Жан-Эцьен Ліятар

Жан-Эцьен Ліятар
Дата нараджэння	22 снежня 1702(1702-12-22)[…]
Месца нараджэння	Жэнева, Жэнева, Швейцарыя
Дата смерці	12 чэрвеня 1789(1789-06-12)[…] (86 гадоў)
Месца смерці	Жэнева, Жэнева, Швейцарыя
Грамадзянства	Рэспубліка Жэнева[d]
Род дзейнасці	мастак, рысавальнік
Жанр	партрэт
Уплыў на	Луі-Амі Арло-Журын[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жан-Эцьен Ліятар (фр.: Jean-Étienne Liotard; 22 снежня 1702, Жэнева — 12 чэрвеня 1789, Жэнева) — швейцарскі мастак, майстар пастэлі, адзін з галоўных прадстаўнікоў арыенталізму, у прыватнасці, стылю «цюркры», у заходнееўрапейскім мастацтве XVIII стагоддзя.

Малады Ліятар старанна займаўся маляваннем, мініятурным і эмалевым жывапісам. У 1725 годзе ён прыбыў у Парыж, каб удасканальвацца ў мастацтве, і знайшоў сабе апекуна ў асобе маркіза Пюізье, які, прызначаны пасланцам у Неапаль, узяў яго туды з сабой. У 1736 годзе Ліятар пераехаў у Рым, дзе намаляваў мноства партрэтаў пастэллю, у тым ліку партрэты папы Клімента XII і некалькіх кардыналаў, што заклала аснову яго вядомасці. Схільнасць да прыгод захапіла яго на Усход. У Канстанцінопалі ён пражыў пяць гадоў, засвоіў мясцовыя звычаі, апрануўся туркам, што ў той час уяўлялася вельмі эксцэнтрычным, і ў гэтым выглядзе з’явіўся ў Вену, дзе імператар Франц I прыняў яго літасціва. Ён атрымаў мноства заказаў і выканаў партрэты Марыі Тэрэзіі (гравіраваны ў 1744 годзе Рэйнспергерам), многіх членаў імператарскага дома і прадстаўнікоў аўстрыйскай шляхты. Тут жа ён намаляваў пастэллю партрэт Ганны Бальдаўф (Anna Baltauf), які стаў вядомы пад назвай «Шакаладніца» (фр.: La belle chocolatière — «Цудоўная шакаладніца»; знаходзіцца ў Дрэздэнскай галерэі). Гэты партрэт неаднаразова капіяваўся і гравіраваўся.