(Translated by https://www.hiragana.jp/)
SCIN - Wikipedia Idi na sadržaj

SCIN

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
SCIN
Dostupne strukture
PDBPretraga ortologa: PDBe RCSB
Spisak PDB ID kodova

3FG6, 5A1K, 5A1M

Identifikatori
AliasiSCIN
Vanjski ID-jeviOMIM: 613416 MGI: 1306794 HomoloGene: 36296 GeneCards: SCIN
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 7 (čovjek)
Hrom.Hromosom 7 (čovjek)[1]
Hromosom 7 (čovjek)
Genomska lokacija za SCIN
Genomska lokacija za SCIN
Bend7p21.3Početak12,570,577 bp[1]
Kraj12,660,182 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 12 (miš)
Hrom.Hromosom 12 (miš)[2]
Hromosom 12 (miš)
Genomska lokacija za SCIN
Genomska lokacija za SCIN
Bend12|12 B1Početak40,109,768 bp[2]
Kraj40,184,227 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije
Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena
Molekularna funkcija calcium ion binding
phosphatidylserine binding
actin filament binding
1-phosphatidylinositol binding
actin binding
phosphatidylinositol-4,5-bisphosphate binding
vezivanje iona metala
Ćelijska komponenta citoplazma
cell cortex
brush border
Egzosom
citoskelet
podosome
međućelijske veze
projekcija ćelije
ćelijska membrana
GO:0009327 makromolekulani kompleks
Biološki proces sequestering of actin monomers
regulation of chondrocyte differentiation
actin nucleation
actin filament severing
positive regulation of actin nucleation
positive regulation of secretion
actin filament capping
positive regulation of apoptotic process
positive regulation of megakaryocyte differentiation
negative regulation of cell population proliferation
calcium-ion regulated exocytosis
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_001112706
NM_033128

NM_001146196
NM_009132

RefSeq (bjelančevina)

NP_001106177
NP_149119

NP_001139668
NP_033158

Lokacija (UCSC)Chr 7: 12.57 – 12.66 MbChr 12: 40.11 – 40.18 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Scinderin (poznat i kao adseverin) jest protein koji je kod ljudi kodiran genom SCIN.[5]

Aminokiselinska sekvenca

[uredi | uredi izvor]

Dužina polipeptidnog lanca je 715 aminokiselina, а molekulska težina 80.489 Da.[6]

1020304050
MARELYHEEFARAGKQAGLQVWRIEKLELVPVPQSAHGDFYVGDAYLVLH
TAKTSRGFTYHLHFWLGKECSQDESTAAAIFTVQMDDYLGGKPVQNRELQ
GYESNDFVSYFKGGLKYKAGGVASGLNHVLTNDLTAKRLLHVKGRRVVRA
TEVPLSWDSFNKGDCFIIDLGTEIYQWCGSSCNKYERLKANQVATGIRYN
ERKGRSELIVVEEGSEPSELIKVLGEKPELPDGGDDDDIIADISNRKMAK
LYMVSDASGSMRVTVVAEENPFSMAMLLSEECFILDHGAAKQIFVWKGKD
ANPQERKAAMKTAEEFLQQMNYSKNTQIQVLPEGGETPIFKQFFKDWRDK
DQSDGFGKVYVTEKVAQIKQIPFDASKLHSSPQMAAQHNMVDDGSGKVEI
WRVENNGRIQVDQNSYGEFYGGDCYIILYTYPRGQIIYTWQGANATRDEL
TTSAFLTVQLDRSLGGQAVQIRVSQGKEPVHLLSLFKDKPLIIYKNGTSK
KGGQAPAPPTRLFQVRRNLASITRIVEVDVDANSLNSNDVFVLKLPQNSG
YIWVGKGASQEEEKGAEYVASVLKCKTLRIQEGEEPEEFWNSLGGKKDYQ
TSPLLETQAEDHPPRLYGCSNKTGRFVIEEIPGEFTQDDLAEDDVMLLDA
WEQIFIWIGKDANEVEKKESLKSAKMYLETDPSGRDKRTPIVIIKQGHEP
PTFTGWFLGWDSSKW

Funkcija

[uredi | uredi izvor]

Scinderin je aktin-razdvajajući protein natporodice gelsolina .[7] Otkriven je u laboratoriji dr. Trifara na Univerzitetu u Ottawi, Kanada. Sekretinska tkiva su bogata scinderinom. U tim tkivima scinderin, protein ovisan o kalciju, regulira kortikalne aktinske mreže. Normalno sekretorne vezikule isključene su sa mjesta oslobađanja na plazmamembrani, zbog prisustva korine aktinske mreže. Tokom stimulacije ćelija, kalcijevi kanali se otvaraju, dopuštajući kalcijevim ionima da uđu u sekretornu ćeliju. Povećanje unutarćelijskog kalcija aktivira scinderin sa posljedičnim prekidanjem aktinske niti i lokalnom disocijacijom mreža aktinskih niti. To omogućuje kretanje sekretornih vezikula da oslobode mjesta na plazmamembrani.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000006747 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000002565 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ "Entrez Gene: SCIN scinderin".
  6. ^ "UniProt, Q9Y6U3" (jezik: engleski). Pristupljeno 28. 9. 2021.
  7. ^ Ghoshdastider, U; Popp, D; Burtnick, L. D.; Robinson, R. C. (2013). "The expanding superfamily of gelsolin homology domain proteins". Cytoskeleton. 70 (11): 775–95. doi:10.1002/cm.21149. PMID 24155256. S2CID 205643538.

Dopunska literatura

[uredi | uredi izvor]