Mohammed Boudiaf
Mohammed Boudiaf | |||
---|---|---|---|
16 xineru 1992 - 29 xunu 1992 ← Abdelmalek Benhabyles (es) - Ali Kafi → | |||
Vida | |||
Nacimientu | Ouled Madhi (es) y M'Sila (es) , 23 de xunu de 1919[1] | ||
Nacionalidá |
Arxelia Francia 31 avientu 1962) | ||
Muerte | Annaba[2], 29 de xunu de 1992[1] (73 años) | ||
Causa de la muerte | Granada de mano | ||
Familia | |||
Casáu con | Fatiha Boudiaf | ||
Estudios | |||
Llingües falaes | árabe[3] | ||
Oficiu | políticu, escritor | ||
Premios | |||
Miembru de | High Council of State (en) | ||
Serviciu militar | |||
Lluchó en |
Guerra d'Independencia d'Arxelia Segunda Guerra Mundial | ||
Creencies | |||
Relixón | sunismu | ||
Partíu políticu |
Partido de la Revolución Socialista (es) (de 1962 a 1992) Frente de Liberación Nacional (es) (de 1954 a 1962) | ||
Mohamed Boudiaf (23 de xunu de 1919, Ouled Madhi (es) y M'Sila (es) – 29 de xunu de 1992, Annaba) foi un políticu arxelín, antiguu miembru fundador del Frente de Lliberación Nacional (FLN), del que depués se dixebró, y presidente del so país en 1992.
Biografía
[editar | editar la fonte]En realizando los sos estudios en M'sila, convertir n'emplegáu estatal y ocupa una función na Alministración. Enrolado nel exércitu francés en 1942, mientres la Segunda Guerra Mundial, ye asignáu al serviciu de les contribuciones en Jijel. Tres les Masacres de Setif y Guelma de 1945, xunir a los movimientos nacionalistes arxelinos, xuntando al Partíu del Pueblu Arxelín (PPA), y convirtióse nun importante miembru de la Organización Especial (OS).
Participación na Guerra d'Arxelia (1954 - 1962)
[editar | editar la fonte]A fines de 1947, foi encargáu d'entamar una célula de la VOS nel departamentu de Constantina. Ye nel cursu d'esti periodu que se formó en redol d'él el nucleu de militantes que tuvo nel orixe del españíu de la llucha armada'l 1 de payares de 1954. En 1950, foi condergáu dos veces en rebeldía. En 1952, pasó a Francia a trabayar pol partíu, militando nel senu del Movimientu pol trunfu de les llibertaes democrátiques (MTLD). En marzu de 1954, decidió volver a Arxelia, onde foi unu de los nueve fundadores del Comité Revolucionariu pa la Unidá y l'Aición (CRUA), xunto a Hocine Aït Ahmed, Ahmed Ben Bella, Krim Belkacem, Mostefa Ben Boulaïd, Larbi Ben M'Hidi, Rabah Bitat, Mourad Didouche y Mohamed Khider, y llanzó el boletín “El patriota”. Foi miembru del grupu de los 22”, combatiendo en dichu calter na guerra d'Arxelia.
El 22 d'ochobre de 1956, foi prindáu pol Exércitu francés, depués de ser esviáu l'avión que lu llevaba de Marruecos a Tunicia. Dirixó dende la prisión la Federación de Francia del FLN, siendo nomáu en 1958 ministru del Gobiernu Provisional de la República Arxelina, nel momentu de la so creación, y depués, en 1961, vicepresidente. Permaneció en prisión hasta la reconocencia per Francia de la independencia arxelina, en 1962. El 20 de setiembre d'esi mesmu añu, fundó'l PRS (Partíu de la Revolución Socialista).
Post-Independencia
[editar | editar la fonte]Enfrentáu a Ahmed Ben Bella, el 21 de xunu de 1963 foi arrestáu. Condergáu a muerte pol FLN, foi depués obligáu nel so llugar, en 1964, a partir al exiliu, viaxando primeru a Europa y dempués a Marruecos.
A partir de 1972 anima nel exiliu delles conferencies onde espón el so proyeutu políticu p'Arxelia, ya impulsa la revista "El Jarida". El so llibru “¿A ónde va Arxelia?”, publicáu en Francia en 1964, que constitúi un testimoniu lúcido sobre la post-independencia y tomar del poder polos militares, resume les sos posiciones polítiques.
En 1979, tres la muerte de Houari Boumedienne, eslleió'l PRS y consagróse a les sos actividaes profesionales, dirixendo en Kénitra, Marruecos, una fábrica de lladriyos.
Presidente d'Arxelia y asesinatu (1992)
[editar | editar la fonte]El 14 de xineru de 1992, tres l'arrenunciu del presidente Chadli Bendjedid, foi convocáu pa presidir l'Altu Comité d'Estáu que se creó pa gobernar Arxelia. N'efeutu, el so llargu exiliu facer paradojalmente apaecer como un home nuevu, non implicáu nes moliciones de la dictadura arxelina, y polo tanto con posibilidaes de sacar al país del impasse nel que s'atopaba dende l'anulación de les eleiciones ganaes pol Frente Islámicu de Salvación (FIS). Pretendía deseyar una Arxelia democrática, inclinada escontra la modernidá, y dicía querer poner fin a la corrupción que cangrenaba al Estáu.
Foi asesináu seis meses más tarde, el 29 de xunu d'esi añu, n'ocasión d'una conferencia de cuadros cimeros na ciudá d'Annaba. Un subteniente del grupu d'intervención especial (GIS), Lambarek Boumaarafi, llanzó una granada al escenariu. Boudiaf morrió. Anque Boumaarafi foi xulgáu y sentenciáu a muerte en xunu de 1995, la motivación del asesinatu ye oxetu de discutinios, ente la hipótesis d'una aición aisllada cometida por un militar con simpatíes islamistes y la d'una intriga más vasta qu'implicaría a xenerales del Exércitu, siendo esta postrera la sostenida pola so vilba, Fatiha Boudiaf.
Lliteratura
[editar | editar la fonte]- Achour Cheurfi, La classe politique algérienne, de 1900 à nos jours. Dictionnaire biographique (Casbah Editions, 2nd edition, Algiers 2006)
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 27 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 31 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]
Predecesor: Abdelmalek Benhabyles |
Presidente d'Arxelia 1992 |
Socesor: Ali Kafi |