|
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 02/02/2020. |
Το Δανικό Κοινωνικό Φιλελεύθερο Κόμμα (δαν. Radikale Venstre, κυριολεκτικά "Ριζοσπαστική Αριστερά") είναι ένα κεντρώο σοσιαλφιλελεύθερο πολιτικό κόμμα στη Δανία. Είναι μέλος της Φιλελεύθερης Διεθνούς και της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.
Το κόμμα ιδρύθηκε το 1905, αφού διασπάστηκε από το Φιλελεύθερο Κόμμα. Αιτία της δημιουργίας του ήταν η εκδίωξη της αντιμιλιταριστικής πτέρυγας του κόμματος τον Ιανουάριο του 1905. Τα εκδιωγμένα μέλη πραγματοποίησαν το ιδρυτικό συνέδριο του νέου κόμματος στο Όντενσε, στις 21 Μαΐου 1905. Εκτός από τις διαφορές πάνω στο θέμα των στρατιωτικών δαπανών, οι σοσιαλφιλελεύθεροι απέκτησαν πιο θετική άποψη από το Φιλελεύθερο Κόμμα όσο αφορά τα μέτρα που στόχευαν στην μείωση της κοινωνικής ανισότητας. Το κόμμα ήταν επιφυλακτικά ανοιχτό στην προοπτική του κράτους πρόνοιας, ενώ υποστήριξε τις μεταρρυθμίσεις που είχαν σκοπό να βελτιώσουν τη θέση των μισθωτών εργατών, μια σηματνική πρώιμη βάση υποστηρικτών του. Τα σοσιαλφιλελεύθερα ιδεώδη του κόμματος αποτέλεσαν έμπνευση από τους πολιτικούς οικονομολόγους Χένρι Τζορτζ και Τζον Στιούαρτ Μιλ.
Η κυριολεκτική μετάφραση ριζοσπαστική αριστερά είναι στις μέρες μας παραπλανητική, καθώς το κόμμα ανήκει παραδοσιακά στον πολιτικό χώρο του κέντρου.
Ο πρόεδρος του κόμματος είναι ο Κλάους Φράντσεν και διαθέτει 17 βουλευτές, ενώ ηγέτης και εκπρόσωπός του είναι ο Μόρτεν Έστεργκααρντ.
Η απόδοση του κόμματος ήταν καλή στις εκλογές του 2005. Έλαβε το 9.2% της λαϊκής ψήφου και κέρδισε 17 έδρες στο Φόλκετινγκ, αποκτώντας οκτώ επιπλέον έδρες. Στις εκλογές του 2007, το ποσοστό του κόμματος έπεσε στο 5,1% και έχασε 8 έδρες, μένοντας με συνολικά εννιά. Στις επόμενες εκλογές του 2011, το κόμμα αναρριχήθηκε στο 9.5% και ανέκτησε τις 8 έδρες που είχε χάσει στις προηγούμενες εκλογές, κερδίζοντας αρθροιστικά 17 έδρες.
Το κόμμα κυκλοφόρησε το δικό του βιβλίο/πολιτικό πρόγραμμα που ονομάζεται Det kreative Danmark (Η δημιουργική Δανία).
Τα τρέχοντα ζητήματα που βρίσκονται σε υψηλή θέση στην ατζέντα του κόμματος είναι:
- Ισχυρή αντίθεση στην αυστηρή μεταναστευτική πολιτική της πρώην φιλελεύθερης-συντηρητικής κυβέρνησης, ειδικά στον κανόνα των 24 ετών (ένα μέτρο που αποτρέπει ξένους/ξένες συζύγους Δανών πολιτών από το να αποκτούν άδεια παραμονής, εάν είναι κάτω από 24 ετών με σκοπό την αποφυγή εξαναγκαστικών γάμων).
- Αντιγνωμία σχετικά με τις εκπαιδευτικές πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης, οι οποίες σύμφωνα με το κόμμα προωθεί το συγκεντρωτισμό, την εθνικοποίηση των εξετάσεων και απαρχαιωμένες αντιλήψεις όσο αφορά τη δημιουργικότητα, την ελευθερία στις μεθόδους διδασκαλίας και την προσωπική ανάπτυξη των μαθητών.
- Υποστήριξη σε μία φορολογική μεταρρύθμιση, η οποία θα απλοποιήσει το φορολογικό σύστημα με τέτοιο τρόπο ώστε ο φόρος εισοδήματος να μειωθεί προς όφελος των περιβαλλοντικών φόρων, λιγότερων φοροαπαλλαγών και περισσότερων φόρων στα ακίνητα. Στόχος είναι να γίνει η εργασία και η πρόσληψη εργαζομένων πιο ελκυστική. Επίσης, το κόμμα είναι αντίθετο με την πολιτική ''παγώματος φόρων'' της φιλελεύθερης-συντηρητικής κυβέρνησης, που απαγορεύει την οποιαδήποτε αύξηση φόρων, αλλά και αλλαγές στο πρότυπο φορολογίας.
