Ηουδέτερη οπτική γωνία αυτού του λήμματος αμφισβητείται.Πιθανότατα παρουσιάζει κάποια γεγονότα ή απόψεις μονομερώς ή με δυσανάλογη ισορροπία σε σχέση μετην αντίστοιχη βαρύτητά τους. Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στησελίδα συζήτησηςτου λήμματος.
ΤοΚοράνιο (ή απλά Κοράνι· Αραβικά: أَلْقُرآن , al-qur'ān αλ Κουράν) είναι το ιερό βιβλίο τουΙσλάμ, βάσει του οποίου συγγραφέας είναι οΑλλάχ. Για τους Μουσουλμάνους περιέχει την μοναδικά αυθεντική και διατηρημένη καταγραφή του κυριολεκτικού, επί λέξει, λόγου τουΑλλάχ, έτσι όπως μεταδόθηκε στονΜωάμεθ από τον αγγελιαφόρο του Αλλάχ, Τζιμπρίλ, (τον κατά ισχυρισμό Αρχάγγελο Γαβριήλ) σεμια περίοδο 23 χρόνων, από τις 22 Δεκεμβρίου 609 μ.Χ., όταν ο Μωάμεθ ήταν 40 ετών, έως το 632 τη χρονιά θανάτου του. Ο Αλλάχ στο Κοράνι προκαλεί όλους τους απίστους νατο μελετήσουν με προσοχή, λέγοντας πως εάν το κοράνι δεν είναι ο λόγος του Θεού, τότε ο άπιστος θα μπορεί ναβρει μέσα σε αυτό πολλές αντιφάσεις.[1]
Το κοράνι ασχολείται με διάφορες πτυχές της ζωής, συμπεριλαμβανομένης της καθοδήγησης σεηθικά, πνευματικά, κοινωνικάκαινομικά θέματα. Λειτουργεί ως η κύρια πηγή θρησκευτικής καθοδήγησης τουΙσλάμ.
ΟιΜουσουλμάνοι ισχυρίζονται πως το κοράνι είναι το σημαντικότερο θαύματουΜωάμεθ, ενός αναλφάβητουΚουραϊσίτη καμηλάρη, και αυταπόδεικτα το στοιχείο που αποδεικνύει πως οΜωάμεθ ήταν προφήτηςκαι απεσταλμένος του Αλλάχ και επιπρόσθετα ο τελευταίος προφήτηςστην σειρά όλων των προφητών τωνΑβρααμικών θρησκειών. Ο Αλλάχ στο κεφάλαιο 33:40, λέει χαρακτηριστικά[2]
«ΟΜουχάμμεντδεν είναι πατέρας κανενός από εσάς άνδρες, αλλά είναι Αγγελιαφόρος τουΑλλάχκαιη σφραγίδα των προφητών». Ο Αλλάχ στο κεφάλαιο 2:185, αναφέρει πως το κοράνιο είναι καθοδήγηση γιατην ανθρωπότητα.[3]
Το Κοράνι δεν έχει χρονολογική διάταξη, δηλαδή ανοίγοντας το πρώτο κεφάλαιο ("σούρα") ο αναγνώστης δενθα διαβάσει με χρονολογική σειρά τεκταινόμενα ή αποκάλυψεις από τον Αλλάχ στον Μωάμεθ. Εξαιρόντας το πρώτο κεφάλαιο, η διάταξη του υπόλοιπου Κορανίου είναι σύμφωνα μετο άρθροισμα τωνπαραγράφων ("άγιατ")των διασωθέντα κεφαλαίων σε φθίνουσα διάταξη, δηλαδή ως δεύτερο κεφάλαιο επιλέγηκε από τους πιστούς του Αλλάχ το κεφάλαιο που διασώθηκε με τις πιο πολυάριθμες παραγράφους. Οι Μουσουλμάνοι συνέλεξαν 114 κεφάλαια (σούρα) που αναπτύσσονται σε ένα σύνολο 6.236 παραγράφων (άγιατ). Κάθε κεφάλαιο περιλαμβάνει από 3 μέχρι 286 στίχους.
