Η παρούσα σελίδα προσπαθεί να δώσει σε όσους δεν έχουν νομικές γνώσεις μια γενική ιδέα των όσων ισχύουν σχετικά μετα πνευματικά δικαιώματα χρησιμοποιώντας έναν οδηγό παραδειγμάτων. Στοχεύει στονα βοηθήσει κάποιον να αποφασίσει αν μπορεί να επιφορτώσει μια εικόνα ή άλλο αρχείο πολυμέσων στα Commons. Αν κάνετε επανάχρηση εικόνων και ψάχνετε πως να χρησιμοποιήσετε το περιεχόμενο των Commons στο έργο σας, δείτε Commons:Επανάχρηση περιεχομένου εκτός του Wikimedia.
Τα Wikimedia Commons δέχονται μόνο ελεύθερο περιεχόμενο, δηλαδή εικόνες και άλλα πολυμέσα πουδεν είναι υποκείμενες σε περιορισμούς πνευματικών δικαιωμάτων που εμποδίζουν τονα χρησιμοποιηθούν από τον οποιονδήποτε, γιατον οποιονδήποτε σκοπό. Η χρήση τους ωστόσο μπορεί να περιορίζεται από ζητήματα πουδεν σχετίζονται μετα πνευματικά δικαιώματα, δείτε Commons:Non-copyright restrictions, καιη άδεια μπορεί να απαιτεί κάποιους ειδικούς όρους. Επίσης υπάρχει υλικό, του οποίου τα πνευματικά δικαιώματα έχουν λήξει σεμια χώρα ενώ ισχύουν σε κάποια άλλη. Κάποιες από τις λεπτομέρειες εξηγούνται παρακάτω. Τα Wikimedia Commons προσπαθούν να διασφαλίσουν ότι τέτοιοι περιορισμοί αναφέρονται στην σελίδα περιγραφής εικόνας. Ωστόσο, είναι ευθύνη αυτών πουτην χρησιμοποιούν να διασφαλίσουν ότι η χρήση του πολυμέσου είναι σύμφωνη μετην άδεια καιδεν παραβιάζει κάποιον εφαρμόσιμο νόμο.
που είναι κοινό κτήμα τουλάχιστον στις Ηνωμένες Πολιτείες καιστην χώρα από την οποία προέρχεται το έργο.
Τα Commons δεν δέχονται αιτιολογίες εύλογη χρήση: δείτε Commons:Fair use. Υλικό το οποίο διατίθεται αποκλειστικά υπό άδειες όχι για εμπορική χρήση (όπως η CC BY-NC-SA) επίσης δεν είναι αποδεκτές.
Η άδεια που ισχύει γιαμια εικόνα ή αρχείο πολυμέσων πρέπεινα αναφέρεται καθαρά στη σελίδα περιγραφής μετη χρήση μιας πινακίδας πνευματικών δικαιωμάτων. Όλες οι πληροφορίες που απαιτεί αυτή η άδεια πρέπεινα παρέχονται στη σελίδα περιγραφής. Οι πληροφορίες που δίνονται στη σελίδα περιγραφής θα πρέπει να είναι αρκετές ώστε να μπορούν τρίτοι να επιβεβαιώσουν την ισχύ της άδειας. Το καλύτερο είναι οι πληροφορίες να προστίθενται άμεσα, στη σύνοψη τη φόρμας φόρτωσης.
Εάν είστε κάτοχος πνευματικών δικαιωμάτων και θέλετε να επιβεβαιώσετε την άδεια, χρησιμοποιήστε τοπρότυπο emailγιανατο στείλετε μέσω VRT.
Μια άδεια πνευματικών δικαιωμάτων είναι μια τυπική άδεια που δηλώνει ποιος μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα προστατευόμενο έργο και πως μπορεί νατο χρησιμοποιήσει. Μια άδεια μπορεί να δοθεί μόνο από τον κάτοχο των πνευματικών δικαιωμάτων, ο οποίος είναι συνήθως ο δημιουργός του (φωτογράφος, ζωγράφος ή παρόμοιος).
Όλα τα αρχεία που υπόκεινται σε πνευματικά δικαιώματα (δεν είναι κοινό κτήμα) και βρίσκονται στα Commons πρέπει να διατίθενται μεμιαελεύθερη άδεια χρήσηςπουνα επιτρέπει στον οποιονδήποτε να χρησιμοποιήσει το υλικό για οποιονδήποτε σκοπό. Απλά γράφοντας ότι "το υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί ελεύθερα από οποιονδήποτε" ή κάτι παρόμοιο, δεν είναι αρκετό. Συγκεκριμένα, η άδεια πρέπεινα ικανοποιεί τους παρακάτω όρους:
Πρέπεινα επιτρέπεται η επανέκδοση και διανομή
Πρέπεινα επιτρέπεται η δημοσίευση παράγωγων έργων
Πρέπεινα επιτρέπεται η εμπορική χρήση του έργου
Η άδεια πρέπεινα είναι επ΄ αόριστο (δεν λήγει) καιμη ανακλήσιμη.
