NGC 3603
| NGC 3603 | ||
|---|---|---|
 Imaxe de NGC 3603 llograda col Telescopiu Espacial Hubble | ||
| Descubrimientu | ||
| Descubridor | John Frederick William Herschel | |
| Fecha | 1834 | |
| Datos d'observación (Dómina J2000) | ||
| Tipu | cúmulu abiertu nuevu | |
| Ascensión reuta | 11h 15m 09.1s[1] | |
| Declinación | -61° 16′ 17″[1] | |
| Distancia (6.1 kPc) | 20.000[2] al | |
| Magnitú aparente (V) | 9.1[1] | |
| Tamañu aparente (V) | 3'[2] | |
| Constelación | Carina | |
| Carauterístiques físiques | ||
| Masa | - (- M☉) | |
| Radiu | - | |
| VHB | - | |
| Edá estimada | - | |
| Númberu d'estrelles | - | |
| Magnitú absoluta (V) | - | |
| Otres carauterístiques | HD 97950: rexón central del cúmulu nuevu NGC 3603, Cercana a NGC 3584 | |
| Otres designaciones | ||
| GUM 38b, RCW 57B | ||
| [editar datos en Wikidata] | ||
NGC 3603 ye un cúmulu abiertu d'estrelles y una rexón HII asitiaos nel brazu espiral de Carina-Saxitariu, na Vía Lláctea, a unos 20.000 años-lluz de distancia del Sistema Solar. Esti cúmulu foi afayáu por John Frederick William Herschel en 1834.
El cúmulu ta arrodiáu per una estructura complexa de gas neutru, ionizado (plasma), molecular y polvu, conformando una [[rexón HII]], y ye de la mesma una activa rexón de formación d'estrelles.[3] HD 97950[4] ye la estrella central del cúmulu estelar, una de les concentraciones d'estrelles masives más importantes de la Vía Lláctea.[5] La potente radiación ultravioleta y los vientos estelares movieron al gas y el polvu, dexando asina una visión integral del cúmulu.[6]
NGC 3603 ye visible nel telescopiu del aficionáu como una pequeña ya insignificante nebulosidad con un tinte acoloratáu por cuenta de los efeutos de l'absorción interestelar. Los estudios ópticos de la década de 1960 coincidieron coles primeres observaciones radioastronómicas les cualos amosaron que yera una fonte térmica desaxeradamente potente. NGC 3603 ye consideráu un exemplu de biltu estelar (starburst, n'inglés), conceutu introducíu de la observación d'otres galaxes con rexones de formación estelar onde la tasa de formación d'estrelles entepasa en dellos órdenes de magnitú'l permediu de la galaxa.
Sher 25 ye una de les estrelles de NGC 3603 y tien una nebulosa bien distintiva, con forma de reló de sable. Los astrónomos abarrunten qu'esta nebulosa ye material eyectado arriquecíu en nitróxenu mientres la so evolución escontra la fase de superxigante azul[7] y guarda munches semeyances cola nebulosa qu'esistía alredor de la estrella Sanduleak -69° 202a, estrellar proxenitora de la supernova SN 1987A na Gran Nube de Magallanes.
Galería
[editar | editar la fonte]-
El nucleu del cúmulu estelar en NGC 3603 vistu en gran detalle cola Cámara de Campu Ampliáu 2 (WFPC2) del Telescopiu Espacial Hubble. -
Imaxe de la rexón de NGC 3603 llograda en tres bandes del infrarroxu cercanu (filtros Js, H y Ks) cola cámara ISAAC del telescopiu VLT. -
La imaxe llograda cola cámara óptica FORS del telescopiu VLT, ye una combinación de tres exposiciones adquiríes nes bandes V, R y I.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «SIMBAD Astronomical Database». Resultaos pa NGC 3603. Consultáu'l 1 d'agostu de 2010.
- ↑ 2,0 2,1 «Star Cluster Bursts into Life in New Hubble Image - Fast Facts». Consultáu'l 7 d'ochobre de 2007.
- ↑ B. Brandl, W. Brandner, Y.K. Grebel AND H. Zinnecker: "VLT/ISAAC and HST/WFPC2 Observations of NGC 3603", (The Messenger, Non. 98 – December 1999, European Organisation for Astronomical Research in the Southern Hemisphere, Garching, Germany) [1]
- ↑ KH Hofmann, G Weigelt, W Seggewiss: "Resolution and evolution of the core of the giant HII region NGC 3603"(Symposium-International Astronomical Union, 1995) [2]
- ↑ Drissen, L., Moffat, A.F.J., Walborn, N.R. and Shara, M.M. The dense galactic starburst NGC 3603. I. HST/FOS spectroscopy of individual stars in the core (Astronomical Journal v.110, p.2235)
- ↑ http://hubblesite.org/newscenter/archive/releases/2010/22/image/a
- ↑ [http://adsabs.harvard.edu/abs/2008MNRAS.388.1127H Hendry, M.A. et al. The blue supergiant Sher 25 and its intriguing hourglass nebula, 2008, Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, Volume 388, Issue 3, páxs. 1127-1142]
