Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές.Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Γιατη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|4|07|2024}}
Γεννήθηκε στη Νάπολη· ο πατέρας του ήταν εξάδελφος τουΦερδινάνδου Β' βασιλιά της Αραγονίας. Εκπαιδευτής του ήταν ο Τζιοβάννι Ποντάνο, συγγραφέας τουΓιατο Μεγαλείο, όπου περιγράφει τις αρετές καιτον τρόπο ζωής που αρμόζει σε έναν μέλλοντα πρίγκιπα. Κληρονόμησε από τη μητέρα τουτη διεκδίκηση τωνντε Μπριέν στο βασίλειο της Ιερουσαλήμ· επίσης εδάφη από τον θείο της Τζιοβάννι-Αντόνιο πρίγκιπα του Τάραντα. Αποδείχθηκε ένας ικανός και αποφασιστικός στρατιώτης, όταν βοήθησε τον πατέρα τουστην καταστολή της Αφύπνισης των βαρώνωνκαιστην άμυνα του βασιλείου κατά των παπικών αξιώσεων. Αγωνίσθηκε ως κοντοτιέρος στις σημαντικές αναμετρήσεις της εποχής του, όπως τον πόλεμο μετά την εξέγερση των Πάτζι (1478-80) καιτον πόλεμο της Φερράρα (1482-84).
Όταν διαδέχθηκε τον πατέρα τουτον Ιανουάριο του 1494, τα οικονομικά του βασιλείου είχαν εξαντληθεί καιοΚάρολος Η΄ της Γαλλίας αναμενόταν να εισβάλλει, διεκδικώντας το βασίλειο. Ο Αλφόνσος Β' κατάφερε να ανακτήσει την υποστήριξη του πάπα Αλεξάνδρου ΣΤ', που κάλεσε τον Κάρολο Η' να οδηγήσει τις δυνάμεις του εναντίον των Οθωμανών. Ο πρώην παπικός απεσταλμένος (legatus) Χουάν ντε Βοργία έστεψε τον Αλφόνσο Β' Rex Siciliae τον Μάιο. Ωστόσο ο Κάρολος Η' δεν άλλαξε γνώμη· εισέβαλε το Σεπτέμβριο στην Ιταλία και νίκησε τη Φλωρεντία καιτο στόλο που είχε στείλει ο Αλφόνσος Β' μετο νεότερο αδελφό του Φρειδερίκο στο Πόρτο Βένερε (Β. της Πίζας). Τον Ιανουάριο του 1495 προσέγγιζε τη Νάπολη. Ο Αλφόνσος Β', έπειτα από οιωνούς και ασυνήθιστα όνειρα (ίσως μνήμες των θυμάτων του) παραιτήθηκε υπέρ του υιού του Φερδινάνδου Β' και διέφυγε σε μονή στη Σικελία, όπου απεβίωσε αργότερα το ίδιο έτος. Βασίλευσε σχεδόν δύο έτη.
Black, Jane (2009). Absolutism in Renaissance Milan: Plenitude of Power Under the Visconti and the Sforza, 1329-1535. Oxford University Press.
Fallows, Noel (2010). Jousting in Medieval and Renaissance Iberia. The Boydell Press.
Hersey, George L. (1969). Alfonso II and the Artistic Renewal of Naples. New Haven: Yale University Press.
Previté-Orton, C. W. (1978). The Shorter Cambridge Medieval History. Volume 2, The Twelfth Century to the Renaissance (9th ed.). Cambridge University Press.
Webb, Nicholas (1997). "Giovanni Pontano". In Kraye, Jill (ed.). Cambridge Translations of Renaissance Philosophical Texts. 2. Cambridge University Press. p. 69-87.