Бернар Жэрмен дэ Ласепед

Бернар Жэрмен Эцьен дэ ла Віль, граф дэ Ласепед
фр.: Bernard Germain Étienne de Laville-sur-Illon, comte de Lacépède (parfois appelé de la Cépède
Дата нараджэння	26 снежня 1756(1756-12-26)[…]
Месца нараджэння	Ажэн, Гіень, Каралеўства Францыя
Дата смерці	6 кастрычніка 1825(1825-10-06)[…] (68 гадоў)
Месца смерці	Épinay-sur-Seine[d], Рэстаўрацыя Бурбонаў
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	палітык, заолаг, кампазітар, натураліст, іхтыолаг, прафесар, пісьменнік, арнітолаг, герпетолаг
Навуковая сфера	іхтыялогія
Месца працы	Парыжскі ўніверсітэт
Член у	Парыжскае філаматычнае таварыства[d] Лонданскае каралеўскае таварыства Шведская каралеўская акадэмія навук Французская акадэмія навук Les Neuf Sœurs[d] Масонства Парыжская медыцынская акадэмія[d] Баварская акадэмія навук Société nationale des Antiquaires de France[d] Турынская акадэмія навук[d] Académie des sciences, lettres et arts d'Agen[d]
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства
Подпіс
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сістэматык жывой прыроды
Даследчык, які апісаў шэраг заалагічных таксонаў. Для ўказання аўтарства, назвы гэтых таксонаў суправаджаюць абазначэннем «Lacépède». Старонка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы

Бернар Жэрмен Эцьен дэ ла Віль, граф дэ Ласепед (фр.: Bernard Germain Étienne de Laville-sur-Illon, comte de Lacépède (parfois appelé de la Cépède); 26 снежня 1756 — 6 кастрычніка 1825) — французскі іхтыёлаг і дзяржаўны дзеяч.

Па рэкамендацыі Бюфона і Дабантона, быў зроблены наглядчыкам у прыродазнаўчым кабінеце каралеўскага саду. Пасля рэвалюцыі ён стаў прафесарам натуральнай гісторыі, у 1791 дэпутатам, затым сенатарам, вялікім канцлерам ордэна Ганаровага легіёна, у 1809 г. міністрам, а па вяртанні Бурбонаў — пэрам Францыі. З яго прыродазнаўчагістарычных твораў, якія сабраў Дэмарэ (11 тамоў, П. 1826—1833), найважнейшыя: «Histoire quadrupèdes ovipares et des serpents» (4 т., Парыж, 1788—1789); працяг Бюфонаўскай «Histoire naturelle des reptiles» (2 т., Парыж, 1788); «Histoire nat. des poissons» (5 т., Парыж, 1798—1805 — важная ў свой час работа); « Hist. nat. des cétacées» (Парыж, 1804). Класіфікацыя Ласепеда была вельмі недасканалая, але працы яго адрозніваліся дбайным апісаннем відаў. Ён напісаў таксама некалькі раманаў, музычных п’ес і «Poétique de la musique» (Парыж, 1785). Пасля смерці яго выйшлі «Hist. natur. de l’homme» (Парыж, 1827), з «Eloge» аўтара (складальнік Кюўе), і «Les âges de la nature» (П. 1830).

Ласепед быў таксама масонам і ўваходзіў у найвялікшую масонскую ложу «Дзевяць Сясцёр».