ΟΓερμανικός ποιμενικός (γερμανικά: DeutscherSchäferhund, αγγλικά: German Shepherd) είναι ράτσα σκύλου, γνωστή στην καθημερινότητα ως λυκόσκυλο. Χρησιμοποιείται ως σκύλος φύλακας και ως ποιμενικό. Λόγω της δύναμής του, χρησιμοποιείται από τηναστυνομία παγκοσμίως.[1][2]
Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι ουσιαστικά αποτέλεσμα επιμειξίας τριών διαφορετικών τύπων γερμανικών ποιμενικών του 19ου αιώνα: α.του ποιμενικού της βόρειας φυλής,
β.του ποιμενικού της νότιας φυλής και τέλος
γ.του ποιμενικού της Θουριγγίας. Το τελευταίο έπαιξε καιτο σημαντικότερο ρόλο στην τελική διαμόρφωση του πρώτου λυκόσκυλου. Πρόκειται για σχετικά καινούρια φυλή, με τις ρίζες τουνα χρονολογούνται στο 1899.
Η λαοφιλής ονομασία «λυκόσκυλο» ή ενίοτε ακόμα και «λύκος» σκέτο, προήλθε από μια πειραματική ανάμειξη ανάμεσα σελύκοκαι σκύλο που έκαναν επιστήμονες το έτος 1920. Όμως, τα πρώτα σκυλιά αυτής της ανάμειξης ήταν τόσο άγρια πουδεν μπορούσαν να γίνουν οικόσιτα. Το σημερινό «λυκόσκυλο» έχει δημιουργηθεί από επιλεκτική αναπαραγωγή τωνπιο «ήρεμων» σκυλιών. Μαζί μετοΧάσκυ, θεωρείται ως το ένα από τα δύο είδη σκύλων μετην εντονότερη εμφανισιακή ομοιότητα μετον λύκο.
Επιβάλλεται το τρέξιμο 3 χιλιομέτρων καθημερινά, αλλιώς υπάρχουν σοβαρές επιπτώσεις στον χαρακτήρα του.
Τα χρώματα του τριχώματος είναι μαύρο με πυρόξανθο ή μαυριδερό με πυρόξανθο, ενίοτε και εντελώς μαύρο, ακόμα και μαυριδερό με λευκό ή λευκό. Η φροντίδα του, ανάλογα μετην τρίχα του, είναι κανονική έως χρονοβόρα. Τα αυτιά του είναι πάντα όρθια (ποτέ κρεμαστά).
Ο Γερμανικός Ποιμενικός διαθέτει οξυδέρκεια, ευλυγισία (σε αναλογία μετοβάροςτου), αλλά και ταχύτητα χτυπημάτων (δαγκώματα), σε συνδυασμό με σταυρωτά δόντια («ψαλίδια») πουτου προσδίδουν εξαιρετικά ισχυρό δάγκωμα. Επιπλέον, εκπαιδεύεται εύκολα για μεγάλο εύρος δραστηριοτήτων, ενώ έχει και ιδιαίτερα υψηλή νοημοσύνη[4]και θεωρείται επίσημα το τρίτο εξυπνότερο είδος (ράτσα) σκύλου, πίσω μόνο από τον Σκωτσέζικο Ποιμενικό (Μπόρντερ κόλεϊ) καιτοΚανίς (Poodle).[5][6]
Για τους λόγους αυτούς, δεν είναι τυχαίο ότι ο γερμανικός ποιμενικός χρησιμοποιήθηκε ευρέως κατά τη διάρκεια των A’ και B’ παγκόσμιων πολέμων, όπως καιτο ότι χρησιμοποιείται και σήμερα από το στρατό καιτηναστυνομία, σχεδόν όλων των κρατών του πλανήτη (σε γήπεδα, ανίχνευση ναρκωτικών ουσιώνκαιεκρηκτικών υλών, φύλαξη στρατοπέδων, εντοπισμό τραυματιών σε ερείπια κ.α.)[7]. Επιπρόσθετα, είναι ικανός και ως οδηγός και σύντροφος τυφλών, με μεγάλη σχετική δημοτικότητα.
Το ζώο έχει τη δυνατότητα ναζειστα πλαίσια μιας οικογένειας ανθρώπων, αφού ενσωματώνεται εύκολα και γρήγορα γίνεται πλήρες μέλος της. Έχει πολύ καλές σχέσεις μετα παιδιά. Ταυτόχρονα είναι και πολύ καλός φύλακας. Ο γερμανικός ποιμενικός έχει μεγάλη ευκολία στονα προσαρμόζεται στην εκάστοτε ψυχική διάθεση του αφεντικού του.
Πιστός, ειλικρινής, έξυπνος και παρατηρητικός, ο γερμανικός ποιμενικός, όπως προαναφέρθηκε, εκπαιδεύεται εύκολα και θεωρείται ως μία από τις πιο έξυπνες ράτσες σκύλων. Επίσης, λόγω των ιδιοτήτων του, ανήκει στις πλέον δημοφιλείς ράτσες παγκοσμίως[8]και μάλιστα σύμφωνα με τις στατιστικές τουΑμερικανικού Συνδέσμου Κυνοτρόφων (αγγλικά: American Kennel Club), είναι το δεύτερο πιο δημοφιλές είδος σκύλου τα τελευταία χρόνια στις ΗΠΑ.[9]
Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι ασυνήθιστα ευφυής και πολύ πιστός, υπάκουος, γενναίος, και προστατευτικός. Είναι γνωστός γιατην τόλμη του, αλλά δεν είναι καθόλου εχθρικός ή επιθετικός. Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι ένας αφοσιωμένος σκύλος και είναι ιδανικός για σύντροφος, αλλά καιγια φύλακας. Ο Γερμανικός ποιμενικός μπορεί να προσαρμοστεί σε πολλούς διαφορετικούς τρόπους ζωής.
Ο Γερμανικός Ποιμενικός είναι ένας εδαφικά κυριαρχικός σκύλος, πράγμα πουτον καθιστά στις ράτσες που είναι μάλλον απίθανο να τρέξουν μακριά από έναν καυγά. Δεν είναι φιλικός προς τους ξένους καιθα σταματήσει τους ανεπιθύμητους επισκέπτες. Ο Γερμανικός Ποιμενικός Σκύλος τα πάει καλά μετα παιδιά καιμετα άλλα ζώα, μετην προϋπόθεση ότι έχει κοινωνικοποιηθεί σωστά, αλλά δεν προτιμά τη συντροφιά των άλλων σκύλων.