tenn

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

(Furm verb) Savet diwar tenn-, pennrann ar verb tennañ, hep dibenn-ger.

Anv-gwan

Derez	Furm
Derez-plaen	tenn
Derez-uheloc'h	tennoc'h
Derez-uhelañ	tennañ
Derez-estlammiñ	tennat

tenn /ˈtɛnː/

1. Diaes ha skuizhus.

Deveradoù

• tennder

Gerioù kevrennek

• didenn
• leun-tenn

Troioù-lavar

• bezañ tenn war e vegel

Troidigezhioù

• galleg : difficile ^(fr) , ardu ^(fr) , rude ^(fr)
• italianeg : difficile ^(it) benel ha gourel, difficili ^(it) liester

Anv-kadarn 1

tenn /ˈtɛnː/ benel (liester tennoù)

1. Loened-tenn a zo sterniet a-gevret ouzh ur c'harr, un arar...

   • N'eo ket tenn Jakez eo honnezh, geo? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 514.)

   un denn-gezeg

2. kas an denn: labourat gant un denn-gezeg
   • Ar merc'hed eus du-mañ a gas an denn koulz hag ar baotred. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 514.)
3. disac'hañ an denn : en em dennañ eus ur blegenn fall.
   • Ar Vretoned a vez kontet warne da zisac’hañ an denn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 514.)

Troidigezhioù

• galleg : attelage ^(fr)

Anv-kadarn 2

tenn /ˈtɛnː/ gourel (liester tennoù)

1. Taol (fuzuilh).
   • Ne soubljont o fennoù na dirak gourdrouzoù, na dirak krizder, na dirak tennoù ar Republikaned. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 127.)
   • Ur manac'h yaouank-flamm, hag a yoa o chom er penn pellañ eus ar gouent, a zihunas o klevet an tennoù fuzuilh kentañ. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 38.)
   • Kostez !... eme al louarn pa oa aet an tenn en e revr. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 268.)
2. krozal, strakal, a ra an tenn(où)
   • An tenn a grozas. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 142.)
   • An tennoù raktal da strakal gant ar flamm. — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 161.)
3. tennañ un tenn
   • [...], e oue laosket varn-han daou-ugent tenn fuzil enn eun taol..... — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 19.)
4. reiñ un tenn da ub
   • Hemañ a roio dit eun tenn ez troad treuzelleg. — O ! me a redo memeus tra ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 542.)
5. tenn anal
   • Ober un tenn anal, un tenn-alan

Gerioù kevrennek

• tenn-roued
• war-hed-tenn

Troioù-lavar

• mont an tenn er c'hleuz

Troidigezhioù

• galleg : tir ^(fr)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	tenn
dre vlotaat	denn
dre c'hwezhañ	zenn
dre galetaat	digemm
amreizh	digemm

tenn /ˈtɛnː/

1. Furm ar verb tennañ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
   • Neuze eus e c'hodell e tenn ur vouestl arc'hant. — (Frañsez-Vari Klec'h, Hunvre ann Duk a Vreiz, Iann Pevare, e-barzh Bleuniou-Breiz, Th. Clairet, Kemperle, 1862, p. 202.)
   • Paotr ar c'hezeg a denn tennoù gant e skourjez. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 34.)
2. Furm ar verb tennañ en eil gour unan an doare-gourc'hemenn.
   • Kemener, kemenerig,
     Tenn da fri 'maez un tammig ! — (Ar C'horred, er Barzhaz Breizh.)