Minos

Vikipediya, azad ensiklopediya
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Minos
q.yun. Μίνως
Mifologiya qədim yunan mifologiyası
Cinsi kişi[d]
Atası Zevs[1]
Qardaşı və bacısı Rhadamanthus[1][2]
Arvadı
Uşaqları
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Minos və ya Minoy (q.yun. Μίνως) — Kritin mifik hökmdarı [5], Zevslə Avropanın oğlu, Pasifayanın əri. Dedal sayəsində bir çox sənət əsərlərinə sahib olmuşdur. Dedal onun üçün saraylar tikmişdir.

Minos yunanların arasında dənizlər hökmdarı kimi tanınırdı. O, öz hərbi qüdrətinə görə Dedala borclu idi. Elə ona görə də Dedalı əlindən buraxmaq istəmirdi. Dedal Siciliyaya qaçandan sonra Minos adaya qoşun yeritmişdi. O sənətkarın yerini öyrənmək üçün yumurta qabığı gətirib elan etmişdi ki, kim onun içindən sap keçirsə, böyük mükafat alacaq. Bunu yalnız Dedal edə bilərdi və beləliklə Minos onun yerini öyrənmişdi. Kokalın sənətkarı əldən buraxmaq istəməyən qızları onu dəhşətli əzablarla öldürür. Yunanların belə bir inancı var ki, o sonra Aidin yeraltı səltənətində amansız, qəddar bir hakim olub.

  1. 1 2 3 4 Любкер Ф. Minos (rus.). // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский СПб: Общество классической филологии и педагогики, 1885. С. 873.
  2. Любкер Ф. Rhadamanthys (rus.). // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский СПб: Общество классической филологии и педагогики, 1885. С. 1152.
  3. Любкер Ф. Catreus (rus.). // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский СПб: Общество классической филологии и педагогики, 1885. С. 265.
  4. Phaedra (ing.). // Encyclopædia Britannica: a dictionary of arts, sciences, literature and general information / H. Chisholm 11 New York, Cambridge, England: University Press, 1911. Vol. 21. P. 341.
  5. Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.152-153, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.2. С.399