(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Эргасфера: Розніца паміж версіямі — Вікіпедыя Перайсці да зместу

Эргасфера: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Artificial123 (размовы | уклад)
Новая старонка: ''''Эргасфера''' - вобласць прасторы-часу паблізу чорнай дзіркі, якая верціц...'
 
 
(Не паказана 9 прамежкавых версій 6 удзельнікаў)
Радок 1: Радок 1:
'''Эргасфера''' - вобласць прасторы-часу паблізу [[Чорная дзірка|чорнай дзіркі]], якая верціцца, размешчаная паміж [[гарызонт падзей|гарызонтам падзей]] і [[мяжа статычнасці|мяжой статычнасці]]. Аб'екты, якія знаходзяцца ў межах эргасферы, непазбежна круцяцца разам з чорнай дзіркай за кошт эфекту ЛэнзіТыррынга.
'''Эргасфера''' — вобласць прасторы-часу паблізу заверчанай [[Чорная дзірка|чорнай дзіры]], размешчаная паміж [[гарызонт падзей|гарызонтам падзей]] і [[граніца статычнасці|граніцай статычнасці]]. Аб’екты, якія знаходзяцца ў межах эргасферы, непазбежна круцяцца разам з чорнай дзірой за кошт {{нп5|эфект Лензэ — Тырынга|эфекту Лензэ — Тырынга|ru|эффект ЛензеТирринга}}.[[file:Ergosphere of a rotating black hole.svg|lang=be|міні]]


Большасць зорак ці сістэм зорак у нашай Сусвету валодае вярчальным момантам. Гэта азначае, што калі чорныя дзіркі рэальна існуюць у Сусвеце, то пераважная большасць з іх павінны быць дзірамі Кера, а не дзірамі Шварцшыльда. Або камбінаванымі дзірамі Нордстрома і Кера, якія маюць невялікі электрычны зарад і вялікі круцільны момант. Такім чынам памеры эргасферы Кер-Ньюманаўскай чорнай дзіркі залежаць ад скорасці кручэння чорнай дзіркі. У адсутнасці ж кручэння эргасферы няма наогул.
[[Файл:Ergosphere(ru text).png|міні|справа]]


Аб’ект, які трапіў у эргасферу, яшчэ можа вырвацца вонкі. Таму, хоць чорная дзіра «усё з’ядае і нічога не адпускае», тым не менш, магчымы абмен энергіяй паміж ёй і вонкавай прасторай. Напрыклад, часціцы або кванты, якія пралятаюць праз эргасферу, могуць выносіць энергію яе кручэння — {{нп5|працэс Пенроўза||en|Penrose process}}.
Большасць зорак ці сістэм зорак у нашай Сусвету валодаюць вярчальным момантам. Гэта азначае, што калі чорныя дзіркі рэальна існуюць ва Сусвету, то пераважная большасць з іх павінны быць дзіркамі Кера, а не дзіркамі Шварцшыльда. Або камбінаванымі дзіркамі Нордстрэма і Кера, якія маюць невялікі электрычны зарад і вялікі круцільны момант. Такім чынам памеры эргасферы Кэр-Ньюманаўскай чорнай дзіркі залежаць ад хуткасці кручэння чорнай дзіркі. У адсутнасці ж кручэння эргасферы няма наогул.


Аб’екты, якія знаходзяцца ў эргасферы могуць рухацца па спіральнай траекторыі, паступова збліжаючыся са сферай Шварцшыльда і сыходзячы ў рэшце рэшт пад яе; па стацыянарнай кругавой арбіце ў межах эргасферы; або па спіральнай траекторыі, паступова збліжаючыся з мяжой статычнасці і выходзячы ў рэшце рэшт за яго ў звычайную прастору [[Сусвет]]у. Апошнія два выпадкі адрозніваюць дзіру Кера-Ньюмана ад дзір Шварцшыльда і Нордстрэма, у якіх стацыянарныя арбіты наогул немагчымыя.
Аб'ект, які трапіў у эргасферу, яшчэ можа вырвацца вонкі. Таму, хоць чорная дзірка «усё з'ядае і нічога не адпускае», тым не менш, магчымы абмен энергіяй паміж ёй і вонкавай прасторай. Напрыклад, часціцы або кванты, якія лятуць праз эргасферу, могуць выносіць энергію яе кручэння - працэс Пэенроуза.

