(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Міжнародная асацыяцыя паветранага транспарту — Вікіпедыя Перайсці да зместу

Міжнародная асацыяцыя паветранага транспарту

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з IATA)
Міжнародная асацыяцыя паветранага транспарту
Краіна
Адміністрацыйны цэнтр
Тып арганізацыі гандлёвая асацыяцыя[d]
Заснаванне
Дата заснавання 19 красавіка 1945
Галіна business and professional associations, unions[d]
iata.org (англ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міжнародная асацыяцыя паветранага транспарту, ІАТА (англ. International Air Transport Association, скар. IATA) — гандлёвая асацыяцыя сусветных авіякампаній, якая была заснавана ў 1945 годзе. ІАТА была створана як картэль, бо, акрамя ўстанаўлення тэхнічных стандартаў для авіякампаній, ІАТА таксама арганізоўвала канферэнцыі па пошлінам, якія служылі форумам для вызначэння цэн.[2]

У 2016 годзе 290 авіякампаній, у першую чаргу буйных перавозчыкаў, якія прадстаўляюць 117 краін, якія ўваходзяць у ІАТА займалі прыблізна 82 % ад агульнай колькасці паветраных перавозак.[3][4] ІАТА падтрымлівае дзейнасць авіякампаній і дапамагае сфармуляваць галіновую палітыку і стандарты. Штаб-кватэра арганізацыі знаходзіцца ў Канадзе ў горадзе Манрэаль, выканаўчыя офісы знаходзяцца ў Жэневе, Швейцарыя.[5]

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

ІАТА была створана ў красавіку 1945 года ў Гаване на Кубе. Гэта правапераемнік Міжнароднай асацыяцыі паветранага руху, якая была створана ў 1919 годзе ў Гаазе, Нідэрланды.[6] На момант заснавання ІАТА складалася з 57 авіякампаній з 31 краіны. Большая частка ранніх работ ІАТА была тэхнічнай, і ІАТА ўнесла свой уклад у нядаўна створаную Міжнародную арганізацыю грамадзянскай авіяцыі (ICAO), што знайшло сваё адлюстраванне ў дадатках Чыкагаскай канвенцыі — міжнароднага дагавора, які і сёння рэгулюе тэхніку міжнародных паветраных перавозак.

Чыкагская канвенцыя не прывяла да адзінага меркавання наконт эканамічнага рэгулявання авіякампаній. Па словах Уорэна Кофлера, ІАТА была сфарміравана для запаўнення ўзніклай пустаты і забеспячэння міжнародных авіяперавозчыкаў механізмам фіксацыі цэн.[7]

У канцы 1940-х гадоў ІАТА пачала праводзіць канферэнцыі, каб вызначыць цэны на міжнародныя авіяпералёты. Сакратар ІАТА Джуліян Газдзік заявіў, што арганізацыя імкнецца фіксаваць цэны на разумным узроўні з улікам кошту аперацый, каб забяспечыць авіякампаніям разумны прыбытак.[8]

У 1947 годзе, у той час, калі шмат авіякампаній былі дзяржаўнымі і прыносілі страты, ІАТА дзейнічала ў якасці картэля, якому ўрады даручылі ўсталяваць фіксаваную структуру тарыфаў, якая пазбягала канкурэнцыі па цэнах. Першая канферэнцыя па транспарце была праведзена ў 1947 годзе[9] ў Рыа-дэ-Жанейра, дзе была дасягнута адзінагалосная згода па каля 400 рэзалюцыях. Генеральны дырэктар ІАТА Уільям Хілдрэд распавёў, што каля 200 рэзалюцый на канферэнцыі ў Рыа-дэ-Жанейра былі звязаны са стварэннем адзінай структуры тарыфаў, якія спаганяюцца пры міжнародных паветраных перавозках.[10]

Амерыканскі Савет па грамадзянскай авіяцыі не ўмяшаўся, каб спыніць фіксацыю цэн ІАТА, і ў 1954 годзе прафесар права Луіс Браўн Шварц асудзіў бяздзейнасць калегіі як «адмаўленне ад судовай адказнасці».[11]

