kriadenn
Neuz
Brezhoneg
Anv-kadarn
kriadenn /kriˈɑːdɛn/ benel (furm vihanaat : kriadennig, liester : kriadennoù)
- Son skiltr pe skiltroc'h taolet gant ar vouezh diwar ur fromadenn, ur spontadenn, ur boan pe evit bezañ klevet a-bell.
- Ha daoust d’he c’hriadennoù ha d’he daeroù, he c’hasas d’ar c’hoad, hag he lakaas noazh-puilh, hag he stagas eus troad ur wezenn d’al loened gouez da debriñ, KAB 1/135
- P'edont o tistreiñ, e klevjont ur griadenn, mes ne weljont den ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 223.)
- leuskel ur griadenn