Аб'екты, якія знаходзяцца ў эргасфере могуць рухацца па спіральнай траекторыі, паступова збліжаючыся са сферай Шварцшыльда і сыходзячы ў рэшце рэшт пад яе; па стацыянарнай кругавой арбіце ў межах эргасферы; або па спіральнай траекторыі, паступова збліжаючыся з мяжой статычнасці і выходзячы ў рэшце рэшт за яго ў звычайную прастору [[Сусвет]]у. Апошнія два выпадкі адрозніваюць дзірку Кера-Ньюмана ад дзірак Шварцшыльда і Нордстрэма, у якіх стацыянарныя арбіты наогул немагчымыя.


== Літаратура ==
== Літаратура ==

* Williams, R. K. [http://adsabs.harvard.edu/abs/2002astro.ph..3421W The Gravitomagnetic Field and Penrose Processes]
* Williams, R. K. [http://adsabs.harvard.edu/abs/2002astro.ph..3421W The Gravitomagnetic Field and Penrose Processes]


== Спасылкі ==
== Спасылкі ==

* [http://nrumiano.free.fr/Estars/bh_thermo.html Термадынаміка чорных дзірак] (nrumiano.free.fr) {{ref-en}}
* [http://nrumiano.free.fr/Estars/bh_thermo.html Термадынаміка чорных дзірак] (nrumiano.free.fr) {{ref-en}}
* [http://astro.cornell.edu/academics/courses/astro201/ergosphere.htm Эргасфера] (astro.cornell.edu) {{ref-en}}
* [http://astro.cornell.edu/academics/courses/astro201/ergosphere.htm Эргасфера] (astro.cornell.edu) {{ref-en}}


{{Чорныя дзіркі}}
[[Катэгорыя:Рэлятывісцкія і гравітацыйныя з'явы]]
{{Бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:Рэлятывісцкія і гравітацыйныя з’явы]]
[[Катэгорыя:Чорныя дзіркі]]
[[Катэгорыя:Чорныя дзіркі]]
[[Катэгорыя:Прастора у фізіцы]]
[[Катэгорыя:Прастора у фізіцы]]

Актуальная версія на 06:29, 26 лістапада 2021

Эргасфера — вобласць прасторы-часу паблізу заверчанай чорнай дзіры, размешчаная паміж гарызонтам падзей і граніцай статычнасці. Аб’екты, якія знаходзяцца ў межах эргасферы, непазбежна круцяцца разам з чорнай дзірой за кошт эфекту Лензэ — Тырынга[ru].

Большасць зорак ці сістэм зорак у нашай Сусвету валодае вярчальным момантам. Гэта азначае, што калі чорныя дзіркі рэальна існуюць у Сусвеце, то пераважная большасць з іх павінны быць дзірамі Кера, а не дзірамі Шварцшыльда. Або камбінаванымі дзірамі Нордстрома і Кера, якія маюць невялікі электрычны зарад і вялікі круцільны момант. Такім чынам памеры эргасферы Кер-Ньюманаўскай чорнай дзіркі залежаць ад скорасці кручэння чорнай дзіркі. У адсутнасці ж кручэння эргасферы няма наогул.

Аб’ект, які трапіў у эргасферу, яшчэ можа вырвацца вонкі. Таму, хоць чорная дзіра «усё з’ядае і нічога не адпускае», тым не менш, магчымы абмен энергіяй паміж ёй і вонкавай прасторай. Напрыклад, часціцы або кванты, якія пралятаюць праз эргасферу, могуць выносіць энергію яе кручэння — працэс Пенроўза[en].

Аб’екты, якія знаходзяцца ў эргасферы могуць рухацца па спіральнай траекторыі, паступова збліжаючыся са сферай Шварцшыльда і сыходзячы ў рэшце рэшт пад яе; па стацыянарнай кругавой арбіце ў межах эргасферы; або па спіральнай траекторыі, паступова збліжаючыся з мяжой статычнасці і выходзячы ў рэшце рэшт за яго ў звычайную прастору Сусвету. Апошнія два выпадкі адрозніваюць дзіру Кера-Ньюмана ад дзір Шварцшыльда і Нордстрэма, у якіх стацыянарныя арбіты наогул немагчымыя.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]