У пачатку 1950-х гадоў рэжым фіксацыі коштаў ІАТА прымусіў авіякампаніі паспрабаваць дыферэнцавацца па якасці свайго пасажырскага досведу.[12] ІАТА адказала накладаннем строгіх абмежаванняў на якасць авіякампаніі. У 1958 годзе ІАТА выдала афіцыйную пастанову, якая забараняе авіякампаніям падаваць пасажырам эканом-класа бутэрброды з «раскошнымі» інгрэдыентамі.[13][14] Эканаміст Вальтэр Адамс заўважыў, што абмежаваная канкурэнцыя ў сферы паслуг, дазволеная ІАТА, як правіла, скіроўвае трафік ад аднаго авіяперавозчыка да іншага, нераўнамерна павялічваючы агульны рынак паветранага транспарту.[15]

З 1956 па 1975 год пастановы ІАТА абмяжоўвалі камісіі турагента ў памеры 7 % ад кошту авіябілета. Юрыст Кенэт Элзінга сцвярджаў, што ліміт камісій ІАТА наносіць шкоду спажыўцам, памяншаючы стымул для турагентаў прапаноўваць палепшаныя паслугі для спажыўцоў.[16]

У 1982 годзе ІАТА была апісана як «сусветны авіяцыйны картэль».[2] ІАТА карысталася імунітэтам ад антыманапольнага заканадаўства ў некалькіх краінах.[7]

У 2006 годзе Міністэрства юстыцыі ЗША прыняло загад аб зняцці антыманапольнага імунітэту з тарыфных канферэнцый ІАТА.[17][18]

У перыяд са студзеня 2007 года па чэрвень 2008 года цана на нафту амаль утрая была павялічана ў сувязі са спекуляцыямі на рынку. З-за такога незвычайнага росту цэн авіяцыйная прамысловасць моцна пацярпела, і ў выніку дзевяць авіякампаній збанкрутавалі, адбылося амаль 14 000 звальненняў. Асацыяцыя паветранага транспарту прызначыла Дэвіда Фускуса для кіравання крызісам і правядзення кампаній з мэтай пераарыентацыі коштаў на паліва і спекуляцый на нафце, што ў выніку прывяло да зніжэння кошту нафты на 35 %.[19][20]

У сакавіку 2020 года пандэмія COVID-19 перапыніла звычайныя палёты па ўсім свеце. Адразу пасля гэтага большасць авіякампаній з-за палітыкі фізічнага дыстанцыявання, якая праводзілася нацыянальнымі ўрадамі, паменшыла загрузку месцаў, выключыўшы продаж сярэдняга крэсла. У сярэднім гэта зніжэнне склала 62 % ад нармальнай нагрузкі, што значна ніжэй за ўзровень бясстратнасці ІАТА ў 77 %. Згодна з разлікамі, праведзеным ІАТА, тарыфы павінны вырасці на 54 %, калі б перавозчык выйшаў на ўзровень бясстратнасці. Паўночнаамерыканскія перавозчыкі, такія як WestJet, Air Canada і American Airlines, планавалі аднавіць звычайныя продажы з 1 ліпеня 2020 года.[21] Гэта кіруемая галіной палітыка атрымала неадкладны адпор з боку некаторых канадцаў, у тым ліку тых, хто адчуў сябе ашуканым, у той час як міністр транспарту Марк Гарно адзначыў, што «патрабаванне да інтэрвалу на борце з’яўляецца толькі рэкамендацыяй, а не абавязкам», у той час як Міністэрства транспарту Канады, якое ён узначальвае, палічыла фізічнае дыстанцыяванне прафілактычным сродкам сярод ключавых станоўчых момантаў у кіраўніцтве, падрыхтаваным для канадскай авіяцыйнай прамысловасці.[22]

У першы тыдзень сакавіка 2021 года Мухамад Алі Альбакры быў прызначаны старэйшым віцэ-прэзідэнтам па кліенцкіх, фінансавых і лічбавых паслугах ІАТА, замяніўшы Алекса Паповіча.[23] У сувязі з пандэміяй COVID-19 ІАТА абвясціла аб сваім мабільным дадатку ІАТА Travel Pass, каб дапамагчы падарожнікам выконваць розныя патрабаванні змененай палітыкі палётаў розных урадаў.[24][25]