Η αναφορά όλων των δημιουργών ή των συνεισφερόντων σε ένα έργο μπορείνα απαιτηθεί σαν προϋπόθεση γιατα παραπάνω.
Η δημοσίευση των παράγωγων έργων κάτω από την ίδια άδεια μπορείνα απαιτηθεί
Η χρήση ανοιχτών μορφών χωρίς ψηφιακούς περιορισμούς διαχείρισης (DRM) μπορείνα απαιτηθεί.
Ορισμένες φορές, οι δημιουργοί επιθυμούν να εκδίδουν μια κατώτερης ποιότητας ή χαμηλότερης ανάλυσης έκδοση μιας εικόνας ή βίντεο υπό μιαελεύθερη άδεια χρήσης, ενώ εφαρμόζουν περισσότερο περιοριστικούς όρους σε εκδόσεις υψηλότερης ποιότητας. Είναι ακαθόριστοαν τέτοια διαφοροποίηση είναι νομικά βάσιμη, αλλά η πολιτική των Commons είναι να σέβεται τις προθέσεις των κατόχων πνευματικών δικαιωμάτων φιλοξενώντας μόνο την έκδοση κατώτερης ποιότητας.
Οι παρακάτω περιορισμοί δεν πρέπεινα επιβάλλονται στις εικόνες ή τα άλλα πολυμέσα:
Μη εμπορική, εκπαιδευτική, ή προσωπική χρήση αποκλειστικά.
Μόνο εύλογη χρήση.
Ειδοποίηση του δημιουργού απαιτείται, αντί να ζητείται, για όλες ή για κάποιες χρήσεις.
Για παράδειγμα, τα ακόλουθα γενικά δεν επιτρέπονται:
Στιγμιότυπα οθόνης λογισμικού πουδεν είναι υπό ελεύθερη άδεια. Ωστόσο, τα στιγμιότυπα οθόνης λογισμικού υπό την GPL ή παρόμοια άδεια ελεύθερου λογισμικού θεωρούνται γενικά εντάξει. Δείτε Commons:Screenshots.
Σαρώσεις ή αναπαραγωγικές φωτογραφίες έργων τέχνης που προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα, ειδικά εξώφυλλα βιβλίων, εξώφυλλα άλμπουμ/CD κ.λπ. Δείτε Commons:Derivative works.
Σύμβολα, λογότυπα κ.λπ. που προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα (Δεν πρέπει να συγχέονται μεταεμπορικά σήματα.)
Μοντέλα, μάσκες, παιχνίδια και άλλα αντικείμενα που αντιπροσωπεύουν ένα έργο που προστατεύεται από πνευματικά δικαιώματα, όπως ένας χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων ή ταινίας (και όχι απλώς ένας συγκεκριμένος ηθοποιός, ανεξάρτητα από έναν συγκεκριμένο ρόλο). Δείτε Commons:Derivative works.
Τα Commons επίσης προφανώς δέχονται έργα πουδεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο προστασίας πν. δικαιωμάτωμ (π.χ. υλικά που είναι κοινό κτήμα). Παρακαλούμε διαβάστε τη σχετική ενότητα παρακάτω.
Μπορείτε να προσφέρετε όσες άδειες χρήσης θέλετε για ένα αρχείο, εφόσον τουλάχιστον μία από αυτές' πληροί τα παραπάνω κριτήρια για ελεύθερες άδειες χρήσης. Για παράδειγμα, τα αρχεία ενδέχεται να έχουν άδεια χρήσης με Creative Commons Attribution-ShareAlike (ανταποκρίνεται στα κριτήρια) και Attribution-NonCommercial (δεν πληροί τα κριτήρια). Σε αυτό το παράδειγμα, οι επαναχρήστες θα έχουν την επιλογή να δημιουργούν παράγωγα χρησιμοποιώντας μια συμβατή άδεια χρήσης (ShareAlike) ή να χρησιμοποιούν διαφορετικό μοντέλο αδειοδότησης καινα περιορίζονται σεμη εμπορική χρήση. Ωστόσο, ένας εκ νέου χρήστης που επιλέγει το δεύτερο μπορεί ναμην ανεβάσει το παράγωγο έργο τουστα Commons, καθώς το Attribution-NonCommercial δεν πληροί τα κριτήρια για ελεύθερη άδεια χρήσης.
Η πολλαπλή αδειοδότηση μεμη-ελεύθερες άδειες μπορεί να είναι επιθυμητή για λόγους συμβατότητας με τις άδειες που καλύπτουν άλλα εγχειρήματα. Επίσης, η πολλαπλή αδειοδότηση επιτρέπει σε τρίτους να δημιουργήσουν παράγωγα έργα καινα διαθέσουν αυτά κάτω από μιαμη ελεύθερη άδεια, αν θέλουν - δηλαδή, δίνει στους δημιουργούς των παράγωγων έργων περισσότερη ελευθερία όσον αφορά την επιλογή της άδειας που θέλουν να χρησιμοποιήσουν γιατα έργα τους.
