Secesija (umjetnost)

U umjetnosti, secesija (njemački: Sezession) obuhvata više modernističkih umjetničkih grupa koje su se odvojile (odatle i ime) od službene akademske umjetnosti i njene administracije krajem 19. i početkom 20. stoljeća.

Kazimierz Stabrowski, Paun (1908), Nacionalni muzej u Varšavi. Primjer poljske secesionističke umjetnosti, vrlo ukrašena, simbolička kompozicija koja djeluje fantastično u kombinaciji s elementima Art Nouveaua.

Prva secesija od službene politike desila se u Francuskoj, kad je 1890. ustanovljen "Salon au Champs-de-Mars", na čijem su čelu bili slikari Ernest de Meissonnier i Pierre Puvis de Chavannes. U narednim godinama umjetnici u raznim evropskim zemljama preuzeli su ovaj impuls, prvenstveno u Njemačkoj, Austro-Ugarskoj i Belgiji, koje su se "odvojile" od tradicionalnih umjetničkih pokreta i prihvatile napredne stilove. Prva secesija izvan Francuske desila se u Münchenu 1892, a slijedila ju je Bečka secesija 5 godina kasnije.

Najpoznatiji secesionistički pokret bila je upravo Bečka secesija (1897), u koju je bio uključen i Gustav Klimt kao njen predvodnik. On je davao prednost kitnjastom stilu Art Nouveau-a nad preovlađujućim stilovima tog vremena. Stil ovih umjetnika, kakav je prakticiran u Austriji, poznat je kao Sezessionstil (stil secesije).

Georg Hirth, urednik i izdavač Jugenda (Mladost) od 1896. do svoje smrti 1916, skovao je naziv "secesija" da predstavi duh raznih modernih i reakcionarnih pokreta u tom periodu. Ova ideja kasnije je ponovo razmatrana u objavljenom radu Hans-Ulricha Simona (Sezessionismus. Kunstgewerbe in literarischer und bildender Kunst, 1976), koji kaže da je niz secesija u Evropi krajem 19. i početkom 20. stoljeća zajedno osnovao pokret "secesionizam", koji se pojavio i u likovnoj umjetnosti i u književnosti tog razdoblja. U okviru secesijskog pokreta djelovali su slikari, vajari pa čak i arhitekte, koji su se okrenuli od zvanične umjetnosti. Tražili su objedinjenu koncepciju umjetnosti i pokušali da naprave sintezu svih umjetnosti. Na primijenjenu umjetnost posebno je utjecala umjetnost secesije.

Glavne secesije u vizualnoj umjetnosti

• Pariz: Nacionalno društvo lijepih umjetnosti (francuski: Société Nationale des Beaux-Arts), ustanovljeno 1890.
• München: Minhenska secesija (1892)
• Beč: Bečka secesija (1897)
• Berlin: Berlinska secesija (1898)
• Köln: Odvojeni savez zapadnonjemačkih ljubitelja umjetnosti i umjetnika, (njemački: Sonderbund westdeutscher Kunstfreunde und Künstler, 1909)

Vanjski linkovi

• Art directory

Bibliografija

• Hans-Ulrich Simon: Sezessionismus. Kunstgewerbe in literarischer und bildender Kunst, J. B. Metzlersche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart, 1976; ISBN 3-476-00289-6