Ο ακριβής αριθμός των στίχων του Κορανίου αποτελεί θέμα συζήτησης, καθώς υφίστανται διαφορετικές μέθοδοι αρίθμησης. Για παράδειγμα, ησέκταπου ιδρύθηκε από τον χαλίφη Ρασάντ ισχυρίζεται ότι ο ακριβής αριθμός των στίχων είναι 6.346. Οι Μουσουλμάνοι συνήθως αναφέρονται στις σούρες όχι μετον αριθμό τους, αλλά μετην επικεφαλίδα τους. Μετά από μια σύντομη εισαγωγή,[4] ακολουθεί το μεγαλύτερο κεφάλαιο καιτο Κοράνιο κλείνει μετα μικρότερα σε έκταση.
Το Κοράνιο είναι ένα από τα πρώτα κείμενα που γράφτηκαν σεμια πρώιμη μορφή της αραβικής γλώσσας, τη λεγόμενη Κορανικήπου είναι μια παλιότερη (καθαρεύουσα) γλώσσα της Χετζάζης (σημερινής Σαουδικής Αραβίας). Στην πραγματικότητα επιβιώνουν ως σήμερα μόνον πέντε προϊσλαμικές επιγραφές που επιβεβαιώνουν τη γραπτή μορφή της γλώσσας σε εκείνη την εποχή και ένα κείμενο, του οποίου όμως η χρονολόγηση αμφισβητείται, τοΜουαλλακάτ, δηλαδή οιΑπαγορευμένες Ωδές.
Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, το 632, το Ισλάμ ξέφυγε από τα σύνορα της Αραβίας και κατέκτησε ένα μεγάλο μέρος του αποκαλούμενου τότε «πολιτισμένου κόσμου». Συνεπώς, οι Άραβες ως κατακτητές, αντιμέτωποι με εκατομμύρια αλλόγλωσσων υπηκόων, απέκτησαν ένα σημαντικό πρόβλημα επικοινωνίας. Αυτό ακριβώς το πρόβλημα ήταν που ώθησε τη γλώσσα σεμια σημαντική αλλαγή και κυρίως στην απώλεια της πολυπλοκότητάς της καιτου δυσνόητου λεξιλογίου. Αρκετές γενιές μετά τον θάνατο του Μωάμεθ, πολλά εδάφια του Κορανίου έγιναν δυσνόητα γιατον μέσο αραβόφωνο πληθυσμό.
Οι μουσουλμάνοι ισχυρίζονται ότι το Κοράνιο διαθέτει τα χαρακτηριστικά της πνευματικής ποίησης και χάρης και είναι η ίδια η λογοτεχνική του τελειότητα μια απόδειξη της θείας προέλευσής του. Εφόσον αυτή η τελειότητα είναι εμφανής μόνον σε εκείνους που μιλούν Αραβικά, μόνον το αρχικό κείμενο θεωρείται το πραγματικό Κοράνιο. Όλες οι άλλες μεταφράσεις έχουν απλά σχολιαστικό χαρακτήρα. Σύμφωνα μάλιστα μετην παράδοση, στη μετάφρασή τουτο ιερό βιβλίο δεν πρέπει ποτέ να λέγεται απλά Κοράνιο, γιαναμη συγχέεται με άλλες «απαγγελίες» και πρέπει να συνοδεύεται από επιθετικούς προσδιορισμούς, όπως το Ένδοξο, το Ευγενές κ.ά.
Ο μουσουλμάνος λόγιος θα πρέπει να είναι ικανός να διαβάσει καινα καταλάβει το Κοράνιο στην αρχική του μορφή. Αυτός είναι ο λόγος γιατον οποίο αρκετοί πιστοί πουδε γνωρίζουν την αραβική αποστηθίζουν το αρχικό κείμενο, θεωρώντας ότι με αυτή την πράξη τους πλησιάζουν περισσότερο τον Θεό.
Εκτός από τα έργα που βασίζονται στον «αφηγηματικό πολιτισμό», η πρώιμη ιστορία του Ισλάμ (πότε καισεποια γεωγραφία γεννήθηκε και εξαπλώθηκε στον κόσμο) παραμένει αβέβαιη σήμερα.[5] Εκτός από τις περιοχές Petra, Kufa και Hira (Νότιο Ιράκ) ξεχωρίζουν στις συζητήσεις.[6]
Ο Μωάμεθ δεν ήξερε να διαβάζει ή να γράφει. Απλώς απήγγειλε ό,τιτου αποκαλυπτόταν, προκειμένου νατο αποστηθίσουν καινατο καταγράψουν οι σύντροφοί του. Οι Μουσουλμάνοι λόγιοι πιστεύουν ότι το κορανικό κείμενο αντιστοιχεί ακριβώς σε αυτά που αποκαλύφθηκαν στον Μωάμεθ μέσω του αγγέλου Τζιμπριήλ (Γαβριήλ). Οι αποκαλύψεις δόθηκαν σεμια περίοδο 20 με 23 χρόνων περίπου, από το 610 έως τον θάνατό τουτο 632.
