Οαβογκαδρίτης (avogadrite) είναι σπάνιο αλογονιδιακό ορυκτό, αποτελούμενο από τετραφθοροβορικό κάλιοκαικαίσιο, με μοριακό τύπο (K,Cs)BF4. Η αναλογία των μορίων με κάλιο προς τα μόρια με καίσιο είναι περίπου 1 προς 9.
Το χρώμα του αβογκαδρίτη κυμαίνεται αρκετά, από άχρωμο-υπόλευκο και κιτρινωπό έως μπεζκαι ερυθρωπό. Ο αβογκαδρίτης κρυσταλλώνεται στοορθορομβικό σύστημα (χωρική ομάδαPnma), με διαστάσεις κρυσταλλικής μονάδας-κυττάρου a 8,66 Å, b 5,48 Å καιc 7,03 Å. Οι κρύσταλλοι είναι επιμήκεις και συνήθως μικροί και πλακώδεις Χαρακτηριστικό του αβογκαδρίτη είναι η ελαφρά διπλοθλαστικότηταπου έχει (δ = 0,001), μεδείκτες διαθλάσεως nα = 1,3239, nβ = 1,3245 και nγ = 1,3247. Ταξινομείται κατά Strunz ως 3.CA.10. Το ορυκτό είναι ισότυπο τουβαρίτη.
Το ορυκτό αυτό ανακαλύφθηκε από τον Ιταλό ορυκτολόγοΦερρούτσιο Ζαμπονίνιτο1926. Ο Ζαμπονίνι ανέλυσε πολλά δείγματα από τις ηφαιστειακές φουμαρόλεςστονΒεζούβιοκαι από τις Αιολίδες νήσους. Στη φύση ο αβογκαδρίτης συναντάται μόνο ως προϊόν ηφαιστειακής εξαχνώσεως γύρω από φουμαρόλες. Ο Ζαμπονίνι έδωσε στο νεοανακαλυφθέν ορυκτό το όνομα του γνωστού Ιταλού επιστήμονα Αμεντέο Αβογκάντρο (1776-1856).[1]
↑Zambonini, Ferruccio (1926). Sulla presenza, tra i prodotti dell'attuale attività del Vesuvio, di una varietà cesifera del fluoborato di potassio, Rend. Accad. Lincei. 6, σελ. 644-649.
