Ισραηλινοί στρατιώτες στηΝαμπλούς κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Αμυντική Ασπίδα
Ηδεύτερη Ιντιφάντα, επίσης γνωστή ως Ιντιφάντα Αλ-Άκσα ήταν παλαιστινιακή εξέγερση εναντίον τουΙσραήλ.[1]Τα γενικά κίνητρα γιατη βία προτάθηκαν ως η αποτυχία της Διάσκεψης Κορυφής του Ντέιβιντ του 2000 να καταλήξει στην τελική συμφωνία γιατην ειρηνευτική διαδικασία Ισραήλ-Παλαιστίνης τον Ιούλιο του 2000.[2]Η βία ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2000, αφού οΑριέλ Σαρόν πραγματοποίησε μια ιδιαίτερα προκλητική επίσκεψη στοΌρος του Ναού.[2]Η ίδια η επίσκεψη ήταν ειρηνική, αλλά, όπως ήταν αναμενόμενο, πυροδότησε διαμαρτυρίες και ταραχές τις οποίες η ισραηλινή αστυνομία διέκοψε με πλαστικές σφαίρες καιδακρυγόνα.[3]
Υψηλός αριθμός θυμάτων προκλήθηκε μεταξύ αμάχων καθώς και μαχητών. Οι Ισραηλινοί επιδίδονταν σε πυροβολισμούς, επιθέσεις από αέρος καιμε τανκς και στοχευμένες δολοφονίες, ενώ οι Παλαιστίνιοι σεβομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας, λιθοβολισμούς, πυροβολισμούς και ρουκέτες. Ο αριθμός των νεκρών, συμπεριλαμβανομένων τόσο μαχητών όσο και αμάχων, εκτιμάται ότι είναι περίπου 3.000 Παλαιστίνιοι και 1.000 Ισραηλινοί, καθώς και 64 ξένοι.[4][5]
Πολλοί θεωρούν ότι η Σύνοδος Κορυφής τουΣαρμελ Σεΐχ στις 8 Φεβρουαρίου 2005 αποτέλεσε το τέλος της Δεύτερης Ιντιφάντα.[6]Ο Παλαιστίνιος πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάςκαιο Ισραηλινός πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν συμφώνησαν ότι όλες οι παλαιστινιακές παρατάξεις θα σταματήσουν κάθε πράξη βίας εναντίον όλων των Ισραηλινών παντού, ενώ το Ισραήλ θα σταματήσει όλη τη στρατιωτική του δραστηριότητα εναντίον όλων των Παλαιστινίων παντού.[7][8] Επιβεβαίωσαν επίσης τη δέσμευσή τους στον Οδικό χάρτη γιατην ειρηνευτική διαδικασία. Ο Σαρόν συμφώνησε επίσης να απελευθερώσει 900 Παλαιστίνιους αιχμαλώτους από τους 7.500 που κρατούνταν τότε[9]καινα αποσυρθεί από τις πόλεις της Δυτικής Όχθης που είχαν καταληφθεί ξανά κατά τη διάρκεια της ιντιφάντα.
↑Tucker 2019, σελ. 958p: he [Abbas] and Israeli prime minister Sharon agreed in an early 2005 summit to suspend hostilities. This agreement effectively ended the Second Intifada
