Ο Δημήτριος Νταλίπης του Κωνσταντίνου γεννήθηκε στα μέσα του 19ου αιώνα στονΓάβροΚαστοριάς από οικογένεια κτηνοτρόφων. Το πραγματικό επίθετο της οικογενείας ήταν Κεχαγιάς. Προσέλαβε το προσωνύμιο "Νταλίπης" από τον ξακουστό κλέφτηκαι επαναστάτη Στέφανο Νταλίπη, ενός από τους πρωτεργάτες της Μακεδονικής Επανάστασης του 1878. Αποτέλεσε έναν από τους ισχυρότερους οπλαρχηγούς σταΚορέστιαπου αγωνίστηκαν γιατην υποστήριξη της Ελληνικής πλευράς. Αρχικά πήρε μέρος το1903στην εξέγερση του Ίλιντεν. Στη συνέχεια όμως διαχώρησε τη θέση του από τηνΕΜΕΟ, όταν αυτή στράφηκε εναντίον των Ελληνικών συμφερόντων. Συνεργάστηκε τότε, μετονΚώττα Χρήστου. Στη συνέχεια συμμετείχε στον αγώνα στο πλευρό τουΠαύλου Μελά. Μετά το θάνατο του τελευταίου το1904, συνεργάστηκε διαδοχικά με τους Γεώργιο Κατεχάκη (Ρούβα), Ευθύμιο Καούδη και Ιωάννη Καραβίτη. Έλαβε μέρος στη μάχη του Ζελόβου (Αντάρτικο) με τους Παύλο ΚύρουκαιΓ. Κατεχάκη, το1905. Το Νοέμβριο του 1905, συνεργάστηκε μετονΓεώργιο Τσόντο (Βάρδα). Σκοτώθηκε σε συμπλοκή μετονοθωμανικό στρατό[1][2] ή σε βουλγαρική ενέδρα[3]στοΖέλοβο (Αντάρτικο)Φλώριναςστη θέση Ασβού Ράχη, στις 19 Νοεμβρίου του1906.