Η πολλαπλή άδεια χρήσης με περιοριστικές άδειες μπορεί να είναι επιθυμητή για συμβατότητα μετο σύστημα αδειοδότησης άλλων εγχειρημάτων. Επίσης, η πολλαπλή άδεια επιτρέπει στα άτομα που δημιουργούν παράγωγο έργο να κυκλοφορούν αυτό το έργο μόνο με περιοριστική άδεια, εάν το επιθυμούν—δηλαδή, δίνει στους δημιουργούς παράγωγων έργων «περισσότερη ελευθερία» ως προς την άδεια που μπορούν να χρησιμοποιήσουν γιατο έργο τους. Δείτε Commons:Multi-licensing.
Open Data Commons, για βάσεις δεδομένων με ελεύθερη άδεια όπου ταπεριεχόμενα είναι επίσης ελεύθερα ή διαθέσιμα με ελεύθερη άδεια ή δεν μπορούν να διαχωριστούν από τη βάση δεδομένων [1].
Σύνοψη των αδειών Creative Commons στο Wikimedia Commons
This icon means that the image license requires attribution, as such an image is created "BY" a certain person ("BY" is not an acronym in this case).
SA
This icon is for "Share Alike". It means that others may create derivative works but should publish their contributions under the same or compatible license as the original.
NC
This icon refers to a "Non-Commercial" license (not allowed on Commons)
ND
This icon refers to a "No-Derivatives" license (not allowed on Commons)
Και πάλι, έργα που είναι κοινό κτήμα είναι επίσης αποδεκτά (δείτε παρακάτω).
Παραδείγματα αδειών που χρησιμοποιούνται ευρέως στο ίντερνετ αλλά δεν επιτρέπονται στα Commons συμπεριλαμβάνουν:
Τις μη εμπορικές (Non-Commercial Only, NC) άδειες Creative Commons
Τις άδειες Creative Commons πουδεν επιτρέπουν Παράγωγα Έργα (No-Derivatives, ND)
Υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο σανεύλογη χρήση, εύλογη διακίνηση ή άλλες εξαιρέσεις του αμερικανικού νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων. (διαβάστε τους λόγους παρακάτω).
H GNU Free Documentation License (GFDL) δεν είναι πρακτική για φωτογραφίες και μικρά κείμενα, ειδικά σε εφημερίδες και περιοδικά, επειδή απαιτεί τη δημοσίευση τους μαζί μετο πλήρες κείμενο της άδειας. Έτσι, είναι προτιμότερο να δημοσιευτεί το έργο μεμια διπλή άδεια, προσθέτοντας στο GFDL μια άδεια που επιτρέπει τη χρήση της εικόνας ή του κειμένου εύκολα· μια άδεια Creative Commons, για παράδειγμα. Επίσης, μη χρησιμοποιείτε άδειες GPL και LGPL ως τις μόνες άδειες γιατα έργα σας αν μπορείτε νατο αποφύγετε, καθώς δεν είναι στην πραγματικότητα κατάλληλες για οτιδήποτε εκτός από λογισμικό.
GFDL is not permitted as the only acceptable license where all of the following are true:
The content was licensed on or after 15 October 2018. The licensing date is considered, not the creation or upload date.
The content is primarily a photograph, painting, drawing, audio or video.
The content is not a software logo, diagram or screenshot that is extracted from a GFDL software manual.
Όλες οι σελίδες περιγραφής των αρχείων που βρίσκονται στα commons πρέπει να πληροφορούν με σαφήνεια κάτω από ποια άδεια διατίθεται το έργο, και πρέπει να περιέχουν τις πληροφορίες που απαιτεί η άδεια (τον δημιουργό κλπ), καθώς και πληροφορίες πουθα επιτρέψουν σε τρίτους να επιβεβαιώσουν τη συγκεκριμένη άδεια (ένα σύνδεσμο προς τη σελίδα προέλευσης).
Συγκεκριμένα, οι ακόλουθες πληροφορίες πρέπεινα δίνονται στη σελίδα περιγραφής, ανεξάρτητα από τοαν τις απαιτεί η άδεια ή όχι:
ΤηνΠηγήτου υλικού. Αν αυτός πουτο ανέβασε είναι ο ίδιος δημιουργός του υλικού αυτό θα πρέπει να δηλώνεται ρητά. (π.χ. "Δικό μου έργο", "Ίδιο έργο", "πρωτότυπο έργο", "δημιουργία του επιφορτωτή" κλπ.) Διαφορετικά, παρακαλούμε περιλάβετε ένα σύνδεσμο προς τη σελίδα προέλευσης ή μια πλήρη βιβλιογραφική αναφορά αν είναι δυνατό. Σημείωση: Πράγματα όπως "μεταφέρθηκε από τη Βικιπαίδεια" γενικά δεν θεωρούνται δόκιμη πηγή εκτός αν εκεί είναι που δημοσιεύθηκε πρωταρχικά. Η πρωτογενής πηγές πρέπει να παρέχεται.