Τον καιρό του θανάτου του Προφήτη Μωάμεθ, πολλές από τις αποκαλύψεις του Θεού προς το πρόσωπό του βρίσκονταν ήδη καταγεγραμμένες. Οι αποκαλύψεις γράφονταν σε διάφορα υλικά, που βρίσκονταν πρόχειρα εκεί γύρω, κυρίως σε φοινικόφυλλα, σε δέρματα καισε κόκαλα. Επί χαλιφείας τουΑμπού Μπακρκαι κατά τη διάρκεια τωνπολέμων κατά των Αποστατών, η μάχη στους Κήπους του Θανάτου στην κοιλάδα Γιαμαμάχ, ανάμεσα σε μουσουλμάνους και αποστάτες από το Ισλάμ, κόστισε τη ζωή των περισσοτέρων από τους πιστούς του Μωάμεθ, που είχαν ακούσει τις αποκαλύψεις του Θεού καιτη διδασκαλία του Προφήτη τους. Ο κίνδυνος να χαθεί για πάντα ο Λόγος του Θεού ήταν άμεσος. Ο πρώτος που συνειδητοποίησε τον κίνδυνο ήταν ο επόμενος, μετά τον Αμπού Μπακρ, χαλίφης, οΟυμάρ ιμπναλ-Χαττάμπ.
Ο Αμπού Μπακρ, τότε, επιφόρτισε τον 21χρονο Ζαγίντ ιμπν Θααμπίτ, έναν από τους ανσάρ, και έναν από τους τέσσερις που κατέγραφαν τα λεγόμενα του προφήτη κατά τη διάρκεια της ζωής του, να καταγράψει καινα συγκεντρώσει αυτά που θυμόντουσαν οι Κουράα (έτσι λέγονταν αυτοί που είχαν απομνημονεύσει ολόκληρο το Κοράνι) και οτιδήποτε είχε γραφεί αποσπασματικά, σε ένα βιβλίο.
Ο Ζαγίντ αναφέρει: «… έτσι άρχισα να ψάχνω ναβρωτα διάφορα κομμάτια του Κορανίου που ήταν γραμμένα σε φοινικόφυλλα, στην επιφάνεια επίπεδων πετρών, σε κομμάτια δέρματος, στις καρδιές των ανθρώπων καιστα κόκαλα (συνήθιζαν να γράφουν στα κόκαλα της ωμοπλάτης των καμήλων καιτων προβάτων). Συνέχισα να ψάχνω μέχρι που ανακάλυψα καιτο τελευταίο κομμάτι (κεφάλαιο) του Κορανίου που ήταν τελείως εξαφανισμένο».
Μετά, κατέγραψε τις διηγήσεις των ανθρώπων που είχαν απομνημονεύσει κομμάτια ή και ολόκληρο το Κοράνι. Όπως γράφει ο Πέρσης θεολόγος Αλ Μπαγκαουί στο βιβλίο τουΣαρχ ας-Σουνά (4/522), οι άνθρωποι πουτα υπαγόρευαν ήταν τόσο έντιμοι και τόσο θρήσκοι πουδεν τόλμησαν να αλλάξουν ή να ξεχάσουν ούτε τελεία από τον Λόγο του Θεού.
Οι κύλινδροι του Κορανίου που μαζεύτηκαν έμειναν στη φύλαξη του Αμπού Μπακρ μέχρι που πέθανε, μετά πέρασαν στη φύλαξη του Ομάρ μέχρι που πέθανε και αυτός και μετά στη φύλαξη της κόρης του, Χάφσα μπιντ Ομάρ.[7]
Ο Ζαγίντ έκανε πολλά αντίγραφα από το κείμενο που τελικά έφτιαξε αλλά, συντω χρόνω, καινούργια, διαφορετικά και μερικές φορές αλληλοσυγκρουόμενα, αποσπάσματα μπήκαν στα αντίγραφα, που κυκλοφορούσαν σεμια ευρεία επικράτεια πια. Τελικά, διαφορετικά κείμενα διάβαζαν οι μουσουλμάνοι της Μεδίνας, διαφορετικά οι της Συρίας και διαφορετικά του Ιράκ.