Асноўныя напрамкі дзейнасці

[правіць | правіць зыходнік]

Бяспека

[правіць | правіць зыходнік]

ІАТА заяўляе, што бяспека з’яўляецца прыярытэтам нумар адзін.[26] Асноўным інструментам бяспекі з’яўляецца Аудыт аператыўнай бяспекі ІАТА (англ. ІАТА Operational Safety Audit, скар. IOSA). IOSA таксама была санкцыянаваная на дзяржаўным узроўні некалькімі краінамі. У 2017 годзе ў авіяцыі быў адзначаны самы бяспечны год у гісторыі, перасягнуўшы папярэдні рэкорд, усталяваны ў 2012 годзе. Колькасць авіяцыйных здарэнняў з новымі самалётамі заходняй вытворчасці па ўсім свеце складае адной аварыі на кожныя 7,36 мільёна рэйсаў.[27] У чэрвені 2014 года ІАТА стварыла спецыяльную камісію для вывучэння мер па адсочванні самалётаў у палёце ў рэжыме рэальнага часу. Гэты крок быў адказам на бясследнае знікненне рэйса Malaysia Airlines 370 8 сакавіка 2014 года.[28]

Спрашчэнне вядзення бізнесу

[правіць | правіць зыходнік]

Спрашчэнне вядзення бізнесу[29] было запушчана ў 2004 годзе. Гэтая ініцыятыва ўвяла шэраг найважнейшых канцэпцый у пасажырскія перавозкі, уключаючы электронны білет[30] і пасадачны талон са штрых-кодам. У рамках ініцыятывы Fast Travel ўкараняецца мноства іншых інавацый, у тым ліку шэраг варыянтаў багажу з самаабслугоўваннем.

У 2012 годзе была запушчана інавацыйная праграма — New Distribution Capability.[31] Яна заменіць стандарт абмену паведамленнямі EDIFACT, які яшчэ існаваў да Інтэрнэта, і па-ранейшаму з’яўляецца асноўным каналам турагенцтваў, і заменіць яго стандартам XML.[32] Гэта дазволіць прапаноўваць пакупнікам высокіх вуліц той самы выбар, што і тым, хто бранюе квіткі непасрэдна праз сайты авіякампаній.[33][34]

Навакольнае асяроддзе

[правіць | правіць зыходнік]

Члены ІАТА і ўсе зацікаўленыя бакі галіны дамовіліся аб трох паслядоўных экалагічных мэтах:[35][36]

  1. Сярэдняе павышэнне паліўнай эфектыўнасці на 1,5 % у год з 2009 па 2020 год
  2. Абмежаванне чыстых выкідаў вугляроду авіяцыяй з 2020 года (вугляродна-нейтральны рост)
  3. Скарачэнне на 50 % чыстых выкідаў авіяцыйнага вугляроду да 2050 года ў параўнанні з узроўнем 2005 года.

На штогадовым агульным сходзе ІАТА ў Кейптаўне, Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка 2013 года члены пераважнай большасцю ўхвалілі рэзалюцыю «Рэалізацыя стратэгіі авіяцыйнага вугляродна-нейтральнага росту (CNG2020)». Прадстаўнік Еўрапейскай федэрацыі транспарту і навакольнага асяроддзя раскрытыкаваў рэзалюцыю за тое, што яна разлічвае на кампенсацыю вугляроду замест прамога скарачэння выкідаў вугляроду ў авіяцыі.

Паслугі

[правіць | правіць зыходнік]

ІАТА прадастаўляе кансультацыйныя і навучальныя паслугі ў розных галінах.

Публікацыі і стандарты

[правіць | правіць зыходнік]

Шэраг стандартаў вызначаны пад эгідай ІАТА. Адным з найбольш важных з’яўляецца ІАТА DGR для перавозкі небяспечных грузаў (HAZMAT) па паветры.