ΤοΔημιουργό της εικόνας ή του πολυμέσου. Για υλικά που αποτελούν κοινό κτήμα λόγω παρέλευσης των πνευματικών τους δικαιωμάτων, η ημερομηνία θανάτου του δημιουργού μπορεί να είναι επίσης κρίσιμη (δείτε τηνενότητα γιατο κοινό κτήμα παρακάτω). Μια γενική πινακίδα πνευματικών δικαιωμάτων που υπονοεί ότι ο επιφορτωτής είναι ο κάτοχος των δικαιωμάτων (π.χ. {{PD-self}}) δεν είναι υποκατάστατο για αυτή την απαίτηση. Οι μόνες εξαιρέσεις σε αυτό είναι ανο δημιουργός επιθυμεί να μείνει ανώνυμος ή σε κάποιες περιπτώσεις όταν ο δημιουργός είναι άγνωστος αλλά υπάρχουν αρκετές πληροφορίες που δείχνουν ότι το έργο είναι πραγματικά κοινό κτήμα (όπως η ημερομηνία δημιουργίας/δημοσίευσης).
Μικρότερης σημασίας, αλλά θα πρέπει πάντα να παραθέτονται αν είναι δυνατό:
Περιγραφή του περιεχομένου της εικόνας ή του πολυμέσου. Τι απεικονίζει; Πως δημιουργήθηκε;
Ηημερομηνίακαιοτόπος δημιουργίας. Για υλικό που αποτελεί κοινό κτήμα λόγω λήξης της περιόδου πνευματικών δικαιωμάτων, η ημερομηνία δημιουργίας μπορεί να είναι κρίσιμη (δείτε την ενότητα περί κοινού κτήματος παρακάτω).
Σε μερικές περιπτώσεις, ένα δημιούργημα (αρχείο πολυμέσων) μπορεί να έχει πολλές "πτυχές" που μπορούν και πρέπει να αδειοδοτηθούν: Κάθε πρόσωπο που συνεισέφερε ένα βασικό τμήμα του δημιουργήματος έχει πνευματικά δικαιώματα στο τελικό αποτέλεσμα, και όλοι οι συμμετέχοντες πρέπει να διαθέτουν τη συνεισφορά τους μεμια ελεύθερη άδεια - δείτε την σχετική σελίδα γιαταπαράγωγα έργα. Το θέμα όμως δεν είναι πάντα ξεκάθαρο καιη νομοθεσία μπορεί να διαφέρει από χώρα σε χώρα. Μερικά παραδείγματα για καλύτερη κατανόηση:
Για ένα μουσικό ηχογράφημα, οι παρακάτω πλευρές πρέπει να ληφθούν υπόψη:
Η σύνθεση της μελωδίας (δικαιώματα του συνθέτη)
Οι στίχοι (δικαιώματα του στιχουργού)
Η μουσική εκτέλεση (δικαιώματα των μουσικών εκτελεστών, τραγουδιστών κλπ)
Η ηχογράφηση (δικαιώματα τεχνικών/δισκογραφικής εταιρίας)
Γιατηνεικόνα ενός έργο τέχνης (επίσης εξώφυλλα βιβλίων κ.ο.κ.) τα πράγματα είναι παρόμοια:
Ο δημιουργός της πρωτότυπου καλλιτεχνήματος έχει δικαιώματα στα αντίγραφα καιτα παράγωγα έργα.
Ο φωτογράφος έχει δικαιώματα στη φωτογραφία, ανδεν είναι απλή αναπαραγωγή του πρωτότυπου.
Γιατην εικόνα ενός κτιρίου ή δημόσιας τέχνης (όπως ένα μνημειακό γλυπτό ή μια τοιχογραφία), σημειώστε ότι ο αρχιτέκτονας ή ο καλλιτέχνης μπορεί να διατηρεί δικαιώματα αν απεικονίζονται συγκεκριμένα αρχιτεκτονικά ή καλλιτεχνικά χαρακτηριστικά, αλλά επίσης δείτε Commons:Freedom of panorama.
Αυτή η κατάσταση είναι συχνά προβληματική, ανη πνευματική δημιουργία δεν είναι το κύριο περιεχόμενο της εικόνας ή δεν απεικονίζεται με ευκρίνεια: σε αυτή την περίπτωση, συνήθως μόνο ο δημιουργός της εικόνας (ηχογράφησης κλπ) έχει πνευματικά δικαιώματα. Για παράδειγμα, η φωτογραφία μιας ομάδας ατόμων μέσα σε ένα μουσείο μπορεί να απεικονίζει επίσης μερικούς πίνακες στους τοίχους. Σε αυτή την περίπτωση τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών των πινάκων δεν λαμβάνονται υπόψη. Η διάκριση πάντως δεν είναι και πολύ σαφής. Η πολιτική στη σελίδα Commons:De minimis έχει περισσότερες πληροφορίες γι΄αυτή την ιδέα.
