Τογαρμπίλι είναι ψιλοκομμένη πέτρα που έχει συνήθως διάμετρο ίση ή μικρότερη από μισό εκατοστό.[1] Χρησιμοποιείται ως μια αδρανής ύλη στοσκυρόδεμα (μπετόν) και ουσιαστικά είναι το τρίτο σε διάμετρο αδρανές υλικό, μετά το χονδροχάλικο που είναι πρώτο καιτο χαλίκι. Η προέλευση της λέξης είναι μάλλον άγνωστη, εικάζεται ότι είναι πιθανώς ιταλική, από τοGarbouglio (γκαρμπούλιο) που σημαίνει «ανακάτεμα» ή «ανακατωμένο πράγμα».
Το γαρμπίλι, όπως και άλλα αδρανή υλικά, φτιάχνεται σε λατομεία. Με ειδικά μηχανήματα (κρουστικούς σπαστήρες), ασβεστολιθικά πετρώματα θραύονται με μηχανική κατεργασία. Στη συνέχεια οδηγούνται σε κόσκινα, συνήθως ηλεκτρικά, καιτο όλο υλικό κοσκινίζεται και τυπικά λαμβάνει διαβάθμιση (συνήθως από 4 mm έως 8 mm).[2]Ηπιο συνηθισμένη χρήση του είναι στην επίστρωση δαπέδων για πρόχειρο μωσαϊκό, το οποίο λέγεται γαρμπιλομωσαϊκό. Χρησιμοποιείται καιγια διακόσμηση σε κήπους.
Τόσο το γαρμπίλι όσο και όλα τα αδρανή σκυροδέματος, που κυκλοφορούν στην Ευρωπαϊκή αγορά, καιτα οποία χρησιμοποιούνται στα ιδιωτικά καιστα δημόσια έργα θα πρέπει να έχουν σήμανση CE (Οδηγία 89/106, Περί Δομικών Κατασκευών).[3]