Зноскі

  1. ↑ International Air Transport Association // 20th Century Press Archives — 1908. Праверана 9 ліпеня 2021.
  2. ↑ а б Hannigan, John A. (1982). "Unfriendly Skies: The Decline of the World Aviation Cartel". The Pacific Sociological Review. 25 (1): 107–136. doi:10.2307/1388890. ISSN 0030-8919.
  3. ↑ Delivering COVID-19 vaccines safely will be the ‘mission of the century’ for air cargo industry.
  4. ↑ IATA: Squeeze on airline operating profit margins intensified in Q2 2018.
  5. ↑ International Air Transport Association. CAPA Centre for Aviation.
  6. ↑ "International Air Transport Association (IATA) - OECD" (PDF).
  7. ↑ Gazdik, J.G. Rate-Making and the IATA Traffic Conferences . Journal of Air Law and Commerce, vol. 16, no. 3, Summer 1949, p. 298—322.
  8. ↑ ATPCO corporate history. Airline Tariff Publishing Company.
  9. ↑ Hildred, William P. «International Air Transport Association: II.» Air Affairs, vol. 2, no. 3, July 1948, p. 364—379.
  10. ↑ "Legal Restriction of Competition in the Regulated Industries: An Abdication of Judicial Responsibility". 67 (3). 1954. {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  11. ↑ "Cartels as efficient productive structures". {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  12. ↑ "Sandwich Settlement".
  13. ↑ Tauber, Ronald S. Enforcement of IATA Agreements. Harvard International Law Journal, vol. 10, no. 1, Winter 1969, p. 1-33.
  14. ↑ "The Role of Competition in the Regulated Industries". {{cite journal}}: Шаблон цытавання journal патрабуе |journal= (даведка)
  15. ↑ Elzinga, Kenneth G. The Travel Agent, the IATA Cartel, and Consumer Welfare. Journal of Air Law and Commerce, vol. 44, no. 1, 1978, p. 47.
  16. ↑ DOT-OST-2006-25307-003.
  17. ↑ The future of the postal sector in a digital world.
  18. ↑ Stop Oil Speculation Now (англ.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 12 ліпеня 2021. Праверана 30 чэрвеня 2021.
  19. ↑ Public Relations Cases(англ.).
  20. ↑ "WestJet and Air Canada to start selling middle seat on flights as of July 1". The Globe and Mail Inc. 26 June 2020.
  21. ↑ "Critics not on board with airlines' decision to relax in-flight physical distancing during COVID-19". CBC. 28 June 2020.
  22. ↑ Who's Who: Who’s Who: Muhammad Ali Albakri, IATA senior vice president for customer, financial and digital services (англ.).
  23. ↑ IATA Travel Pass will be available on Apple Store in mid-April (англ.).
  24. ↑ The International Air Transport Association has announced that a new travel pass app will launch on Apple iPhone in April.
  25. ↑ Safety (англ.).
  26. ↑ "2017 was the safest year in aviation history – but which was the deadliest?".
  27. ↑ "IATA wants new airline tracking equipment". Архівавана з арыгінала 14 ліпеня 2014. Праверана 30 чэрвеня 2021.
  28. ↑ Gouldman, Anna (25 April 2005). "Airlines to Scrap Paper Tickets by 2007: Industry Feedback".
  29. ↑ Greenwood, Gemma (27 August 2007). "IATA makes final paper ticket order".
  30. ↑ Boehmer, Jay (18 October 2012). "IATA Votes To Adopt New Distribution Standards".
  31. ↑ IATA. Cargo-XML Standards: Modernizing air cargo communication.
  32. ↑ Vanasse, Zachary-Cy (1 May 2013). "New Distribution Capability Or New Industry Model?". Архівавана з арыгінала 6 мая 2013. Праверана 30 чэрвеня 2021.
  33. ↑ Orukpe, Abel. "IATA urges stakeholders to collaborate, give passengers value". Архівавана з арыгінала 15 сакавіка 2013. Праверана 30 чэрвеня 2021.
  34. ↑ "Carbon-Neutral Growth by 2020". IATA. Архівавана з арыгінала 14 красавіка 2021. Праверана 30 чэрвеня 2021.
  35. ↑ Climate Change(недаступная спасылка). IATA. Архівавана з першакрыніцы 27 чэрвеня 2021. Праверана 30 чэрвеня 2021.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Міжнародная_асацыяцыя_паветранага_транспарту&oldid=4819937"