Σημειώστε ότι η άδεια γιαόλατα τμήματα του έργου πρέπει να καθορίζεται καινα αναφέρεται ξεκάθαρα.
Σημειώστε επίσης ότι οι περισσότερες αναπαραγωγέςδεν επιτρέπουν στο πρόσωπου που κάνει την αναπαραγωγή να διεκδικήσει νέα πνευματικά δικαιώματα: ο δημιουργός μιας ψηφιακής "εικόνας"/"αναπαραγωγής" δεν έχει κανένα "νέο" πνευματικό δικαίωμα πάνω στο αποτέλεσμα της ψηφιακής αναπαραγωγής. Τα μόνα πνευματικά δικαιώματα που λαμβάνονται υπόψη είναι εκείνα της αρχικής εικόνας. Το ίδιο ισχύει καιγιαταστιγμιότυπα οθόνης.
Υλικό που διατίθεται βάσει αδείας όπως CC0 θεωρείται υλικό ισοδύναμο με κοινό κτήμα. Έργα με έλλειψη πρωτοτυπίας και διατάγματα είναι κοινό κτήμα. Λίγες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνήσεων των Ομοσπονδιακών ΗΠΑ, της Καλιφόρνιας, και της Φλόριντα θέτουν τα περισσότερα από τα έργα τους, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων από τα δημόσια έγγραφα ως κοινό κτήμα. Η οδηγία της Αγγλικής Βικιπαίδειας πάνω στο κοινό κτήμα ορίζει σαφέστερα αυτές τις πολλές εξαιρέσεις.
Τα Commons δέχονται υλικό που είναι κοινό κτήμα, δηλαδή δημιουργίες που επιτρέπονται από την παραπάνω εξαίρεση, ή πουδεν μπορούν να έχουν πνευματικά δικαιώματα, ή πουη περίοδος προστασίας των πνευματικών τους δικαιωμάτων έχει λήξει. Όμως η έννοια του "κοινού κτήματος" είναι περίπλοκη: οι νόμοι περί πνευματικής ιδιοκτησίας ποικίλλουν από χώρα σε χώρα, κι έτσι ένα έργο μπορεί να είναι "κοινό κτήμα" σεμια χώρα, αλλά κάτω από πνευματικά δικαιώματα σεμια άλλη. Έχουν υπογραφεί διάφορες διεθνείς συνθήκες, όπως ηΣυνθήκη της Βέρνηςγιατην Προστασία των Πνευματικών και Καλλιτεχνικών Δημιουργιών, που θέτουν ορισμένα κοινά σημεία, αλλά η καθεμιά χώρα μπορεί να θέσει δικούς της περιορισμούς. Ένας γενικός κανόνας είναι ότι ανο δημιουργός ενός έργου έχει πεθάνει πριν από 70 χρόνια ή περισσότερο, τα έργα του είναι κοινό κτήμα στη χώρα της οποίας υπήρξε πολίτης καιστη χώρα όπου εκδόθηκαν για πρώτη φορά τα έργα του. Αντο έργο είναι ανώνυμο ή συλλογικό (π.χ. μια εγκυκλοπαίδεια), τυπικά γίνεται κοινό κτήμα 70 χρόνια μετά τη χρονιά που εκδίδεται ή γίνεται προσιτό στο κοινό. Εάν ο δημιουργός είναι άγνωστος μετά από εκτεταμένη αναζήτηση, ένα έργο μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι κοινό κτήμα 120 χρόνια μετά τη δημιουργία (δείτε {{PD-old-assumed}}για περισσότερες λεπτομέρειες).
Πολλές χώρες χρησιμοποιούν έναν τέτοιο διάστημα πνευματικών δικαιωμάτων 70 ετών. Μια αξιοσημείωτη εξαίρεση είναι οιΗΠΑ. Λόγω ιστορικών συνθηκών, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν πιο περίπλοκους κανόνες:
Τα έργα που έχουν δημοσιευθεί πριν από το 1929 είναι κοινά.
Για έργα που εκδόθηκαν για πρώτη φορά πριν από το 1964, τα πνευματικά δικαιώματα διαρκούν 28 χρόνια μετά τη δημοσίευση, και επομένως λήγουν προς το παρόν εκτός εάν ο ιδιοκτήτης υποβάλει αίτηση ανανέωσης κατά τη διάρκεια του παραθύρου μεταξύ 27 και 28 ετών μετά τη δημοσίευση.< !--
-->
Εάν ανανεωθεί κατά τη διάρκεια αυτού του παραθύρου, τα πνευματικά δικαιώματα διαρκούν μέχρι τα95 χρόνια μετά την πρώτη δημοσίευση.