Έτσι, κατά τη διάρκεια της χαλιφείας τουΟθμάν ιμπν Αφφάν, το αυθεντικό κείμενο που ήταν στη φύλαξη της Χάφσα διασταυρώθηκε μετα κείμενα που επικρατούσαν σε όλη τη μουσουλμανική επικράτεια. Τα αντίγραφα, που ετοιμάστηκαν πάλι από τον Ζαγίντ μετη βοήθεια ενός συμβουλίου στη Μεδίνα, μοιράστηκαν σε όλες τις πόλεις, φέρνοντας τη σφραγίδα της αυθεντικότητας και της έγκρισης των αρχών, ενώ τα υπόλοιπα κείμενα διατάχτηκε να καταστραφούν.
Από τότε, το κείμενο διαφυλάχτηκε απολύτως, ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι ακόμα και σήμερα έχουμε μπροστά μας το κείμενο της εποχής του Οθμάν.[8]
Οι Μουσουλμάνοι υπομνηματιστές του Κορανίου θεωρούν πως είτε κατά την ημέρα της Ισχύος (λέλετ αλ Κάντρ) του μήνα Ραμαντάν, κατέβηκε στον Προφήτη στο σύνολό τουτο Κοράνιο στον Προφήτη κι έπειτα αφού ανέβηκε στον ουρανό το Κοράνιο άρχισε να κατεβαίνει τμηματικώς σε όλη τη διάρκεια της ζωής του Προφήτη. Την άποψη αυτή υποστηρίζει οΙμπν Αμνάς. Είτε, κατά την άποψη του Σάαμπη, την ημέρα εκείνη άρχισε η αποκάλυψη του Κορανικού Μηνύματος.[9]
Το Κοράνιο έχει μεταφραστεί σήμερα σε όλες σχεδόν τις γλώσσες του κόσμου όπως καιστην ελληνική. Σημειώνεται ότι στην ελληνική μεταφράσθηκε και εκδόθηκε πρώτη φορά από τον Γεράσιμο Πεντάκη το 1886 μετά από έγκριση τουΒασιλέως Γεωργίου τουΑ΄. Εκείνη την έκδοση ακολούθησε η δεύτερη του 1928. Κυκλοφόρησε επίσης το 1958 σε μετάφραση της Μίνας Ζωγράφου - Μεραναίου από τις εκδόσεις Δαρεμά, το 1980 σε μετάφραση της Λένας Μιλιλή από τις εκδόσεις Κάκτος καιτο 2002 σε μετάφραση Πέρσας Κουμούτση από τις εκδόσεις Εμπειρία Εκδοτική.
Το όνομα του Ιησού στο Κοράνιο είναι Ισά (Isā). Αναφέρεται σε αυτόν σε 15 κεφάλαια καισε 93 στίχους. ΗΚορανική χριστολογία ήταν έντονα επηρεασμένη από τα Απόκρυφα Ευαγγέλια καιτα κείμενα του Χριστιανικού μυστικισμού των πρώτων αιώνων.[10] Άλλα ονόματα που χρησιμοποιούνται γιατον Ιησού είναι Μεσσίας (12 φορές), Προφήτης, απεσταλμένος του Θεού, Υιός της Μαρίας (33 φορές), ευλογημένος, λόγος αληθείας, δούλος Θεού.[11]
Το Κοράνιο αναφέρεται στηθαυματουργική γέννηση του Ιησού καιτη θεωρεί ως τέτοια επειδή αποδέχεται ότι η Μαριάμ ήταν Παρθένος πουδεντην είχε πλησιάσει κανένας θνητόςκαιη ίδια επιθυμούσε να διατηρήσει την παρθενία της και μετά τη γέννηση του υιού της.[12]Η σύλληψη του Ιησού είναι αποτέλεσμα της δημιουργικής βούλησης του Θεού κι όχι του αρχαγγέλου Γαβριήλ. Όπως ο Αδάμ δημιουργήθηκε εξ υπαρχής από τον Θεό έτσι καιο Ιησούς δημιουργείται απευθείας από τον Θεό. Ο ίδιος ο Ιησούς έχει πλήρη συνείδηση γιατην ιδιαίτερη σχέση τουμετον Θεό καιτην υψηλή αποστολή του ακόμα και από την παιδική του ηλικία.[13]Το Κοράνιο αποσκοπώντας να εξάρει την ιδιαιτερότητα της προσωπικότητας του Ιησού, προβάλει τη διάκριση της γέννησης του Ιησού από την Παρθένο Μαρία σε σχέση με τις γεννήσεις των άλλων ανθρώπων, αφού κάθε υιός Αδάμ είναι καρπός της αμαρτίας και της σχέσεως μετον Σατανά εκτός του Ιησού.[14]
