orein

Baskijski

orein (mn. oreinak)

Deklinacija: orein

	Neodređeni (mugagabea)	Jednina (singularra)	Množina (plurala)
Absolutiv (absolutiboa)	orein	oreina	oreinak
Ergativ (ergatiboa)	oreinek	oreinak	oreinek
Dativ (datiboa)	oreini	oreinari	oreinei
Genitiv (genitiboa)	oreinen	oreinaren	oreinen
Komitativ (soziatiboa)	oreinekin	oreinarekin	oreinekin
Kauzal (motibatiboa)	oreinengatik	oreinarengatik	oreinengatik
Benefaktiv (destinatiboa)	oreinentzat	oreinarentzat	oreinentzat
Instrumental (instrumentala)	oreinez	oreinaz	oreinez
Inesiv (inesiboa)	oreinengan	oreinarengan	oreinengan
Alativ (adlatiboa)	oreinengana	oreinarengana	oreinengana
Terminativ (muga-adlatiboa)	oreinenganaino	oreinarenganaino	oreinenganaino
Direktiv (hurb.-adl.)	oreinenganantz	oreinarenganantz	oreinenganantz
Destinativ (adl. dest.)	oreinenganako	oreinarenganako	oreinenganako
Ablativ (ablatiboa)	oreinengandik	oreinarengandik	oreinengandik
Partitiv (partitiboa)	oreinik	—	—
Prolativ (prolatiboa)	oreintzat	—	—