peurliesañ
Neuz
Brezhoneg
Adverb
peurliesañ /pœrliˈesːã/
- An darn vrasañ eus an amzer
- Peurliesan e kargent gwin-ardant, goude bezañ paeet, e Frañs, ar gwirioù dleet evit kas evaj er-maez eus ar vro : ur vicher oa hounnezh. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 21.)
- [...]. Ha peurliesa, elec'h digeri e c'henou, e vefe gwelloc'h d'ezan, ober eur skoulm pe zaou war beg e deod ; [...]. — (Ivon Krog, Klenved ar Medalennou, Ti-moulerez Sant-Gwilherm, Sant-Brieg, 1909, p. 19.)
- Ha dre-holl ar mor, ar mor a-wechou madelezus, karantezus evel eur bugelig, peurliesa rust ha dirollet. — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 8.)
- [...], petra bennak ne gemere ket kalz tra digant tud an ti, ugent real ar peurliesañ, [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 11.)
- Ar veuc'h a veze, peurliesañ, ur pezh fall a zaou wenneg toull, ur votezig vitous pe un draig dister bennak. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 202.)
- Ar peurliesañ, ha zoken ouzh taol, e vane ken didrouz hag un tartouz o krignat gloan e don ur pres, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 30.)
- Peurliesañ e veze gant e vreur henañ, Teliav, paeron Levenez. — (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, eil emb. 1975, p. 81.)
- Lezet e veze al labour-se gant un darbarer bennak, peurliesañ un darbarerez, studierez pe get, a zeue da reiñ sikour. — (Pêr Denez, Glas evel daoulagad c'hlas na oant ket ma re, Al Liamm, 1979, p. 23.)
- [...], rochedoù limestra ha togoù kern-uhel du-pod evel ma vez peurliesañ ar seurt togoù-se [...]. — (Jakez Konan, Lannevern e kañv ha danevelloù all, Al Liamm, 1980, p. 47.)
- Traoù eus ar mor peurliesañ, gant un tamm kig-moc'h bep an amzer, kouskous, kig-ha-farz ha krampouezh lardet. — (Goulc'han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, p. 8.)
Gerioù heñvelster
Troidigezhioù
- galleg : généralement (fr) , la plupart du temps (fr) , le plus souvent (fr)