Ο Ιησούς είναι γιατο Κοράνιο ένας προφήτης κατά την παλαιοδιαθηκική έννοια, υπηρέτηςκαιαπόστολος του Θεούκαιμε αποστολή να πραγματοποιήσει το θείο έργο μέσα στον λαό του Θεού. Απόδειξη της θείας αποστολής του είναι η θαυματουργική του δράση: η θεραπεία τουεκ γενετής τυφλού, την κάθαρση του λεπρού, τη θεραπεία του κωφού και αναστάσεις νεκρών που πραγματοποίησε.[15]Μια άλλη απόδειξη της προφητικής αποστολής του ήταν ότι απευθυνόταν και κήρυττε στον κόσμο με εξουσία και αυθεντία ώριμου άντρα ακόμα καιστην παιδική ηλικία.[16]Ο Ιησούς είναι οΜεσσίαςκαιΔούλος Θεού. Ο πρώτος όρος αποδίδεται περί τις 12 φορές στον Ιησού και αποκλειστικά σε αυτόν. Όμως τον Ιησού τον εντάσσουν οι Μουσουλμάνοι στη μακρά σειρά των προφητών και είναι ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Έτσι δεν δέχεται το Κοράνιο τη χριστιανική δογματική σημασία του όρου Μεσσίας.[17]
Ο Ιησούς είναι μια εξαιρετική αλλά ανθρώπινη ύπαρξη.[18]Στο Κοράνιο ο Ιησούς παρουσιάζεται ως η εκπλήρωση του δημιουργικού λόγου του Θεού, που προσφέρεται σε αυτόν από την πρώτη στιγμή της σύλληψής του, αλλά δεν έχει καμία σχέση μετον τριαδικό ένσαρκο θείο Λόγο του Ευαγγελιστή Ιωάννη καιτου χριστιανικού δόγματος. Το Κοράνιο αντιτίθεται σε κάθε δόγμα τριαδικής θεότητας, αλλά την εννοεί όχι όπως οι Οικουμενικές σύνοδοι: το τριαδικό σχήμα περιλαμβάνει τον Θεό, τον Ιησού καιτη μητέρα του Μαρία.[19]Το Κοράνιο αρνείται τον πραγματικό, φυσικό, σωματικό θάνατο του Ιησού. Στη θέση του υπήρχε ένα φανταστικό σώμα καιο Ιησούς ανυψώθηκε στον Θεό. Εκ νέου θα επιστρέψει με δόρυ στο χέρι τουγιανα σκοτώσει τον Αντίχριστο καιθα μεταβεί στην Ιερουσαλήμ την ώρα της πρωινής προσευχής καιθα επιχειρήσει νατον εγκαταστήσει ο Ιμάμης στον τόπο του, αλλά εκείνος θα αρνηθεί περιοριζόμενος όπισθέν τουνα προσευχηθεί. Μετά θα σφάξει τους χοίρους, θα σπάσει τον σταυρό, θα καταστρέψει τις εκκλησίες και τις συναγωγές καιθα αφανίσει τους χριστιανούς εκτός από εκείνους που πίστεψαν σε αυτούς. Θα εδραιώσει τη δικαιοσύνη καιθα βασιλέψει για 40 χρόνια και μετά θα πεθάνει. Όσο θα βασιλεύει θα υπάρχει δικαιοσύνη τόσο μεταξύ των θηρίων όσο και μεταξύ των ανθρώπων. Στο τέλος θα ταφεί στη Μεδίνα δίπλα στον Μωάμεθ.[20] Όπως σχολιάζει ο Γεώργιος Πατρώνος, «[...]το Κοράνιο προβάλλει μια συνεπή μονοφυσιτική εικόνα περί του Χριστού».[21]
Όσον αφορά τον ισχυρισμό θεϊκής προελεύσεως, αναλυτές αναφέρονται σε προϋπάρχουσες πηγές, όχι μόνο παρμένες από τη Βίβλο, φερόμενες ως παλαιότερες αποκαλύψεις του Θεού, αλλά και από αιρετικές, απόκρυφες καιταλμουδικές πηγές, όπως το Συριακό Ευαγγέλιο Παιδικής Ηλικίας του Ιησού καιτοΕυαγγέλιο του Ιακώβου. Ωστόσο, η Βίβλος δεν μεταφράστηκε στα Αραβικά παρά μόνο μετά την ολοκλήρωση του Κορανίου με άλλες Ιουδαιοχριστιανικές πηγές να μεταφράζονται ακόμη πιο αργά.[22] Λόγω της απόρριψης της αδιαμφισβήτητης Σταύρωσης του Ιησού στο Κοράνι, ορισμένοι μελετητές υποπτεύονται επίσης τονΜανιχαϊσμό, μια δυαδική θρησκεία που πιστεύει σε δύο αέναες δυνάμεις, έχοντας επιρροές στο Κοράνι.
