: 30 agostu 2023.
  4. ↑ URL de la referencia: https://www.reuters.com/world/africa/gabon-military-coup-may-end-ali-bongos-long-running-ruling-dynasty-2023-08-30/. Data de consulta: 30 agostu 2023.
  5. ↑ 5,0 5,1 URL de la referencia: https://www.bbc.com/afrique/region-66656270.
  6. ↑ URL de la referencia: http://www.moe.gov.cn/s78/A22/xwb_left/moe_829/201901/t20190122_367613.html. Data de consulta: 12 abril 2019. Llingua de la obra o nome: chinu. Editorial: Ministerio de Educación de la República Popular China.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 "BONGU Ali", GABON: LES HOMMES DE POUVOIR N°4, Africa Intelligence, 5 de marzu de 2002.
  8. ↑ PDG Vice-Presidents (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión)., Páxina web oficial del PDG.
  9. ↑ 9,0 9,1 "Bongo's son to be Gabon candidate in August poll", AFP, 16 de xunetu de 2009.
  10. ↑ Tous Ensemble Bloquons l'imposteur Anti-Ali election site
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 Philippe Bernard, "Ali Ben Bongo, Monsieur Fils", Monde 039;', 17 de xunu de 2009.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 12,3 12,4 "Gabon: -y PDG esplique -y choix du candidat Ali Bongo Ondimba (Encadré)" Archiváu el 22 de xunetu de 2009 na Wayback Machine., Gabonews, 19 de xunetu de 2009.
  13. ↑ 13,0 13,1 James Franklin Barnes, Gabon: Beyond the Colonial Legacy (1992), páxina 57.
  14. ↑ David Y. Gardinier, "Gabon: Limited Reform and Regime Survival", Political Reform in Francophone Africa (1997), ed. Clark and Gardinier, Westview Press, páxina 153.
  15. ↑ "A CROWNING GLORY FOR MICHAEL JACKSON", Philadelphia Inquirer, 13 de febreru de 1992, páxina D02.
  16. ↑ "Africans mourn Jackson, but not without criticism", AFP, 26 de xunu de 2009.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 List of governments of Gabon, IZF.net.
  18. ↑ "L'etat-major du candidat Bongo Ondimba désormais connu" Archiváu el 16 de xunetu de 2011 na Wayback Machine., L'Union (bdpgabon.org), 13 d'ochobre de 2005.
  19. ↑ "Liste des Députés par Circonscription", Páxina web oficial de l'Asamblea Nacional (5 de xineru de 2009).
  20. ↑ "Gabon : le président Omar Bongo Ondimba remanie son gouvernement", Infosplusgabon, 29 d'avientu de 2007.
  21. ↑ "Bongo's son appeals for calm as country goes into mourning", Radio France Internationale, 9 de xunu de 2009.
  22. ↑ Gabon denies Omar Bongo's death BBC.
  23. ↑ Bongo son set for Gabon candidacy BBC.
  24. ↑ «Gabon: Ali Bongo - The Gabonese Karim Wade?». L'Observateur Paalga (Burkina Fasu). (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
  25. ↑ "Gabon: Dix candidats dont une femme pour la candidature du PDG à la prochaine présidentielle" Archiváu el 8 de xunetu de 2009 na Wayback Machine., Gabonews, 5 de xunetu de 2009.
  26. ↑ "Bongo son set for Gabon candidacy", BBC News, 16 de xunetu de 2009.
  27. ↑ "Ali Bongo Ondimba: I commit myself before you" (IOL)
  28. ↑ "Gabon: Un nouveau Gouvernement à une quarantaine de jours de la présidentielle anticipée" Archiváu el 26 de xunetu de 2009 na Wayback Machine., Gabonews, 23 de xunetu de 2009.
  29. ↑ "Gabon: URGENT / Présidentielle 2009 / Rose Francine Rogombé aux 23 candidats «Soyez dignes des voix qui se porteront sur vous»" Archiváu el 16 d'agostu de 2009 na Wayback Machine., Gabonews, 14 d'agostu de 2009.
  30. ↑ "Gabon: Jean François Ndongou, Ministre de l'Intérieur assure l'intérim du ministre de la Défense" Archiváu el 16 d'agostu de 2009 na Wayback Machine., Gabonews, 15 d'agostu de 2009.
  31. ↑ "L'opposition refuse d'admettre la victoire d'Ali Bongo", Le Point, 3 de setiembre de 2009
  32. ↑ Mélange des genres
  33. ↑ Edouard Valentin (Assurances) Infoplusgabon
  34. ↑ 34,0 34,1 "Ali Bongo Ondimba : Biographie officielle", Gaboneco, 9 d'agostu de 2009.

Enllaces esternos


Predecesor:
Rose Francine Rogombé
Presidente de la República Gabonesa
2009 - actualidá 		Socesor:
Nel cargu


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Ali_Bongo&oldid=4148641»