рэдкі
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]рэ́дкі
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- недастаткова густы, вадзяністы ◆ Рэдкі кісель. Рэдкая смятана. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 717. — 968 с.
- які складаецца з далёка размешчаных адзін ад аднаго частак, не густы; не шчыльны ◆ Рэдкая барада. Рэдкія зубы. Рэдкі невад.
- размешчаны на вялікай адлегласці адзін ад аднаго ◆ Рэдкія паўстанкі.
- які складаецца з аддаленых адзін ад аднаго момантаў ◆ Рэдкія стрэлы. Рэдкі пульс.
- які паўтараецца, адбываецца, з’яўляецца праз вялікія прамежкі часу ◆ Рэдкая з’ява. Рэдкі госць. Рэдкі чалавек. Рэдка бачыцца. Рэдкія металы.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??