Η μεγάλη πλειονότητα των έργων που δημοσιεύτηκαν πριν από το 1964 έχουν γίνει κοινό κτήμα, αλλά είναι επιτακτική ανάγκη να διαπιστωθεί ότι τα πνευματικά δικαιώματα δεν ανανεώθηκαν. (Ο διαδικτυακός κατάλογος τουUS Copyright Office μπορεί να χρησιμοποιηθεί για αναζήτηση ανανεώσεων το 1978 ή μεταγενέστερα—χρήσιμο για έργα που εκδόθηκαν από το 1951 έως το 1963. Η Google διαθέτει σαρώσεις του έντυπου καταλόγου συμπεριλαμβανομένων έργων καταχωρισμένων από το 1923 έως το 1978 ).
Για έργα που εκδόθηκαν για πρώτη φορά πριν από το 1978: μέχρι 95 χρόνια μετά την πρώτη δημοσίευση.
Για έργα που εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1978 ή αργότερα: μέχρι 70 χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα. Ανώνυμα έργα ή εργασία επί μίσθωση: μέχρι το μικρότερο των95 ετών από την πρώτη δημοσίευση ή 120 ετών από τη δημιουργίατου έργου.
Για έργα που δημιουργήθηκαν πριν από το 1978 αλλά δημοσιεύτηκαν μόνο το 1978 ή αργότερα, υπάρχουν ορισμένοι ειδικοί κανόνες. Αυτοί οι όροι ισχύουν στις ΗΠΑκαιγια ξένα έργα.
Ωστόσο, ο χρόνος και τόπος έκδοσης είναι βασική πληροφορία. Σε πολλές χώρες, υλικά που εκδόθηκαν πρινμια συγκεκριμένη ημερομηνία αποτελούν κοινό κτήμα. Στις ΗΠΑ αυτή η ημερομηνία είναι η 1 Ιανουαρίου 1929. Επιπλέον, σε μερικές χώρες όλοτο υλικό εκδίδεται από την κυβέρνηση είναι κοινό κτήμα, ενώ σε άλλες οι κυβερνήσεις διεκδικούν πνευματικά δικαιώματα (δείτε Commons:Copyright rules by territory).
Στις ΗΠΑ, η κατάσταση των πνευματικών δικαιωμάτων για τις ηχογραφήσεις (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δημοσιεύτηκαν πριν από 1929) είναι μια ειδική περίπτωση. Σύμφωνα μετοTitle IIτουMusic Modernization Act, οι ηχογραφήσεις που εγγράφηκαν για πρώτη φορά πριν από τις 15 Φεβρουαρίου 1972 προστατεύονται από πνευματικά δικαιώματα γιαμια χρονική περίοδο βάσει ομοσπονδιακών πνευματικών δικαιωμάτων τωνΗΠΑπου εξαρτάται από το πότε δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά η ηχογράφηση. Αυτό το ομοσπονδιακό δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας ισχύει ανεξάρτητα από τυχόν διατυπώσεις (σημείωση πνευματικών δικαιωμάτων, εγγραφή ή/και ανανέωση). Οι συγκεκριμένες χρονικές περιόδους πνευματικών δικαιωμάτων είναι οι εξής:
Recordings that were first published prior to 1923 entered the public domain on January 1, 2022.
Recordings that were first published between 1923 and 1946 are copyrighted for a period of 100 years after first publication.
Recordings that were first published between 1947 and 1956 are copyrighted for a period of 110 years after first publication.
Recordings that were published after 1956 and first fixed prior to February 15, 1972 will enter the public domain on February 15, 2067.
Sound recordings that were first fixed on or after February 15, 1972 are subject to the same US copyright law term lengths and provisions as other works.
Σε μερικές δικαιοδοσίες (όπως στις ΗΠΑ) μπορεί κανείς να ανακηρύξει ρητά ως κοινό κτήμα ένα έργο το οποίο δημιούργησε. Σε άλλα μέρη (όπως στην Ευρωπαϊκή Ένωση) αυτό δεν είναι δυνατό από τεχνικής άποψης, αλλά μπορεί κανείς να παραχωρήσει τα δικαιώματα ενός έργου τουγια ελεύθερη χρήση μεμια άδεια, π.χ. τηνCreative Commons Zero Waiver, η οποία παραιτείται όλων των δικαιωμάτων που παρέχονται από το copyright, αλλά η παραίτηση μπορεί ναμην είναι νομικά δεσμευτική σε πλήρη βαθμό αυτού που κανονικά είναι κατανοητό ως "δημόσια σφαίρα" (π.χ. όσων αφορά ταηθικά δικαιώματα των δημιουργών).