ΤαΤαφσιρ'ίλμι πιστεύουν ότι το Κοράνι προβλέπει επιστημονικές γνώσεις, συνδέοντας τον συγγραφέα μετην ανθρώπινη προέλευση. Οι αναλυτές υποστηρίζουν, πως εδάφια ή στίχοι που φέρεται να εξηγούν σύγχρονα επιστημονικά γεγονότα, για θέματα όπως η βιολογία, η εξέλιξη της γης καιη ανθρώπινη ζωή, περιέχουν παραπλανήσεις και είναι μη επιστημονικοί.[23][24][25]Οι περισσότεροι ισχυρισμοί προβλέψεων βασίζονται στην ασάφεια της αραβικής γλώσσας, που αποτελεί ένα άλλο σημείο κριτικής. Παρά το ότι αποκαλείται σαφές βιβλίο, η Κορανική γλώσσα στερείται σαφήνειας.[27][31]
Άλλες κριτικές επισημαίνουν την ηθική στάση που υποστηρίζει το Κοράνι. Στα παραδείγματα περιλαμβάνονται το Εδάφιο του Σπαθιού, το οποίο μερικοί ερμηνεύουν πως προωθεί τη βία εναντίον των «ειδωλολατρών», καιτοΑν-Νισά, 34, που ορισμένοι θεωρούν ότι δικαιολογεί την ενδοοικογενειακή βία.
↑«Η Έναρξη» (στα αραβικά, αλ Φάτιχα), το πρώτο δηλαδή κεφάλαιο του Κορανίου, αναφέρει: «Στο όνομα του οικτίρμονος και ελεήμονος [Αλλάχ]. Αίνος στον [Αλλάχ], τον Κύριο του Παντός. Στον οικτίρμονα και ελεήμονα. Στον Δεσπότη κατά την ημέρα της κρίσης. Σε προσκυνούμε καισε ικετεύουμε. Οδήγησέ μας στην ευθεία οδό. Στην οδό εκείνων που ευεργετήθηκαν από σένα. Και όχι στην οδό εκείνων που υπέπεσαν στην οργή σου, καιστην οδό των πεπλανημένων». Κοράνιο σούρα 1:1-7, έκδοση Χάρη Πάτση Κοράνιον. Οι ευσεβείς Μουσουλμάνοι απαγγέλουν αυτούς τους στίχους πέντε φορές την ημέρα στις προσευχές τους.
↑Wansbrough, John (1977). Quranic Studies: Sources and Methods of Scriptural Interpretation
↑Geisler, N. L. (1999). In Baker encyclopedia of Christian apologetics. Grand Rapids, MI: Baker Books. Entry on Qur'an, Alleged Divine Origin of.
↑Ο Γκερντ Πούιν αναφέρεται στο The Atlantic Monthly, Ιανουάριος 1999: «Το Κοράνι ισχυρίζεται ότι είναι «mubeen (مبين)» ή «σαφές». Αλλά αντο κοιτάξετε, θα παρατηρήσετε ότι κάθε πέμπτη πρόταση περίπου, απλούστατα δεν έχει νόημα... το γεγονός είναι ότι το ένα πέμπτο του κορανικού κειμένου είναι απλώς ακατανόητο...«[28][29][30]
Το Ιερό Κοράνιο και Μετάφραση των Εννοιών τουστην Ελληνική Γλώσσα, Εκδοτικό συγκρότημα του Βασιλιά Φαχντ(θέση 1)(θέση 2)[νεκρός σύνδεσμος] (Ελληνικά)(pdf)
Σχετικά πολυμέσα