ΗΣαμτρέντια (γεωργιανά: სამტრედია, προφέρεται: [sɑmtʼrɛdiɑ]) είναι πόλη στοΙμερέτι της Γεωργίας. Βρίσκεται σεμια πεδιάδα ανάμεσα στους ποταμούς ΡιόνικαιΤσχένις-Τσκάλι, 244 χιλιόμετρα δυτικά της Τιφλίδαςκαι 27 χιλιόμετρα δυτικά τουΚουτάισι. Οιπιο σημαντικοί σιδηρόδρομοι της χώρας συνδέονται εδώ και αποτελεί συγκοινωνιακό κόμβο ζωτικής σημασίας. Τοαεροδρόμιο του Κοπιτνάρι βρίσκεται 10 χιλιόμετρα από την Σαμτρέντια. Το 2014 είχε 25.318 κατοίκους και ήταν η 10η μεγαλύτερη πόλη της χώρας.[3]Η πόλη έχει υγρό υποτροπικό κλίμαμε ήπιους και θερμούς χειμώνες και ζεστά καλοκαίρια.[4]
Η Σαμτρέντια εξελίχθηκε από μια σιδηροδρομική διασταύρωση ζωτικής σημασίας και απέκτησε καθεστώς πόλης το 1921. Το 1895 ιδρύθηκε το πρώτο σχολείο στην πόλη, το 14ο δημόσιο σχολείο που τώρα είναι το 12ο δημόσιο σχολείο. Υπό τηνσοβιετική εξουσία, η τοπική οικονομία διαφοροποιήθηκε από τις μεταφορές και επεκτάθηκε στην παραγωγή τροφίμων και ξυλείας.
Λόγω της στρατηγικής τοποθεσίας της πόλης, είχε σημαντικό ρόλο στην πολιτική αναταραχή της δεκαετίας του 1990 όταν οι αντισοβιετικές αντιπολιτευτικές ομάδες απέκλεισαν την διασταύρωση της Σαμτρέντια από τις 26 έως τις 31 Ιουλίου 1990 για να πιέσουν την σοβιετική γεωργιανή κυβέρνηση να υιοθετήσει ένα πιοφιλελεύθερο εκλογικό νόμο.[5]Η διασταύρωση αποκλείστηκε πάλι τον Μάρτιο με Απρίλιο του 1991 από τη νέα κυβέρνηση τουΖβιάντ Γκαμσαχούρντια, σεμια προσπάθειες να ασκηθεί πίεση στις σοβιετικές αρχές. Αυτός ο αποκλεισμός προκάλεσε μεγάλη ζημιά όχι μόνο στην Γεωργιανή οικονομία αλλά καιστηνΑρμενική οικονομία η οποία εξαρτώταν σε μεγάλο βαθμό από τους γεωργιανούς σιδηροδρόμους. Το 1993, η Σαμτρέντια αποτέλεσε ένα από τα κύρια πεδία μάχης τουΓεωργιανού Εμφυλίου Πολέμου όπου οι δυνάμεις που ήταν πιστές στον έκπτωτο πρόεδρο Γκαμσαχούρντια συγκρούστηκαν με τις μεταπραξικοπηματικές δυνάμεις της κυβέρνησης και κατέλαβαν την πόλη γιαμια εβδομάδα, από τις 17 έως τις 23 Οκτωβρίου 1993, βάζοντας υπό απειλή όλες τις επαφές της πόλης μετη Τιφλίδα.[6] Παρόλο πουη Σαμτρέντια από τότε είναι σταθερή πόλη, η μετασοβιετική κρίση οδήγησε σεμια σημαντική οικονομική πτώση από την οποία η πόλη δεν έχει συνέλθει ακόμα πλήρως, παρά μόνο μερικώς.
↑Τζόναθαν Γουίτλεϊ (2005), Georgia from National Awakening to Rose Revolution: Delayed Transition in the Former Soviet Union, σελ. 52. Ashgate Publishing, Ltd., (ISBN0-7546-4503-7).