Αλληλεπίδραση του νόμου τωνΗΠΑκαι της διεθνούς νομοθεσίας
Τα Commons είναι ένα διεθνές εγχείρημα, αλλά οι διακομιστές που βρίσκονται στις ΗΠΑ, καιτο περιεχόμενό τους θα πρέπει να είναι το μέγιστο επαναχρησιμοποιήσιμο. Ανέβασμα έργων εκτός τωνΗΠΑ συνήθως επιτρέπονται μόνο εάν το έργο είναι είτε κοινό κτήμα ή καλύπτεται από έγκυρη άδεια χρήσης στις ΗΠΑκαιστη χώρα προέλευσης του έργου. Η "χώρα προέλευσης" ενός έργου είναι γενικά η χώρα όπου το έργο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά.[2]
Είναι σημαντικό να θυμάστε, όταν επιφορτώνετε υλικό από μια χώρα εκτός Ηνωμένων Πολιτειών, ότι οι νόμοι περί πνευματικής ιδιοκτησίας τόσο της χώρας αυτής αλλά καιτων Ηνωμένων Πολιτειών ισχύουν γιατο περιεχόμενο που επιφορτώνεται. Εκτός από αυτό, αντο υλικό που ανεβαίνει προέρχεται από τρίτη ιστοσελίδα, τότε ισχύουν οι νόμοι τωνΗΠΑ, οι νόμοι της χώρας όπου βρίσκεται ο χρήστης που επιφορτώνει το υλικό καιοι νόμοι της χώρας όπου βρίσκονται οι διακομιστές της σελίδας απ' όπου προέρχεται το υλικό. Συνεπώς, η άδεια πουθα συνοδεύει το υλικό θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τις διάφορες αυτές νομοθεσίες, καιαντο υλικό είναι κοινό κτήμα, γιανα γίνει δεκτό στα Commons θα πρέπει να είναι κοινό κτήμα σε όλες τις περιοχές που αναφέρθηκαν.
Για παράδειγμα, αν ένα πρόσωπο στο Ηνωμένο Βασίλειο ανεβάζει μια εικόνα που έχει αποθηκευτεί από μια γαλλική ιστοσελίδα στον διακομιστή Commons, ο uploader πρέπει να καλύπτεται από το δίκαιο πνευματικών δικαιωμάτων του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας καιτωνΗΠΑ. Γιανα μπορεί να ανεβάσει αυτή τη φωτογραφία στο Commons, η φωτογραφία πρέπει να είναι κοινό κτήμα στη Γαλλία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και στις ΗΠΑ, ή πρέπει να υπάρχει αποδεκτή άδεια πνευματικής ιδιοκτησίας γιατη φωτογραφία που καλύπτει το Ηνωμένο Βασιλειο, τις ΗΠΑκαιτη Γαλλία.
Εξαίρεση: Πιστές αναπαραγωγές δισδιάστατων έργων τέχνης, όπως πίνακες, οι οποίοι είναι στοκοινό κτήμα είναι εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Τον Ιούλιο του 2008, μετά από δήλωση αποσαφήνισης της πολιτικής του WMF, Commons ψήφισαν ώστε τέτοιες φωτογραφίες να γίνονται δεκτές ως κοινό κτήμα ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσης, καινα επισημαίνονται μεμια προειδοποίηση. Για λεπτομέρειες, δείτε Commons:When to use the PD-Art tag.
Σχετικά μετα ξένα έργα στις Ηνωμένες Πολιτείες, θα πρέπει να σημειωθεί ότι οιΗΠΑ ψήφισαν νόμο που αποκαθιστούσε την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων των ξένων έργων στις ΗΠΑ εφόσον το έργο βρισκόταν ακόμα υπό πνευματικά δικαιώματα στη χώρα προέλευσης. Αυτό σημαίνει ότι, μετά το 1996 που ψηφίστηκε ο νόμος, τα ξένα έργα τέθηκαν υπό καθεστώς πνευματικών δικαιωμάτων στις ΗΠΑ ακόμα κιαν ήταν κοινό κτήμα εκεί πριντο 1996.
Because the constitutionality of this law was challenged in court, Commons initially permitted users to upload images that would have been public domain in the U.S. without the URAA. However, the constitutionality of the URAA was upheld by the U.S. Supreme Court in Golan v. Holder. After discussion, it was determined that the affected files would not be deleted en masse but reviewed individually. There was further discussion about the best method for review of affected files, resulting in the creation of Commons:WikiProject Public Domain (not active anymore).
Files nominated for deletion due to the URAA should be evaluated carefully, as should be their copyright status under US and local laws. A mere allegation that the URAA applies to a file cannot be the sole reason for deletion. If the end result of copyright evaluation is that there is significant doubt about the freedom of a file under US or local law, the file must be deleted in line with the precautionary principle.
or, the works were created before the pma duration (required years after the author's death) in the country of origin, which would satisfy {{PD-1996}} if published at the time of creation (e.g. works created before 1946 for 50 years pma countries, if the URAA date is 1996).
