keleier

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « keloù » hag an dibenn-ger « -ier » gant ur pebeiladur vogalennek.

Furm anv-kadarn

keleier /kɛˈlɛjːɛr/

1. Furm lies an anv-kadarn keloù.
   • Un tammig tenn-alan e porzh ar vered da selaou sekretour an ti-kêr oc'h embann, war ar groaz, ar c'heleier eo mat da bep unan o c'hlevet evit ar pezh a sell ouzh buhez ar gomun... — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 46.)

Troidigezhioù

• galleg : nouvelles ^(fr)