Το 2007 κάποια εξέχοντα μέλη επέκριναν τη στρατηγική του κόμματος σαν υπερβολικά αριστερόστροφη και εξαρτημένη στους Σοσιαλδημοκράτες.
Στις 7 Μαΐου 2007, ο βουλευτής Νάσερ Καντέρ και ο ευρωβουλευτής Άντερς Σάμουελσεν ανακοίνωσαν εγκαταλείπουν το κόμμα για να ιδρύσουν την οικονομική φιλελεύθερη Νέα Συμμαχία, που αργότερα ονομάστηκε Φιλελεύθερη Συμμαχία, μαζί με την συντηρητική ευρωβουλευτή Γκίτε Ζέεμπεργκ.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε, το κόμμα πήρε αποστάσεις από τους Σοσιαλδημοκράτες ωστόσο, αφού επικρίθηκε από το εσωτερικό για αυτή την απόφαση, επέστρεψε στην αρχική του θέση.
Στις 6 Ιανουαρίου 2009, η βουλευτής Σιμόν Εμίλ Άμιτζμπελ εγκατέλειψε επίσης το κόμμα και ίδρυσε ένα νέο κόμμα, το Πολιτικό Κέντρο (Borgerligt Centrum), ξανά ως μια κεντροδεξιά εναλλακτική λύση. Τον Ιούνιο του 2009 εγκατέλειψε το κόμμα και εντάχθηκε στην Φιλελεύθερη Συμμαχία.
Σε ένα δελτίο τύπου στις 15 Ιουνίου 2007, ανακοινώθηκε ότι η βουλευτής Μαργκρέτε Βεστάγκερ θα αναλάμβανε την ηγεσία του κόμματος μετά την Μαριάν Γιέλβεντ και ότι το κόμμα θα επανεξετάσει τη στρατηγική του ως προς τη συμμετοχή του στον δεξιό ή αριστερό συνασπισμό του Κοινοβουλίου.
Στην πορεία προς τις εκλογές του 2007, η Βεστάγκερ διευκρίνισε πως το κόμμα της θα υποστήριζε μόνο μια κυβέρνηση με επικεφαλής τους Σοσιαλδημοκράτες. Στις βουλευτικές εκλογές του 2007, έλαβε το 5,1% των ψήφων και 9 από τις 179 έδρες στο Κοινοβούλιο.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2011, στις οποίες ήταν μέλος του κόκκινου συνασπισμού των Σοσιαλδημοκρατών, του Σοσιαλιστικού Λαϊκού Κόμματος και της Κόκκινης-Πράσινης Συμμαχίας, έλαβε το 9.5% των ψήφων και κέρδισε 17 έδρες, σχεδόν διπλασιάζοντας το μερίδιό του σε ψήφους και έδρες στο δανικό κοινοβούλιο.
Το κόμμα προσχώρησε στη νέα κεντροαριστερή κυβέρνηση με επικεφαλής την Πρωθυπουργό και αρχηγό των Σοσιαλδημοκρατών Χέλε Τόρνινγκ-Σμιτ ύστερα από τις εκλογές του 2011.
Κοινοβούλιο (Folketing)
| Έτος
|
Αριθμός ψήφων
|
Ποσοστό ψήφων
|
Έδρες στην Βουλή
|
Θέση στην Βουλή
|
| 1984
|
184.642
|
5,5%
|
|
Αντιπολίτευση
|
| 1987
|
209.086
|
6,2%
|
|
Αντιπολίτευση
|
| 1988
|
185.707
|
5,6%
|
|
Σε συνασπισμό
|
| 1990
|
114.888
|
3,5%
|
|
Αντιπολίτευση
|
| 1994
|
152.701
|
4,6%
|
|
Σε συνασπισμό
|
| 1998
|
131.254
|
3,9%
|
|
Σε συνασπισμό
|
| 2001
|
179.023
|
5,2%
|
|
Αντιπολίτευση
|
| 2005
|
308.212
|
9,2%
|
|
Αντιπολίτευση
|
| 2007
|
177.161
|
5,1%
|
|
Αντιπολίτευση
|
| 2011
|
336.698
|
9,5%
|
|
Σε συνασπισμό
|
| 2015
|
160.699
|
4,6%
|
|
Αντιπολίτευση
|