The Creative Commons Public Domain 1.0 mark (PDM) is often applied to images on photography websites such as Flickr.com, and is not a license. Despite this, the community found that when a user applies PDM to their own work, they are releasing their work to be in the public domain, and these works are believed to be freely licensed. For further information, see Accept files published by the copyright holder with a Public Domain Mark.
Θέλετε μια φωτογραφία του Bart Simpson, αλλά φυσικά δεν μπορείτε απλώς νατη σαρώσετε. Γιατί ναμην τραβήξετε μια φωτογραφία μιας μικρής φιγούρας δράσης καιστη συνέχεια νατη ανεβάσετε; Μηντο κάνετε. Ο λόγος γιατον οποίο δεν μπορείτε να ανεβάσετε φωτογραφίες τέτοιων μορφών είναι ότι θεωρούνται ως παράγωγα έργα. Τέτοια έργα δεν μπορούν να δημοσιευτούν χωρίς την άδεια του αρχικού δημιουργού.
Ο Νόμος τωνΗΠΑγιατα πνευματικά δικαιώματα του 1976 (US Copyright Act of 1976, Section 101), λέει: "Ένα παράγωγο έργο είναι ένα έργο που βασίζεται σε ένα ή περισσότερα προϋπάρχοντα έργα, όπως η μετάφραση, η μουσική σύνθεση, η δραματοποίηση, η μυθιστοριοποίηση, η έκδοση σε κινούμενη εικόνα, η ηχογράφηση, η καλιτεχνική αναπαραγωγή, η περίληψη, η συμπύκνωση, ή οποιαδήποτε άλλη μορφή στην οποία μπορεί το έργο να αναπλασθεί, μετασχηματιστεί, ή προσαρμοσθεί. Ένα έργο που αποτελείται από συντακτικές αναθεωρήσεις, υποσημειώσεις, επεξηγήσεις, ή άλλες τροποποιήσεις που, ως σύνολο, αντιπροσωπεύουν ένα πρωτότυπο έργο δημιουργίας, είναι ένα 'παράγωγο έργο'." Μια φωτογραφία ενός αντικειμένου που αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία θεωρείται παράγωγο έργο υπό την αρμοδιότητα τωνΗΠΑ. US Copyright Act of 1976, Section 106: "(...) Ο ιδιοκτήτης των πνευματικών δικαιωμάτων υπό αυτό τον τίτλο έχει αποκλειστικά δικαιώματα να κάνει ή να εξουσιοδοτεί τα ακόλουθα: (...) (2) να παρασκευάσει παράγωγα έργα βασισμένα στο έργο που αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία."
Επομένως, "μη εγκεκριμένα" παράγωγα έργα όπως φωτογραφίες από κουκλάκια, παιχνίδια κλπ. πρέπει να διαγράφονται.
Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε Commons:Derivative works.
Exception: So-called useful articles - objects with an intrinsic utilitarian function, even if commercial designs, are not subject to copyright protection in the US. Consequently, images thereof are not derivative works under US law. For details and applicability of this exception, see the Supreme Court’s decision in Mazer v. Stein, and {{Useful-object-US}}.
Απλός σχεδιασμός
Regarding trademarks (see also Commons:Copyright rules by subject matter: Trademarks): Most commercial items and products are protected by intellectual property laws in one way or another, but copyright is only one such protection. It is important to make the distinction between copyright, trademarks, and patents. Wikimedia Commons generally only enforces copyright restrictions, for these reasons:
Almost anything can be trademarked, and it wouldn't make sense to forbid everything.
Trademarks and industrial designs restrictions are pertinent to industrial reproduction, but photographs of such items can otherwise be freely reproduced.
→ For these reasons Commons accepts any trademark whose copyright has expired. Moreover, Commons accepts images of text in a general typeface and of simple geometric shapes, even if it happens to be a recent trademarked logo, on the grounds that such an image is not sufficiently creative to attract copyright protection.
Raster renderings (i.e. PNG images) of uncopyrighted simple designs can themselves be regarded as being uncopyrighted. For vector images (i.e. SVG files) of uncopyrighted simple designs, the question as to whether the vector representation has its own copyright is less clear; see the English Wikipedia copyright information about fonts and the {{PD-textlogo}} talk page for more information.
It is often very difficult to determine whether a design is protected by copyright or not, and images of these sorts are frequently nominated for deletion, with various results. See Commons:Threshold of originality and/or “Threshold of originality” (in Wikipedia) for some guidance.
Γραμματοσειρές
"COM:FONT" redirects here. For the fonts available for SVG rendering, see meta:SVG fonts.
The raster rendering of a font (or typeface) is not subject to copyright in the U.S., and therefore is in the public domain. It may be copyrighted in other countries (see intellectual property of typefaces on Wikipedia). You should use {{PD-font}} in this case.
Κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας
Some guidance on applicable copyright rules can be found at
↑In cases where a work is simultaneously published in multiple countries, the "country of origin" is the country which grants the shortest term of copyright protection, per the Berne Convention.